menn sum liggja hjá monnum

Triðja Mósebók 20:13 Triðja Mósebók

Liggur maður hjá øðrum manni, sum ligið verður hjá kvinnu, so hava teir báðir gjørt viðurstyggiliga gerð; teir skulu lata lív, blóðskyld hvílir á teimum!

8

Rómverjabrævið 1:26 Rómverjabrævið

Tí gav Gud tey upp til vanærandi lystir: Kvinnur teirra skiftu hin náttúrliga umgangin um við tann, sum er ímóti náttúruni;

5

Rómverjabrævið 1:27 Rómverjabrævið

og somuleiðis hildu eisini menninir uppat við hinum náttúrliga umganginum við kvinnuna og brendu í lysti sínum hvør eftir øðrum, so at menn drivu skemdarverk við monnum – og fingu á sær sjálvum lønina fyri villu sína – sum rætt var.

5

Fyrra Korintbrævið 6:9 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at hini órættvísu skulu ikki arva ríki Guds? Villist ikki! Hvørki siðloysingar, avgudadýrkarar ella horkallar, hvørki tey, sum lata seg brúka til synd móti náttúruni, ella tey, sum gera hesa synd,

5

Triðja Mósebók 18:22 Triðja Mósebók

Tú mást ikki liggja hjá mannfólki, soleiðis sum ein liggur hjá kvinnu – tað er andstygd!

4

Fyrsta Mósebók 19:1 Fyrsta Mósebók

Teir báðir einglarnir komu nú um kvøldið til Sodoma. Lot sat í portrinum í Sodoma, og táið hann sá teir, reistist hann og fór ímóti teimum, boygdi seg til jarðar

2

Fyrsta Mósebók 19:2 Fyrsta Mósebók

og segði: „Harrar mínir! Komið inn hjá tænara tykkara og gistið her í nátt, og vaskið tykkum um føturnar! So kunnu tit í morgin ári halda fram leið tykkara.“ Men teir svaraðu: „Nei, vit ætla at verða á vegnum í nátt!“

2

Fyrsta Mósebók 19:3 Fyrsta Mósebók

Tá noyddi hann teir mikið, og teir fóru tá inn hjá honum at gista; hann gjørdi teimum eina máltíð til og bakaði ósúrgað breyð, og teir ótu.

2

Fyrsta Mósebók 19:4 Fyrsta Mósebók

Men áðrenn teir vóru lagstir, tyrptist býfólkið – menninir í Sodoma – saman um húsið, bæði ungir og gamlir, alt fólkið, hvør ein.

2

Fyrsta Mósebók 19:5 Fyrsta Mósebók

Teir róptu á Lot og søgdu við hann: „Hvar eru hasir menninir, ið komnir eru til tín í nátt? Kom út higar við teimum, so vit kunnu fáa vilja okkara við teimum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:6 Fyrsta Mósebók

Tá fór Lot út í dyrnar til teirra, læsti hurðina eftir sær

2

Fyrsta Mósebók 19:7 Fyrsta Mósebók

og segði: „Gerið tó einki ilt, brøður mínir!

2

Fyrsta Mósebók 19:8 Fyrsta Mósebók

Eg havi tvær døtur, sum ikki vita av manni; eg skal koma við teimum út til tykkara; so kunnu tit gera við tær tað, ið tit hava hug til. Gerið bert ikki hesum monnum nakað, við tað at teir nú eru komnir inn undir skuggan av taki mínum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:9 Fyrsta Mósebók

Men teir svaraðu: „Av vegnum!“ Og so søgdu teir: „Her er hesin eini maðurin komin at búgva sum fremmandur, og so skal hann altíð spæla dómari! Nú skulu vit fara verri við tær enn við teimum!“ Og teir gingu hart á mannin, Lot, og trongdu seg fram at durunum, at bróta tær upp.

2

Fyrsta Mósebók 19:10 Fyrsta Mósebók

Tá rættu menninir út hondina, tóku Lot inn í húsið til sín og læstu dyrnar.

