lyndisdráp
28 versir um "lyndisdráp"
Versir
Síða 1 av 1Fyrra Pætursbrævið 3:16 Fyrra Pætursbrævið
sum tey, ið hava góða samvitsku – so tey, sum lasta góðu atferð tykkara í Kristusi, kunnu verða til skammar í tí, sum tey baktala tykkum fyri sum illgerðarmenn.
Sálmarnir 11:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Eftir Dávid. Hjá HARRANUM søki eg mær skjól; hvussu kunnu tit tá siga við sál mína: „Flýggja sum fuglur í fjøllini!“
Sálmarnir 11:2 Sálmarnir
Tí hygg, hinir gudleysu spenna bogan, leggja pílin á strongin, fyri í myrkrinum at skjóta eftir teimum, sum hava sannleik í hjartanum.
Sálmarnir 11:3 Sálmarnir
Táið sjálvur grundvøllurin verður upp skræddur, hvat fær tá hin rættvísi gjørt!
Sálmarnir 11:4 Sálmarnir
HARRIN er í heilaga templi Sínum, hásæti HARRANS er í Himli; eygu Hansara skoða menniskjabørnini, Hann hyggur á tey og rannsakar tey.
Sálmarnir 11:5 Sálmarnir
HARRIN roynir hin rættvísa; men hin gudleysa og tann, ið elskar órætt, hatar sál Hansara;
Sálmarnir 11:6 Sálmarnir
Hann letur snerrur regna á hini gudleysu; eldur, svávul og gløðandi vindur verður teimum máldur í steypið.
Sálmarnir 11:7 Sálmarnir
Tí HARRIN er rættvísur, elskar rættvísi; hin sannhjartaði skal skoða ásjón Hansara.
Opinberingin 21:8 Opinberingin
Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“
Esaias 53:1 Esaias
Hvør trúði tí, ið vit hoyrdu, og hvørjum varð armur HARRANS opinberur!
Esaias 53:2 Esaias
Hann* rann upp sum veik planta fyri ásjón Hansara, sum rótskot úr turrari jørð; Hann var ikki fagur og hevði onga dýrd; vit sóu Hann, men Hann sá ikki so út, at vit kundu hava tokka til Hansara.
Esaias 53:3 Esaias
Vanvirdur var Hann – fólk vendi sær frá Honum – maður, fullur av pínum og kunnigur við sjúku; Hann var sum ein, ið fólk fjalir andlitið fyri, vanvirdur, vit roknaðu Hann fyri einki.
Esaias 53:4 Esaias
Men tað vóru sjúkur okkara, ið Hann bar, tað vóru pínur okkara, ið Hann legði á Seg – og vit hildu Hann vera heimsøktan, slignan og plágaðan av Gudi.
Esaias 53:5 Esaias
Men Hann varð særdur fyri brot okkara, soraður fyri misgerðir okkara; straffin varð løgd á Hann, so vit skuldu hava frið, og við sárum Hansara eru vit grødd.
Esaias 53:6 Esaias
Vit viltust øll av leið sum seyður, vit vendu okkum hvør sín veg; men HARRIN læt falla á Hann skyldina, ið lá á okkum øllum.
Esaias 53:7 Esaias
Hann varð illa viðfarin, og Hann bar tað stillur, Hann læt ikki upp munnin – sum lamb, ið verður leitt avstað at verða dripið, og sum seyður, ið tegir, táið teir royta hann – Hann læt ikki upp munnin.
Esaias 53:8 Esaias
Við treinging og dómi varð Hann tikin burt – men hvør á døgum Hansara hugsaði tað, at táið Hann varð ryktur burt úr landi teirra, sum liva, var tað fyri brot fólks míns, plágan rámti Hann!
Esaias 53:9 Esaias
Teir ætlaðu Honum grøv millum hinar gudleysu; men hjá einum ríkum var Hann í deyðanum – tí Hann hevði ongan órætt gjørt, og svik var ikki í munni Hansara.
Esaias 53:10 Esaias
Tað var vilji HARRANS at sora Hann, Hann sló Hann við sjúku; táið sál Hansara hevði fullført skyldofrið, skuldi Hann síggja avkom og liva leingi, og vilji HARRANS skuldi hava framgongd við hond Hansara.
Esaias 53:11 Esaias
Afturfyri at sál Hansara hevur havt møði, skal Hann fáa tað at síggja, sum Hann mettast av; harvið, at tey kenna Hann, skal hin rættvísi, tænari Mín, rættvísgera mong, Hann, sum bar misgerðir teirra.
Esaias 53:12 Esaias
Tí skal Eg geva Honum hini mongu í lut, og sterkar skal Hann fáa sum fong – afturfyri at Hann tømdi sál Sína til deyðan og varð roknaður millum brotsmenn, Hann, sum tó bar synd mangra og bað fyri brotsmonnum.
Matteus 23:1 Matteus
Tá talaði Jesus til fólkið og lærisveinar Sínar og segði:
Matteus 23:2 Matteus
„Á stóli Mósesar sita hinir skriftlærdu og Fariseararnir.
Matteus 23:3 Matteus
Gerið og haldið tí alt, ið teir siga tykkum! Men takið ikki eftir verkum teirra! Tí teir siga tað víst, men gera tað ikki!
Seinna Korintbrævið 11:20 Seinna Korintbrævið
Tit taka tað jú við toli, um onkur ger tykkum til trælir, um onkur etur tykkum upp, um onkur fangar tykkum, um onkur ger seg stóran yvir tykkum, um onkur slær tykkum í andlitið!
Galatiabrævið 6:1 Galatiabrævið
Brøður! Um nú onkur skuldi verðið tikin av fótum av onkrari synd, so hjálpið honum til rættis, tit andaligu, við spakførisanda, og síggj til tín sjálvs, at ikki eisini tú verður freistaður!
Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið
Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.
Matteus 5:11 Matteus
Sæl eru tit, táið tey spotta tykkum og søkja at tykkum og lúgva alt ilt um tykkum fyri Mína skuld.