mentanarmunur

Galatiabrævið 3:28 Galatiabrævið

Her er ikki Jødi ella Grikki, her er ikki trælur ella frælsur, her er ikki maður ella kvinna; tí tit eru øll eitt í Kristi Jesusi.

7

Fyrra Korintbrævið 9:20 Fyrra Korintbrævið

Eg eri vorðin Jødunum sum Jødi – fyri at vinna Jødar; teimum, ið undir lógini eru, eri eg vorðin sum ein, ið undir lógini er – tóat eg sjálvur eri ikki undir lóg – fyri at vinna tey, sum undir lógini eru;

3

Seinna Korintbrævið 6:14 Seinna Korintbrævið

Farið ikki undir ójavnt ok saman við vantrúgvandi! Hvønn felagsskap hevur rættvísi við lógloysi, og hvat samfelag hevur ljós við myrkur!

3

Seinna Timoteusarbrævið 3:16 Seinna Timoteusarbrævið

Øll skriftin er innblást av Gudi og er nyttulig til lærdóm, til sannføring, til rættleiðing, til uppfostran í rættvísi,

3

Jeremias 29:11 Jeremias

Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.

2

Jóhannes 3:3 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Verður ein ikki føddur av nýggjum,* kann hann ikki síggja ríki Guds.“

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

2

Ápostlasøgan 17:1 Ápostlasøgan

Teir ferðaðust nú gjøgnum Amfipolis og Apollonia og komu til Tessalonika. Har høvdu Jødarnir sýnagogu,

2

Ápostlasøgan 17:2 Ápostlasøgan

og Paulus fór – sum hann var vanur – inn til teirra. Tríggjar sabbatar helt hann nú samtalur við teir út av skriftunum,

2

Ápostlasøgan 17:3 Ápostlasøgan

legði út og vísti á, at Kristus mátti líða og rísa upp frá hinum deyðu; og hann segði: „Hesin Jesus, ið eg beri tykkum boð um, Hann er Kristus!“

2

Ápostlasøgan 17:4 Ápostlasøgan

Nøkur av teimum góvu honum tá rætt og fóru at halda seg aftrat Paulusi og Silasi, somuleiðis stór mongd av Grikkunum, ið dýrkaðu Gud*, og ikki fáar av hinum mætastu kvinnunum.

2

Ápostlasøgan 17:5 Ápostlasøgan

Tá kom øvund á Jødarnar, og teir tóku við sær nakrar óvandamenn av letingunum á torginum, fingu saman mannfjøld og loyptu røring í staðin; so hildu teir á hús Jasons og royndu at fáa fatur á teimum fyri at føra teir út til fólkið.

2

Ápostlasøgan 17:6 Ápostlasøgan

Táið teir ikki funnu teir, drógu teir Jason og nakrar brøður fram fyri býstýrið og róptu: „Hesir, sum hava endavent øllum heiminum, eru nú eisini komnir higar!

2

Ápostlasøgan 17:7 Ápostlasøgan

Teimum hevur Jason tikið ímóti; og øll hesi gera beint ímóti boðum keisarans og siga, at ein annar er kongur, Jesus!“

2

Ápostlasøgan 17:8 Ápostlasøgan

Og teir loyptu ræðslu á fólkið og býstýrið, sum hoyrdu hetta.

2

Ápostlasøgan 17:9 Ápostlasøgan

Býstýrið læt tá Jason og hinar geva pant fyri seg, og síðani lótu teir teir fara.

2

Ápostlasøgan 17:10 Ápostlasøgan

Alt fyri eitt somu nátt sendu brøðurnir Paulus og Silas avstað til Berøa. Táið teir komu hagar, fóru teir inn í sýnagogu Jødanna.

2

Ápostlasøgan 17:11 Ápostlasøgan

Hesir vóru meiri rætthugsandi enn hinir í Tessalonika; teir tóku ímóti orðinum við allari vælvild og rannsakaðu dagliga skriftirnar fyri at síggja, um hetta var so.

2

Ápostlasøgan 17:12 Ápostlasøgan

Av teimum komu tá nógvir til trúgv, somuleiðis ikki fáir mætir Grikkar, bæði kvinnur og menn.

2

Ápostlasøgan 17:13 Ápostlasøgan

Men táið Jødarnir í Tessalonika fingu at vita, at orð Guds varð kunngjørt av Paulusi í Berøa við, komu teir og loyptu eisini har øði í fólkið.

2

Ápostlasøgan 17:14 Ápostlasøgan

Tá sendu brøðurnir við tað sama Paulus avstað – líka at sjónum; men bæði Silas og Timoteus vórðu eftir har.

2

Ápostlasøgan 17:15 Ápostlasøgan

Teir, ið fylgdu Paulusi, fóru nú við honum líka til Aten og fóru so avstað aftur og høvdu boð við sær til Silas og Timoteus, at teir sum skjótast skuldu koma til hansara.

2

Ápostlasøgan 17:16 Ápostlasøgan

Meðan Paulus tá bíðaði eftir teimum í Aten, harmaðist andi hansara í honum, táið hann sá, at býurin var fullur av avgudum.

2

Ápostlasøgan 17:17 Ápostlasøgan

Hann talaði tí í sýnagoguni við Jødarnar og teir, sum dýrkaðu Gud*, og á torginum hvønn dag við tey, sum hann hitti.

