Merkaba (mystiskt hugtak)

Fyrsta Mósebók 41:43 Fyrsta Mósebók

hann læt hann koyra í vagninum, sum var næstur eftir hansara egna, og „abrek!“* varð rópt undan honum. – Hann setti hann tá yvir alt Egyptaland.

6

Esaias 3:1 Esaias

Tí Harrin, HARRIN Gud herskaranna, tekur burtur úr Jerusalem og Juda stuðul og stav, hvønn stuðul av breyði og hvønn stuðul av vatni,

5

Esaias 3:2 Esaias

kappar og hermenn, dómarar og profetar, spámenn og elstar,

5

Esaias 3:3 Esaias

høvuðsmenn yvir fimmti og hvønn hátt virdan mann, ráðharrar og verkmeistarar og teir, sum kønir eru í gandi.

5

Esaias 3:4 Esaias

Eg skal geva teimum børn til stýrismenn, og smádreingir skulu valda yvir teimum.

5

Esaias 3:5 Esaias

Í fólkinum skal maður kúga mann, hvør næsta sín; smádrongurin skal seta seg upp móti hinum gamla, tann, ið einki hevur at týða, móti hinum hátt virda.

5

Esaias 3:6 Esaias

Táið tá onkur trívur í bróður sín í húsi faðirs síns og sigur: „Tú eigur kappa, tú skalt vera stýrismaður okkara, og hetta ríki, sum er á fallandi fóti, skal vera undir hond tíni!“

5

Esaias 3:7 Esaias

skal hann svara tann dag: „Eg vil ikki vera lækni! Eg havi hvørki breyð ella klæði í húsinum; meg seta tit ikki til høvd fólksins!“

5

Esaias 3:8 Esaias

Tí Jerusalem snávar, og Juda fellur, av tí at tunga teirra og gerðir teirra eru ímóti HARRANUM; tey seta seg upp ímóti dýrdareygum Hansara.

5

Esaias 3:9 Esaias

Andlitsbragd teirra talar – og vitnar ímóti teimum, og sum fólkið í Sodoma tosa tey opinlýst um synd sína, tey dylja hana ikki. Vei sálum teirra, tey stoyta sær sjálvum í vanlukku!

5

Esaias 3:10 Esaias

Sig um hin rættvísa, at honum skal gangast væl! Ávøkst verka sína skal hann eta.

5

Esaias 3:11 Esaias

Vei hinum gudleysa – honum skal gangast illa! Hansara egnu gerðir hevna seg aftur á hann sjálvan.

5

Esaias 3:12 Esaias

Fólk Mítt hevur smádrong við stýrið, og kvinnur ráða yvir tí. Fólk Mítt! Leiðarar tínir eru villleiðarar; vegin, tú skalt ganga á, hava teir oytt.

5

Esaias 3:13 Esaias

HARRIN stígur fram til rættargang, Hann stendur til reiðar at døma fólk Sítt.

5

Esaias 3:14 Esaias

HARRIN stígur fram í rættinum móti hinum elstu í fólki Sínum og høvdingum tess: „Tað eru tit, ið hava etið upp víngarðin, tit hava rán frá hinum fátæka í húsum tykkara!

5

Esaias 3:15 Esaias

Hvussu kunnu tit traðka fólk Mítt so niður og sora sundur hini fátæku?“ – sigur Harrin, HARRIN Gud herskaranna.

5

Esaias 3:16 Esaias

Og HARRIN sigur: Afturfyri at døtur Zion eru so hugmóðigar og ganga og fetta sær og spæla við eygunum, ganga og tita og ringla við fótringunum,

5

Esaias 3:17 Esaias

skal Harrin lata hviril døtra Zions verða fullan av skurvi, og HARRIN skal lyfta burtur av blygd teirra.

5

Esaias 3:18 Esaias

Tann dag skal Harrin taka alt stásið frá teimum: Fótringar, pannubond, hálspynt,

5

Esaias 3:19 Esaias

oyrnaperlur, armbond, slør,

5

Esaias 3:20 Esaias

høvuðpynt, fótketur, belti, luktigløs, gyklipynt,

5

Esaias 3:21 Esaias

fingraringar, nasaringar,

5

Esaias 3:22 Esaias

høgtíðarklæði, kápur, hini stóru turriklæðini, pungar,

5

Esaias 3:23 Esaias

spegl, lín, húgvur og fínslør.

5

Esaias 3:24 Esaias

Stinkur skal vera í staðin fyri góðan anga, tog í staðin fyri belti, berskøllut høvd í staðin fyri flættur, sekkjalørift í staðin fyri høgtíðarbúna, brennimerki í staðin fyri vakurleika.

5

Esaias 3:25 Esaias

Menn tínir skulu falla fyri svørði, og kappar tínir í orrustu.

5

Esaias 3:26 Esaias

Portur hennara skulu suffa og syrgja, og einslig skal hon sita á jørðini.

