menn við oyrnaringum

Fyrsta Mósebók 35:4 Fyrsta Mósebók

Tey lótu tá Jákup fáa allar teir fremmandu gudarnar, ið tey høvdu við sær, og ringarnar, ið tey høvdu í oyrunum; og Jákup gróv tað niður undir eikini við Sikem.

3

Triðja Mósebók 19:28 Triðja Mósebók

Tit mugu ikki gera skurðir á likam tykkara av sorg um deyðan, ei heldur rista tykkum merki í húðina. – Eg eri HARRIN!

3

Fjórða Mósebók 31:50 Fjórða Mósebók

Tí bera vit fram sum gávu til HARRAN tað av gulli, ið ein og hvør okkara hevur tikið: Armleinkjur, armbond, fingraringar, oyrnaringar og hálspynt; tað skal vera til at gera bót fyri okkum fyri ásjón HARRANS.“

3

Fimta Mósebók 22:5 Fimta Mósebók

Kvinna má ikki ganga í mannfólkaklæðum, og maður má ikki fara í konufólkaklæði; hvør tann, ið slíkt ger, er HARRANUM Gudi tínum andstygd.

3

Dómararnir 8:24 Dómararnir

Síðani segði Gideon við teir: „Eg fari at biðja tykkum um eitt: Ein og hvør av tykkum skal geva mær teir ringar, sum eru uppi í fongi hansara.“ – Tí Midjanitar gingu við gullringum, teir vóru Ísmaelitar.

3

Ezekiel 16:12 Ezekiel

Eg hongdi tær ring í nøsina og oyrnaringar í oyruni og setti fagra krúnu á høvd títt.

3

Fyrsta Mósebók 24:22 Fyrsta Mósebók

Táið so kamelarnir vóru lidnir at drekka, kom hann við einum nasaringi av gulli – ein hálvan sekul vigaði hann – og tvey gullarmbond, sum vigaðu 10 seklar, legði hann um armar hennara.

2

Onnur Mósebók 21:6 Onnur Mósebók

so skal harri hansara leiða hann fram fyri Gud og lata hann standa upp móti hurðini ella durastavinum; so skal harri hansara stinga hann gjøgnum oyrað við sýli, og hann skal vera trælur hansara alla tíð sína.

2

Onnur Mósebók 32:1 Onnur Mósebók

Men táið fólkið sá, at tað varð so leingi, áðrenn Móses kom oman aftur av fjallinum, flokkaðust tey um Áron og søgdu við hann: „Kom og ger okkum gud, ið ganga kann undan okkum, tí vit vita ikki, hvat ið er vorðið av hasum Mósesi, ið fór út av Egyptalandi við okkum!“

2

Onnur Mósebók 32:2 Onnur Mósebók

Tá segði Áron við tey: „Takið gullringarnar, ið konur tykkara og synir og døtur tykkara hava í oyrunum, og fáið mær teir!“

2

Onnur Mósebók 32:3 Onnur Mósebók

Alt fólkið tók tá gullringarnar úr oyrunum og kom við teimum til Áron.

2

Onnur Mósebók 32:4 Onnur Mósebók

Og hann tók við gullinum, stoypti tað um og høgdi tað við meitli til kálv. Tá søgdu tey: „Hetta er gudur tín, Ísrael, hann, ið leiddi teg út av Egyptalandi!“

2

Onnur Mósebók 32:5 Onnur Mósebók

Táið Áron sá hetta, reisti hann honum altar og læt kunngera: „Í morgin verður høgtíð fyri HARRANUM!“

2

Onnur Mósebók 32:6 Onnur Mósebók

Morgunin eftir fóru tey tíðliga upp, ofraðu brennioffur og bóru fram takkoffur; síðani setti fólkið seg niður at eta og drekka og reistist so og fór at spæla.