2

Ápostlasøgan 17:18 Ápostlasøgan

Eisini nakrir av hinum epikursku og stoisku vísdómslærarunum góvu seg í orðaskifti við hann; summir søgdu: „Hvat er tað, hatta møsnið sigur?“ Men summir søgdu: „Hann tykist at vera ein, ið boðar útlendskar gudar!“ – av tí at hann kunngjørdi evangeliið um Jesus og uppreisnina.

2

Ápostlasøgan 17:19 Ápostlasøgan

So tóku teir hann, fóru niðan á Areopagus* við honum og søgdu: „Kunnu vit fáa at vita, hvat hetta er fyri nýggj læra, tú boðar?

2

Ápostlasøgan 17:20 Ápostlasøgan

Tí tað er nakað ókunnigt, tú letur koma okkum fyri oyru; vit vilja tí vita, hvat hetta hevur at týða.“

2

Ápostlasøgan 17:21 Ápostlasøgan

– Øll í Aten og hini fremmandu, ið har vóru, góvu sær ikki stundir til annað enn at siga ella hoyra nýtt.

2

Ápostlasøgan 17:22 Ápostlasøgan

Paulus steig nú fram mitt á Areopagus og segði: „Tit menn í Aten! Eg síggi, at tit á allan hátt eru ógvuliga ídnir fyri gudsdýrkan tykkara.

2

Ápostlasøgan 17:23 Ápostlasøgan

Tí táið eg gekk um og hugdi at halgidómum tykkara, fann eg eisini altar við hesi innskrift: „Fyri ókendan Gud.“ – Hann, ið tit soleiðis dýrka og ikki kenna, Hann kunngeri eg tykkum.

2

Ápostlasøgan 17:24 Ápostlasøgan

Gud, sum hevur gjørt heimin og alt, sum honum er í, Hann, ið er Harri himmals og jarðar, býr ikki í templum, sum gjørd eru við hondum;

2

Ápostlasøgan 17:25 Ápostlasøgan

Hann verður heldur ikki tæntur av menniskjahondum sum ein, ið nakað tørvar; tí tað er Hann sjálvur, sum gevur øllum lív og anda og alt.

2

Ápostlasøgan 17:26 Ápostlasøgan

Hann hevur gjørt øll fólkasløg av einum blóði – til at búgva um alt jarðarríki; og Hann hevur givið teimum ásettar tíðir og markini fyri bústøðum teirra,

2

Ápostlasøgan 17:27 Ápostlasøgan

fyri at tey skuldu søkja Gud, um tey tó kundu kenna og finna Hann – tóat Hann er ikki langt frá nøkrum av okkum.

2

Ápostlasøgan 17:28 Ápostlasøgan

Tí í Honum liva, rørast og eru vit – sum eisini nøkur av skøldum tykkara hava sagt: „Vit eru jú eisini ætt Hansara.“

2

Ápostlasøgan 17:29 Ápostlasøgan

Táið vit nú eru ætt Guds, mugu vit ikki halda, at Guddómurin er líkur gulli, silvuri ella steini, nøkrum, ið gjørt er av hegni og hugsan manna.

2

Ápostlasøgan 17:30 Ápostlasøgan

Eftir at Gud tá hevur havt tol við tíðum vankunnleikans, gevur Hann nú menniskjunum tað boð, at tey øll allastaðni skulu venda við.

2

Ápostlasøgan 17:31 Ápostlasøgan

Tí Hann hevur ásett dag, táið Hann skal døma jarðarríki við rættvísi – við manni, sum Hann hevur sett til tað; og hetta hevur Hann prógvað øllum við at reisa Hann upp frá hinum deyðu.“

2

Ápostlasøgan 17:32 Ápostlasøgan

– Táið teir hoyrdu um uppreisn hinna deyðu, spottaðu summir; men summir søgdu: „Vit skulu hoyra teg aftur um hetta!“

2

Ápostlasøgan 17:33 Ápostlasøgan

– Soleiðis skiltist Paulus frá teimum.

2

Ápostlasøgan 17:34 Ápostlasøgan

Men nakrir menn hildu seg til hansara og komu til trúgv; teirra millum var Dionýsius, limur av areopagusráðnum, kvinna, ið æt Damaris, og nøkur onnur við teimum.

2

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

2

Rómverjabrævið 14:1 Rómverjabrævið

Takið ímóti honum, sum veikur er í trúnni, uttan at seta tykkum til dóms um áskoðanir hansara!

2

Rómverjabrævið 14:2 Rómverjabrævið

Ein hevur trúgv at eta alt; men hin veiki etur bert urtir.

2

Rómverjabrævið 14:3 Rómverjabrævið

Tann, ið etur, má ikki vanvirða tann, ið ikki etur; og tann, ið ikki etur, má ikki døma tann, ið etur; tí Gud hevur tikið ímóti honum.

2

Rómverjabrævið 14:4 Rómverjabrævið

Hvør ert tú, ið dømir tænara annars mans! Fyri sínum egna Harra stendur ella fellur hann – men hann skal verða standandi, tí Harrin er mentur at lata hann standa!

2

Kolossibrævið 1:16 Kolossibrævið

Tí í Honum varð alt skapt, tað í Himlunum og tað á jørðini, hitt sjónliga og hitt ósjónliga – veri tað nú hásæti, harradømi, tignir ella vald – alt er skapt við Honum og til Hansara,

2

Kolossibrævið 1:17 Kolossibrævið

Hann er framman undan øllum, og í Honum er tað, alt er standandi.

2

Versir