5

Esaias 6:3 Esaias

Og teir róptu hvør til annan: „Heilagur, heilagur, heilagur er HARRIN Gud herskaranna – øll jørðin er full av dýrd Hansara!“

5

Ezekiel 1:1 Ezekiel

Tann fimta í fjórða mánaði tríatiunda árið – eg var tá millum hini herleiddu við Kebará – opnaðist himmalin, og eg sá sjónir frá Gudi.

5

Ezekiel 1:2 Ezekiel

Tann fimta í mánaðinum – tað var fimta árið, eftir at Jójakin kongur var farin í útlegd –

5

Ezekiel 1:3 Ezekiel

kom orð HARRANS til Ezekiel prest, son Buzi, í Kaldearalandi, við Kebará, og hond HARRANS kom har yvir hann.

5

Ezekiel 1:4 Ezekiel

Og eg fekk at síggja harðveður koma norðaneftir, stórt skýggj við logandi eldi, og bjart skin var rundan um tað; mitt í tí, mitt í eldinum, sást nakað, ið var eins og blankur málmur.

5

Ezekiel 1:5 Ezekiel

Mitt í tí sást nakað, sum líktist fýra livandi verum, ið sóu soleiðis út: Tær vóru sum menniskju at síggja;

5

Ezekiel 1:6 Ezekiel

men tær høvdu fýra andlit hvør og fýra veingir;

5

Ezekiel 1:7 Ezekiel

føtur teirra vóru beinir, og fótabløð teirra vóru sum føturnir á kálvi; teir skinu sum blankt kopar.

5

Ezekiel 1:8 Ezekiel

Menniskjahendur høvdu tær undir veingjunum á øllum fýra síðum. Við andlitum og veingjum teirra var so á øllum fýra:

5

Ezekiel 1:9 Ezekiel

Veingir teirra lógu hvør upp at øðrum; táið tær gingu, vendu tær sær ikki, nei, tær gingu allar beint fram.

5

Ezekiel 1:10 Ezekiel

Andlit teirra líktust menniskjaandliti; men andlit sum leyva høvdu tær allar fýra høgrumegin, andlit sum neyt høvdu tær allar fýra vinstrumegin, og andlit sum ørn høvdu tær eisini allar fýra.

5

Ezekiel 1:11 Ezekiel

So var við andlitum teirra. Veingir teirra vóru útbreiddir upptil; hvør veran hevði tveir veingir, sum tær numu hvør við aðra við, og tveir, sum fjaldu likam teirra.

5

Ezekiel 1:12 Ezekiel

Tær gingu allar beint fram; hagar sum andin vildi fara, fóru tær; tær vendu sær ikki, táið tær gingu.

5

Ezekiel 1:13 Ezekiel

Hesar livandi verur sóu út eins og gløður, ið brunnu sum kyndlar; eldurin fór aftur og fram millum hinar livandi verurnar; hann hevði bjart skin, og snarljós gingu út úr eldinum.

5

Ezekiel 1:14 Ezekiel

Hinar livandi verurnar fóru aftur og fram og skygdu sum snarljós.

5

Ezekiel 1:15 Ezekiel

Táið eg nú hugdi at hinum livandi verunum, sá eg, at eitt hjól stóð á jørðini hjá hvørji hini livandi veruni; tey vendu í fýra ættir.

5

Ezekiel 1:16 Ezekiel

Hjólini sóu út, sum tey vóru gjørd av einumhvørjum, ið líktist krýsolit, og tey sóu líka út øll fýra; tað sá út, sum tey vóru gjørd so, at eitt hjólið var innan í øðrum.

5

Ezekiel 1:17 Ezekiel

Í allar fýra ættir gingu tey, táið tey gingu; tey vendu sær ikki, táið tey gingu.

5

Ezekiel 1:18 Ezekiel

Hjólgjarðirnar vóru høgar og øgiligar, og tær vóru á øllum fýra hjólunum fullar av eygum allan vegin runt.

5

Ezekiel 1:19 Ezekiel

Táið hinar livandi verurnar gingu, gingu hjólini við lið teirra, og táið hinar livandi verurnar lyftu sær upp frá jørðini, lyftu hjólini sær við.

5

Ezekiel 1:20 Ezekiel

Hagar ið andin vildi fara, fóru tær; og hjólini lyftu sær samstundis sum tær; tí andi hinna livandi veranna var í hjólunum.

5

Ezekiel 1:21 Ezekiel

Táið hinar livandi verurnar gingu, gingu tey við; táið tær stóðu, stóðu tey við, og táið tær lyftu sær upp frá jørðini, lyftu hjólini sær við lið teirra; tí andi hinna livandi veranna var í hjólunum.

5

Ezekiel 1:22 Ezekiel

Yvir høvdum hinna livandi veranna var nakað, ið líktist hvølvi, sum skínandi krystall at síggja; tað var tant út uppi yvir høvdum teirra.

5