mannakloning

73 versir um "mannakloning"

Versir

Síða 1 av 2
Sálmarnir 139:13 Sálmarnir

Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.

13
Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

13
Sálmarnir 139:15 Sálmarnir

Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.

13
Sálmarnir 139:16 Sálmarnir

Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.

13
Sálmarnir 100:3 Sálmarnir

Kennið, at HARRIN er Gud! Hann skapti okkum; vit eru Hansara, fólk Hansara og fylgið, ið Hann røktar.

10
Fyrsta Mósebók 2:7 Fyrsta Mósebók

Gud HARRIN myndaði menniskjað úr moldini í jørðini og blásti lívsanda í nøs hansara, so at menniskjað varð livandi sál.

7
Jóhannes 3:5 Jóhannes

Jesus svaraði: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Verður ein ikki føddur av vatni og Anda, kann hann ikki koma inn í ríki Guds.

7
Fyrsta Mósebók 1:26 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Latið Okkum gera menniskju í bílæti Okkara, til at vera Okkum lík! Hon skal ráða yvir fiskunum í sjónum og fuglunum undir himli, yvir fænum og yvir allari jørðini og øllum skriðdýrum, ið á jørðini skríða.“

6
Efesusbrævið 2:10 Efesusbrævið

Tí vit eru smíð Hansara, skapt í Kristi Jesusi til góð verk, sum Gud frammanundan hevur lagt til reiðar, at vit skuldu liva í teimum.

4
Fimta Mósebók 32:6 Fimta Mósebók

Løna tit HARRANUM so, tú fólk av dárum og býttlingum! Er Hann ikki faðir tín, sum skapti teg, sum skapti teg og myndaði teg!

3
Jóhannes 1:1 Jóhannes

Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.

3
Jóhannes 1:2 Jóhannes

Hann var í upphavi hjá Gudi.

3
Jóhannes 1:3 Jóhannes

Alt er vorðið til við Honum, og uttan Hann er einki vorðið til av tí, sum til er.

3
Jóhannes 1:4 Jóhannes

Í Honum var lív, og lívið var ljós menniskjanna.

3
Jóhannes 1:5 Jóhannes

Ljósið skínur í myrkrinum, og myrkrið skilti tað ikki.

3
Jóhannes 1:6 Jóhannes

Maður kom, sendur frá Gudi; navn hansara var Jóhannes.

3
Jóhannes 1:7 Jóhannes

Hann kom til vitnisburð, at hann skuldi vitna um ljósið, so øll skuldu koma til trúgv við honum.

3
Jóhannes 1:8 Jóhannes

Hann var ikki ljósið, men hann skuldi vitna um ljósið.

3
Jóhannes 1:9 Jóhannes

Hitt sanna ljósið, tað, sum lýsir yvir øll menniskju, skuldi nú koma í heimin.

3
Jóhannes 1:10 Jóhannes

Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við Honum; men heimurin kendi Hann ikki.

3
Jóhannes 1:11 Jóhannes

Hann kom til Sítt egna, men Hansara egnu tóku ikki ímóti Honum.

3
Jóhannes 1:12 Jóhannes

Men so mongum sum tóku ímóti Honum, gav Hann mátt at verða børn Guds – teimum, ið trúgva á navn Hansara;

3
Jóhannes 1:13 Jóhannes

tey eru fødd, ikki av blóði, heldur ikki av holds vilja, heldur ikki av mans vilja, men av Gudi.

3
Jóhannes 1:14 Jóhannes

Orðið varð hold og tók bústað millum okkara, fullur av náði og sannleika, og vit sóu dýrd Hansara, dýrd sum hana, ið einborin Sonur hevur frá Faðir Sínum.

3
Jóhannes 1:15 Jóhannes

Jóhannes vitnar um Hann, rópar og sigur: „Hesin er Hann, sum eg segði um: „Tann, ið kemur eftir meg, er komin undan mær, tí Hann var, áðrenn eg.““

3
Jóhannes 1:16 Jóhannes

Av fylling Hansara hava vit øll fingið, og tað náði yvir náði.

3
Jóhannes 1:17 Jóhannes

Tí lógin varð givin við Mósesi; náðin og sannleikin eru komin við Jesusi Kristi.