2

Onnur Mósebók 32:7 Onnur Mósebók

Tá segði HARRIN við Móses: „Skunda tær og far oman! Fólk títt, ið tú leiddi út av Egyptalandi, hevur borið seg illa at;

2

Onnur Mósebók 32:8 Onnur Mósebók

skjótt viku tey burtur av vegnum, ið Eg gav teimum boð um at ganga – tey hava gjørt sær stoyptan kálv, og hann hava tey tilbiðið og ofrað til við hesum orðum: „Hetta er gudur tín, Ísrael, hann, ið leiddi teg út av Egyptalandi!““

2

Onnur Mósebók 32:9 Onnur Mósebók

Og HARRIN segði við Móses: „Eg havi havt eyguni eftir hesum fólki, og Eg síggi, at tað er eitt harðvunnið fólk!

2

Onnur Mósebók 32:10 Onnur Mósebók

Lat nú Meg ráða, so vreiði Mín kann tendrast ímóti teimum, og Eg geri enda á teimum! – Eg skal tá gera teg til eitt stórt fólk!“

2

Onnur Mósebók 32:11 Onnur Mósebók

Men Móses bønaði HARRAN Gud sín og segði: „HARRI, hví skal vreiði Tín tendrast móti fólki Tínum, sum Tú leiddi út av Egyptalandi við veldigum mátti og sterkari hond?

2

Onnur Mósebók 32:12 Onnur Mósebók

Hví skulu Egyptar fáa sagt: „Við illum í huga leiddi Hann tey út – til at drepa tey á fjøllunum og týna tey av jørðini!“ Lat brennandi vreiði Tína halda uppat, og angra vanlukkuna, ið Tú ætlar at gera fólki Tínum!

2

Onnur Mósebók 32:13 Onnur Mósebók

Minst Ábraham, Ísak og Ísrael, tænarar Tínar, sum Tú við eiði um Teg sjálvan hevur givið hetta lyfti: „Eg skal gera avkom tykkara so nógv í tali sum stjørnurnar á himli, og Eg skal geva avkomi tykkara alt hetta land, ið Eg havi talað um; tey skulu eiga tað í allar ævir!““

2

Onnur Mósebók 32:14 Onnur Mósebók

Tá angraði HARRIN vanlukkuna, ið Hann hevði hótt við at gera fólki Sínum.

2

Onnur Mósebók 32:15 Onnur Mósebók

Síðani fór Móses oman av fjallinum við báðum vitnisburðartalvunum í hondini. Skrivað var á báðar síður á talvunum; bæði á forsíðuna og baksíðuna var skrivað á tær.

2

Onnur Mósebók 32:16 Onnur Mósebók

Talvurnar vóru verk Guds, og skriftin var skrift Guds, rist í talvurnar.

2

Onnur Mósebók 32:17 Onnur Mósebók

Josva hoyrdi nú gangin av fólkinum og rópini; og hann segði við Móses: „Herróp hoyrist í tilhaldinum!“

2

Onnur Mósebók 32:18 Onnur Mósebók

Men hann svaraði: „Hatta eru hvørki róp av monnum, ið vinna, ella av monnum, ið tapa – tað er song, ið eg hoyri!“

2

Onnur Mósebók 32:19 Onnur Mósebók

Táið so Móses nærkaðist tilhaldinum og sá kálvin og dansin, tendraðist vreiði hansara og hann blakaði talvurnar frá sær og breyt tær sundur har undir fjallinum.

2

Onnur Mósebók 32:20 Onnur Mósebók

Síðani tók hann kálvin, ið tey høvdu gjørt, brendi hann, muldi hann í mjøl og stroyddi so mjølið í vatnið og gav Ísraelsmonnum tað at drekka.

2

Onnur Mósebók 32:21 Onnur Mósebók

Móses segði nú við Áron: „Hvat hevur hetta fólk gjørt tær, síðani tú hevur fingið tey at gera so stóra synd!“

2

Onnur Mósebók 32:22 Onnur Mósebók

Áron svaraði: „Verð ikki illur, harri! Tú veitst sjálvur, at fólkið liggur í tí illa!

2

Onnur Mósebók 32:23 Onnur Mósebók

Nú søgdu tey við meg: „Ger okkum gud, sum kann ganga undan okkum, tí vit vita ikki, hvat ið er vorðið av hasum Mósesi, ið fór út av Egyptalandi við okkum!“

2

Onnur Mósebók 32:24 Onnur Mósebók

Tá segði eg við tey: „Tann, ið gongur við stási av gulli, skal taka tað av sær!“ Tey lótu meg so fáa gullið, og eg koyrdi tað í eldin – og soleiðis varð hesin kálvur til!“

2

Onnur Mósebók 32:25 Onnur Mósebók

Móses sá nú, at fólkið kendi sær ikki afturhald, við tað at Áron hevði slept teimum leysum – og hesum hildu fíggindar teirra frægd at.