2

Fyrsta Mósebók 19:11 Fyrsta Mósebók

Og fólkið, sum stóð uttan fyri dyrnar á húsinum, slógu teir við blindleika, bæði smáar og stórar, so teir funnu ikki dyrnar, hvussu teir so leitaðu.

2

Fyrsta Mósebók 19:12 Fyrsta Mósebók

So søgdu menninir við Lot: „Hevur tú annars nakran her, dótturmann, synir ella døtur, ella nakran, ið hoyrir tær til, í staðnum, so fá tey burtur av hesum plássi!

2

Fyrsta Mósebók 19:13 Fyrsta Mósebók

Tí vit fara nú at oyða hetta pláss; rópið um tey er vorðið so stórt fyri HARRANUM, at HARRIN hevur sent okkum at oyða tey.“

2

Fyrsta Mósebók 19:14 Fyrsta Mósebók

Lot fór tá út og tosaði við dótturmenn sínar, teir, ið skuldu giftast við døtrum hansara, og segði: „Reisist, farið av hesum plássi! Tí HARRIN fer at oyða býin!“ Men dótturmenn hansara hildu hann narrast.

2

Fyrsta Mósebók 19:15 Fyrsta Mósebók

Táið nú fór at lýsa av degi, skundaðu einglarnir undir Lot og søgdu: „Reis teg, tak við tær konu tína og døtur tínar báðar, sum eru her, so tú ikki gongur til grundar gjøgnum alt tað illa, ið gjørt er her í býnum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:16 Fyrsta Mósebók

Og táið hann drálaði, tóku menninir hann og konu hansara og báðar døtur hansara og leiddu tey – tí HARRIN vildi spara hann; teir fóru avstað við honum og sleptu honum ikki, fyrrenn tey vóru komin út úr býnum.

2

Fyrsta Mósebók 19:17 Fyrsta Mósebók

Meðan teir leiddu tey út, segði annar: „Flýggja fyri lívinum, hygg ikki aftur um teg og steðga ikki á øllum slættanum! Flýggja til fjals, fyri at tú skalt ikki ganga til grundar!“

2

Fyrsta Mósebók 19:18 Fyrsta Mósebók

Men Lot svaraði teimum: „Á nei, harri!

2

Fyrsta Mósebók 19:19 Fyrsta Mósebók

Tænari tín hevur jú funnið náði fyri eygum tínum, og stór er tann miskunn, ið tú hevur víst mær við at bjarga lívi mínum! Men eg eri ikki mentur at flýggja í fjøllini! Eg óttist fyri, at vanlukkan fær meg aftur, so eg lati lív!

2

Fyrsta Mósebók 19:20 Fyrsta Mósebók

Hygg, hasin býurin er so nær, hagar er lætt at flýggja, og hann er lítil, lat meg flýggja hagar – er hann ikki lítil! – So kann eg bjarga lívinum!“

2

Fyrsta Mósebók 19:21 Fyrsta Mósebók

Tá segði hann við hann: „Gott, eg skal eisini gera tær til vildar í hesum, eg skal ikki oyða handa býin, ið tú tosar um!

2

Fyrsta Mósebók 19:22 Fyrsta Mósebók

Men bjarga tær hagar, og tað skjótt! Tí eg fái einki gjørt, fyrrenn tú ert komin hagar!“ – Tí fekk tann býurin navnið Zoar.*

2

Fyrsta Mósebók 19:23 Fyrsta Mósebók

Sólin var undankomin í landinum, táið Lot kom til Zoar.

2

Fyrsta Mósebók 19:24 Fyrsta Mósebók

Og tá læt HARRIN regna svávul og eld yvir Sodoma og Gomorra – frá HARRANUM, av himli.

2

Fyrsta Mósebók 19:25 Fyrsta Mósebók

Hann oyddi hesar býir og allan slættan og øll, ið búðu í býunum, og tað, ið á markini vaks.

2

Fyrsta Mósebók 19:26 Fyrsta Mósebók

– Men kona Lot, sum aftan fyri hann gekk, hon hugdi aftur um seg – og varð ein saltstólpi.

