maki tín

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

16

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

16

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

16

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

16

Onnur Mósebók 20:14 Onnur Mósebók

Tú mást ikki dríva hor.

8

Efesusbrævið 5:25 Efesusbrævið

Tit menn! Elskið konur tykkara, eins og Kristus elskaði samkomuna og gav Seg sjálvan fyri hana,

8

Hebrearabrævið 13:4 Hebrearabrævið

Hjúnabandið veri hildið í æru hjá øllum, og hjúnasongin veri ódálkað! Tí siðloysingar og horkallar skal Gud døma.

7

Rómverjabrævið 9:23 Rómverjabrævið

so Hann eisini kundi kunngera dýrdarríkdóm Sín á miskunnaríløtunum, sum Hann frammanundan hevði gjørt til reiðar til dýrd – !

6

Orðtøkini 18:22 Orðtøkini

Tann, ið hevur funnið konu, hevur funnið lukkuna og fingið náðigávu frá HARRANUM.

4

Malakias 2:16 Malakias

Tí Eg hati skilnaðarsótt – sigur HARRIN Gud Ísraels; við henni sveipar ein yvirgang um klæði síni – sigur HARRIN Gud herskaranna. Aktið tí eftir anda tykkara og verið ikki trúleysir!

4

Markus 10:2 Markus

Tá komu Fariseararnir og spurdu Hann – fyri at freista Hann: „Hevur maður loyvi at skiljast frá konu síni?“

4

Markus 10:3 Markus

Hann svaraði teimum: „Hvat boð hevur Móses givið tykkum?“

4

Markus 10:4 Markus

Teir søgdu: „Móses gav loyvi at skriva skilnaðarbræv og skiljast frá henni.“

4

Markus 10:5 Markus

Jesus segði við teir: „Tí hjørtu tykkara eru so hørð, skrivaði hann tykkum hetta boð.

4

Markus 10:6 Markus

Men úr upphavi, táið Gud skapti alt, skapti Hann tey til mann og kvinnu.

4

Markus 10:7 Markus

Tí skal maðurin fara frá faðir sínum og móður síni og halda seg til konu sína,

4

Markus 10:8 Markus

og tey skulu verða eitt hold. So eru tey tá ikki longur tvey, men eitt hold.

4

Markus 10:9 Markus

Tað, sum tí Gud hevur bundið saman, má menniskja ikki skilja sundur.“

4

Markus 10:10 Markus

Heima við hús spurdu lærisveinarnir Hann aftur um hetta.

4

Markus 10:11 Markus

Hann svaraði teimum: „Tann, ið skilst frá konu síni og giftist við aðrari, drívur hor móti henni.

4

Markus 10:12 Markus

Og skilst kona frá manni sínum og giftist við øðrum, drívur hon hor.“

4

Fyrra Korintbrævið 7:10 Fyrra Korintbrævið

Hinum giftu gevi eg tað boð – tó ikki eg, men Harrin – at kona má ikki skiljast frá manni sínum –

4

Fyrra Korintbrævið 7:11 Fyrra Korintbrævið

og skilir hon seg frá honum, skal hon verða verandi ógift ella koma til sættis við mannin – og at maður má ikki skiljast frá konu síni.

4

Fyrra Korintbrævið 7:12 Fyrra Korintbrævið

Við hini* sigi eg – ikki Harrin: Hevur ein bróðir vantrúgvandi konu – og hon vil búgva saman við honum – so skilji hann seg ikki frá henni!

4

Fyrra Korintbrævið 7:13 Fyrra Korintbrævið

Og hevur ein kona vantrúgvandi mann – og hann vil búgva saman við henni – so skilji hon seg ikki frá manni sínum!

4

Fyrra Korintbrævið 7:14 Fyrra Korintbrævið

Tí hin vantrúgvandi maðurin er halgaður við konuni, og hin vantrúgvandi konan er halgað við manninum; annars vóru jú børn tykkara órein, men nú eru tey heilag.

4

Fyrra Korintbrævið 7:15 Fyrra Korintbrævið

Men skilir hin vantrúgvandi seg, so skilji hann seg! Bróðirin ella systirin eru ikki trælbundin í slíkum – men Gud hevur kallað okkum til frið.

4

Fyrra Korintbrævið 7:16 Fyrra Korintbrævið

Tí hvat veitst tú, kona, um tú kanst frelsa mann tín! Og hvat veitst tú, maður, um tú kanst frelsa konu tína!

4

Titusarbrævið 1:6 Titusarbrævið

um onkur er, sum er ólastandi, maður einar kvinnu, og hevur trúgvandi børn, sum ikki hava ringt orð á sær fyri óskikkiligt lív ella eru treisk.

4

Versir