3
Jóhannes 1:18 Jóhannes

Eingin hevur nakrantíð sæð Gud; hin einborni Sonurin, sum er í fangi Faðirsins, hevur kunngjørt Hann.

3
Jóhannes 1:19 Jóhannes

Hetta er tað, ið Jóhannes vitnaði, táið Jødarnir sendu prestar og Levitar úr Jerusalem at spyrja hann, hvør hann var.

3
Jóhannes 1:20 Jóhannes

Tá segði hann beint fram og noktaði ikki, hann viðgekk: „Eg eri ikki Kristus.“

3
Jóhannes 1:21 Jóhannes

Teir spurdu hann: „Hvat tá? Ert tú Elias?“ Hann svaraði: „Tað eri eg ikki.“ „Ert tú profeturin?“ Hann svaraði: „Nei!“

3
Jóhannes 1:22 Jóhannes

Tá søgdu teir við hann: „Hvør ert tú? so vit fáa givið teimum svar, sum hava sent okkum; hvat sigur tú um teg sjálvan?“

3
Jóhannes 1:23 Jóhannes

Hann svaraði: „Eg eri rødd eins, sum rópar í oyðimørkini: „Javnið Harranum vegin!“ sum Esaias profetur hevur sagt!“

3
Jóhannes 1:24 Jóhannes

Teir, ið út vóru sendir, vóru Farisearar.

3
Jóhannes 1:25 Jóhannes

Teir spurdu hann nú: „Hví doypir tú tá, táið tú ikki ert Kristus, ei heldur Elias, ei heldur profeturin?“

3
Jóhannes 1:26 Jóhannes

Jóhannes svaraði teimum: „Eg doypi í vatni; mitt ímillum tykkara stendur tann, sum tit kenna ikki,

3
Jóhannes 1:27 Jóhannes

Hann, sum kemur eftir meg, og sum eg ikki eri verdigur at loysa skóreimina hjá.“

3
Jóhannes 1:28 Jóhannes

Hetta hendi í Betania hinumegin Jordan, har sum Jóhannes doypti.

3
Jóhannes 1:29 Jóhannes

Dagin eftir sá hann Jesus koma til sín og segði: „Hygg lamb Guds, sum tekur burt synd heimsins!

3
Jóhannes 1:30 Jóhannes

Hesin er tann, sum eg segði um: „Eftir meg kemur maður, sum er komin undan mær; tí Hann var, áðrenn eg.“

3
Jóhannes 1:31 Jóhannes

Eg kendi Hann ikki; men fyri at Hann skuldi verða Ísrael opinberaður, eri eg komin og doypi í vatni.“

3
Jóhannes 1:32 Jóhannes

Og Jóhannes vitnaði og segði: „Eg havi sæð Andan dala niður av Himli sum dúvu, og Hann varð verandi yvir Honum.

3
Jóhannes 1:33 Jóhannes

Eg kendi Hann ikki; men tann, sum sendi meg at doypa í vatni, segði við meg: „Tann, sum tú sært Andan dala niður yvir og verða verandi yvir, er tann, sum doypir í Heilaga Andanum.“

3
Jóhannes 1:34 Jóhannes

Og eg havi sæð tað, og eg havi vitnað, at hesin er Sonur Guds.“

3
Jóhannes 1:35 Jóhannes

Dagin eftir stóð Jóhannes aftur har, og tveir lærisveinar hansara.

3
Jóhannes 1:36 Jóhannes

Hann hugdi á Jesus, sum kom gangandi, og segði: „Hygg lamb Guds!“

3
Jóhannes 1:37 Jóhannes

Lærisveinarnir báðir hoyrdu orð hansara, og teir fóru aftan á Jesusi.

3
Jóhannes 1:38 Jóhannes

Tá vendi Jesus Sær á; og táið Hann sá teir koma aftan á Sær, segði Hann við teir:

3
Jóhannes 1:39 Jóhannes

„Hvat vilja tit?“ Teir svaraðu Honum: „Rabbi“ (sum útlagt er: Meistari), „hvar hevur Tú tilhald?“

3
Jóhannes 1:40 Jóhannes

Hann segði við teir: „Komið og síggið!“ Teir komu tá og sóu, hvar Hann hevði tilhald, og teir vórðu hjá Honum tann dagin; tað var um tíggjunda tíman.

3