2

Fyrsta Mósebók 19:27 Fyrsta Mósebók

Tíðliga um morgunin fór Ábraham til plássið, har sum hann hevði staðið fyri ásjón HARRANS.

2

Fyrsta Mósebók 19:28 Fyrsta Mósebók

Og táið hann hugdi út yvir Sodoma og Gomorra og alt slættlendið, sá hann roykin stíga upp av landinum – sum roykin úr einum smeltiovni.

2

Fyrsta Mósebók 19:29 Fyrsta Mósebók

– Soleiðis gekk nú til, at táið Gud oyddi býirnar á slættanum, tá mintist Hann Ábraham – og førdi Lot út úr oyðingini, sum Hann læt koma yvir býirnar, ið Lot búði í.

2

Fyrsta Mósebók 19:30 Fyrsta Mósebók

Lot fór nú úr Zoar niðan í fjøllini og varð búgvandi har við báðum døtrum sínum; tí hann tordi ikki at verða verandi í Zoar; hann búði í einum helli, hann og báðar døtur hansara.

2

Fyrsta Mósebók 19:31 Fyrsta Mósebók

Tann eldra segði tá við ta yngru: „Pápi er gamal, og her er eingin maður í landinum, sum kann koma inn til okkara, sum siður er í allari verðini.

2

Fyrsta Mósebók 19:32 Fyrsta Mósebók

Kom, lat okkum geva pápa vín at drekka og leggja okkum hjá honum, so vit kunnu fáa okkum avkom við pápa!“

2

Fyrsta Mósebók 19:33 Fyrsta Mósebók

So góvu tær faðir sínum vín at drekka ta náttina, og tann eldra fór inn og legði seg hjá faðir sínum; hann sansaði hvørki, táið hon legði seg, ella táið hon fór upp aftur.

2

Fyrsta Mósebók 19:34 Fyrsta Mósebók

Dagin eftir segði tann eldra við ta yngru: „Í nátt lá eg hjá pápa; lat okkum eisini í nátt geva honum vín at drekka, og far tú so inn og legg teg hjá honum – so vit kunnu fáa okkum avkom við pápa!“

2

Fyrsta Mósebók 19:35 Fyrsta Mósebók

So góvu tær uppaftur ta náttina faðir sínum vín at drekka, og tann yngra fór og legði seg hjá honum; hann sansaði hvørki, táið hon legði seg, ella táið hon fór upp aftur.

2

Fyrsta Mósebók 19:36 Fyrsta Mósebók

So vórðu tá báðar døtur Lot við barn við faðir sínum.

2

Fyrsta Mósebók 19:37 Fyrsta Mósebók

Tann eldra átti ein son, sum hon gav navnið Móab; hann er ættarfaðir at Móabitum, sum eru til enn í dag.

2

Fyrsta Mósebók 19:38 Fyrsta Mósebók

Tann yngra átti eisini ein son, og hon gav honum navnið Ben-Ammi; hann er ættarfaðir at Ammonitum, sum eisini eru til enn í dag.

2

Lukas 17:34 Lukas

Eg sigi tykkum: Ta nátt skulu tvey vera í eini song; annað skal verða tikið við, og annað skal verða latið eftir.

2

Lukas 17:35 Lukas

Tvær kvinnur skulu mala á somu kvørn; onnur skal verða tikin við, og onnur skal verða latin eftir.

2

Rómverjabrævið 10:13 Rómverjabrævið

Tí „hvør tann, ið kallar á navn Harrans, skal verða frelstur.“

2

Fyrra Korintbrævið 6:10 Fyrra Korintbrævið

hvørki tjóvar, havisjúk ella drykkjumenn, hvørki baktalarar ella ránsmenn skulu arva ríki Guds!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Hetta skrivi eg tykkum, fyri at tit skulu ikki synda. Men um onkur syndar, hava vit talsmann hjá Faðirinum, Jesus Kristus, hin rættvísa;

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:2 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hann er bót fyri syndir okkara – og ikki bert fyri okkara, men eisini fyri syndir als heimsins.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:3 Fyrra Jóhannesarbrævið

Av tí vita vit, at vit kenna Hann – av, at vit halda boð Hansara.

2