2

Onnur Mósebók 32:26 Onnur Mósebók

Hann fór tí og stóð við inngongd tilhaldsins og segði: „Hvør tann, ið er í parti HARRANS, hann komi higar til Mín!“ Tá savnaðust allir Levitar um hann.

2

Onnur Mósebók 32:27 Onnur Mósebók

Og hann segði við teir: „So sigur HARRIN Gud Ísraels: „Bindið allir svørð við lið, og gangið so aftur og fram frá einum portrinum til annað í tilhaldinum og drepið bæði bróður, vin og frænda!““

2

Onnur Mósebók 32:28 Onnur Mósebók

Levitar gjørdu, sum Móses segði; og tann dagin fullu einir 3000 menn av fólkinum.

2

Onnur Mósebók 32:29 Onnur Mósebók

Tá segði Móses: „Frá hesum degi skulu tit vera prestar fyri HARRANUM, aftur fyri at eingin spardi son ella bróður – tí skal signing koma yvir tykkum í dag!“

2

Onnur Mósebók 32:30 Onnur Mósebók

Dagin eftir segði Móses við fólkið: „Tit hava gjørt stóra synd! Men nú skal eg fara niðan til HARRAN; kanska eg kann gera bót fyri synd tykkara!“

2

Onnur Mósebók 32:31 Onnur Mósebók

So fór Móses aftur til HARRAN og segði: „Tíverri, hetta fólk hevur gjørt stóra synd, tey hava gjørt sær gud av gulli!

2

Onnur Mósebók 32:32 Onnur Mósebók

Men hevði Tú nú viljað fyrigivið teimum syndina! Men vilt Tú ikki tað, so strika meg út úr bókini, ið Tú skrivar í!“

2

Onnur Mósebók 32:33 Onnur Mósebók

HARRIN svaraði Mósesi: „Tann, ið syndað hevur móti Mær, hann skal Eg strika út úr bók Míni!

2

Onnur Mósebók 32:34 Onnur Mósebók

Men far nú við fólkinum, hagar sum Eg havi sagt tær! Eingil Mín skal ganga undan tær. Men táið tími Mín kemur, skal Eg heimsøkja tey fyri synd teirra!“

2

Onnur Mósebók 32:35 Onnur Mósebók

– Soleiðis sló HARRIN fólkið, fyri tað at tey høvdu gjørt kálvin, ið Áron hevði gjørt.

2

Onnur Mósebók 35:22 Onnur Mósebók

Tey komu, bæði menn og kvinnur – ein og hvør, sum hevði hjartalag til tað – við spennum, oyrnaringum, fingraringum og hálspynti, alskyns stási av gulli; hvør og ein, ið vildi ofra HARRANUM gávu av gulli, kom við tí.

2

Job 42:11 Job

So komu allir brøður hansara til hansara, og allar systrar hansara og øll, ið høvdu kent hann áður; tey hildu máltíð við honum í húsi hansara, vístu honum samkenslu og uggaðu hann eftir alla vanlukkuna, ið HARRIN hevði latið koma á hann; tey góvu honum hvørt kesita* og gullring.

2

Esaias 3:20 Esaias

høvuðpynt, fótketur, belti, luktigløs, gyklipynt,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið

somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:10 Fyrra Timoteusarbrævið

men við góðum verkum – sum kvinnum sømir, ið játta seg undir gudsótta.

2

Fyrra Pætursbrævið 3:3 Fyrra Pætursbrævið

Prýði tykkara veri ikki hitt útvortis, flættur og áhongt gullstás ella klæði,

2

Fyrra Pætursbrævið 3:4 Fyrra Pætursbrævið

men dulda menniskja hjartans við hinum spakføra og stilla anda – óforgeingiligum prýði, sum er Gudi ógvuliga dýrabart.

2