Maria úr Betaniu

Jóhannes 11:38 Jóhannes

Tá suffaði Jesus aftur við Sær sjálvum og fór til grøvina. Hon var helli, og steinur lá fyri tí.

6

Jóhannes 11:39 Jóhannes

Jesus segði: „Takið burt steinin!“ Marta, systir hin deyða, segði við Hann: „Harri, hann dampar longu, tí hann hevur ligið fýra dagar!“

6

Jóhannes 11:40 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Segði Eg tær ikki, at um tú trýrt, skalt tú síggja dýrd Guds!“

6

Jóhannes 11:41 Jóhannes

Teir tóku tá steinin burtur. Og Jesus lyfti upp eygu Síni og segði: „Faðir, Eg takki Tær, at Tú hevur hoyrt Meg!

6

Jóhannes 11:42 Jóhannes

Eg visti jú, at Tú hoyrir Meg altíð; men fyri fólksins skuld, sum hjá stendur, segði Eg tað, fyri at tey skulu trúgva, at Tú hevur sent Meg.“

6

Jóhannes 11:43 Jóhannes

Táið Hann hetta hevði sagt, rópti Hann hart: „Lazarus, kom út!“

6

Jóhannes 11:44 Jóhannes

Tá kom hin deyði út, bundin við líkverju um føtur og hendur; og turriklæði var bundið um andlit hansara. Jesus segði við teir: „Loysið hann og latið hann fara!“

6

Jóhannes 11:45 Jóhannes

Nógvir av Jødunum, ið komnir vóru til Mariu og høvdu sæð tað, sum Hann gjørdi, komu nú til trúgv á Hann.

6

Jóhannes 11:46 Jóhannes

Men nakrir av teimum fóru avstað til Fariseararnar og søgdu teimum tað, sum Jesus hevði gjørt.

6

Jóhannes 11:47 Jóhannes

Tá kallaðu høvuðsprestarnir og Fariseararnir ráðið saman til fund og søgdu: „Hvat skulu vit gera? Hesin maður ger mong tekin.

6

Jóhannes 11:48 Jóhannes

Lata vit Hann halda so á, fara øll at trúgva á Hann, og Rómverjar fara at koma og taka bæði land og fólk okkara.“

6

Jóhannes 11:49 Jóhannes

Men ein teirra – Kaifas, sum var høvuðsprestur tað árið – segði við teir:

6

Jóhannes 11:50 Jóhannes

„Tit skilja einki! Ei heldur kemur tykkum í hug, at tað er okkum til gagn, at ein maður doyr fyri fólkið, og ikki øll tjóðin gongur til grundar.“

6

Jóhannes 11:51 Jóhannes

– Hetta segði hann ikki av sær sjálvum; nei, við tað at hann var høvuðsprestur tað árið, profeteraði hann, at Jesus skuldi doyggja fyri fólkið –

6

Jóhannes 11:52 Jóhannes

og ikki bert fyri ta tjóðina, men fyri at Hann eisini skuldi savna sundurspjaddu børn Guds saman til eitt.

6

Jóhannes 11:53 Jóhannes

Frá tí degi løgdu teir upp ráð um at drepa Hann.

6

Jóhannes 11:54 Jóhannes

Tí ferðaðist Jesus ikki longur opinlýst um millum Jødarnar; nei, Hann fór haðani út til landið nær oyðimørkini, til ein bý, sum æt Efra’im; har dvaldi Hann við lærisveinum Sínum.

6

Jóhannes 11:55 Jóhannes

Nú leið til páskir Jødanna, og mong av bygd fóru fyri páskir niðan til Jerusalem at reinsa seg.

6

Jóhannes 11:56 Jóhannes

Tey leitaðu tá eftir Jesusi og søgdu hvørt við annað, sum tey stóðu í templinum: „Hvat halda tit? Man Hann ikki fara at koma til høgtíðina?“

6

Jóhannes 11:57 Jóhannes

Men høvuðsprestarnir og Fariseararnir høvdu givið boð um, at tann, ið fekk at vita, hvar Hann var, skuldi siga frá, so teir kundu taka Hann.

6

Lukas 7:36 Lukas

Ein av Farisearunum bað Hann koma og eta hjá sær; Hann fór tá inn hjá Farisearanum og setti Seg til borðs.

3

Lukas 7:37 Lukas

Og har í býnum var syndafull kvinna; táið hon fekk at vita, at Hann sat til borðs heima hjá Farisearanum, kom hon við alabasturkrukku við salvu

3

Lukas 7:38 Lukas

og stóð aftan fyri Hann, við føtur Hansara, græt og fór at væta føtur Hansara við tárum sínum, turkaði teir við hári sínum, kysti føtur Hansara og salvaði teir við salvuni.

3

Lukas 7:39 Lukas

Táið nú Farisearin, ið hevði boðið Honum inn, sá hetta, segði hann við sær sjálvum: „Var hesin profetur, so visti Hann, hvør og hvussu henda kvinna er, ið nemur við Hann, at hon er syndafull kvinna.“

3

Lukas 7:40 Lukas

Tá tók Jesus til orða og segði við hann: „Símun, Eg havi nakað at siga við teg!“ Hann svaraði: „Meistari, sig tað!“

3

Lukas 7:41 Lukas

„Ein maður, ið lænti út pening, átti hjá tveimum; annar skyldaði honum 500 denarar, og annar 50.

3

Lukas 7:42 Lukas

Við tað at teir nú einki áttu at gjalda við, gav hann báðum tað eftir. Hvør teirra man nú fara at elska hann meiri?“

3

Lukas 7:43 Lukas

Símun svaraði: „Eg haldi, tann, ið hann gav meiri eftir.“ Tá segði Hann við hann: „Tú dømdi beint!“

3

So vendi Hann Sær móti kvinnuni og segði við Símun: „Sært tú hesa kvinnu! Eg kom inn hjá tær – tú gavst Mær ikki vatn til føtur Mínar, men hon vætti føtur Mínar við tárum sínum og turkaði teir við hári sínum.

3

Lukas 7:45 Lukas

Tú gavst Mær ongan koss, men hon helt ikki uppat at kyssa føtur Mínar, frá tí Eg kom inn.

3

Lukas 7:46 Lukas

Tú salvaði ikki høvd Mítt við olju, men hon salvaði føtur Mínar við salvu.

3

Lukas 7:47 Lukas

Tí sigi Eg tær: Hinar mongu syndir hennara eru henni fyrigivnar – hon hevur jú elskað nógv. Men tann, ið lítið verður fyrigivið, elskar lítið.“

3

Lukas 7:48 Lukas

So segði Hann við hana: „Syndir tínar eru fyrigivnar.“

3

Lukas 7:49 Lukas

Tá fóru teir, ið sótu til borðs við Honum, at siga við sær sjálvum: „Hvør er hesin, ið líka fyrigevur syndir!“

3

Lukas 7:50 Lukas

Men Hann segði við kvinnuna: „Trúgv tín hevur frelst teg; far í friði!“

3