lin
35 versir um "lin"
Versir
Síða 1 av 1Onnur Mósebók 9:31 Onnur Mósebók
– Hørur og bygg var farið í sor; tí byggið var aksaskotið, og knappar vóru komnir á hørin;
Josva 2:6 Josva
Men hon hevði latið teir fara upp á takið og fjalt teir undir línstelkunum, ið hon hevði liggjandi ristar har á takinum.
Esaias 42:3 Esaias
Hitt brotna rør skal Hann ikki sora, og hitt rúkandi skar skal Hann ikki sløkkja; í trúfesti skal Hann boða rættin.
Matteus 12:20 Matteus
Hann skal ikki sora hitt brotna rørið og ikki sløkkja hitt rúkandi skarið, inntil Hann hevur ført rættin fram til sigur.
Orðtøkini 31:13 Orðtøkini
Hon sær til at fáa ull og lín, og hendur hennara arbeiða hugaliga.
Esaias 19:9 Esaias
Til skammar verða tey, sum virka lín, og tey, sum veva fínt, hvítt toy.
Hoseas 2:9 Hoseas
Tí skal Eg taka korn Mítt aftur, táið korntíðin kemur, og vín Mítt, táið stundin er í hondum; og Eg skal taka burtur ull Mína og lín Mítt, sum hon skuldi fjala skomm sína við.
Dómararnir 15:14 Dómararnir
Men táið hann kom til Lehi, og Filistarar við gleðirópum lupu ímóti honum, kom Andi HARRANS yvir hann; togini um armar hansara vórðu sum brendur líntráður, og bondini fullu av hondum hansara, sum tey høvdu verið rotin.
Hoseas 2:5 Hoseas
Móðir teirra var jú horkvinna; hon, ið føddi tey, hevur borið seg skammiliga at; hon segði: „Bólarar mínar haldi eg meg til, teir, ið geva mær breyð mítt og vatn mítt, ull mína og lín mítt, olju mína og vín mítt!“
Triðja Mósebók 13:52 Triðja Mósebók
og skal brennast, tað veri nú plagg ella vovið ella bundið toy av ull ella av líni, ella nakað, ið er av leðri, sum plettirnir eru á – tað er spitalska av ringasta slagi, tað skal brennast.
Triðja Mósebók 13:59 Triðja Mósebók
– Hetta er lógin um spitalsku á plaggi av ull ella av líni, ella á vovnum ella bundnum toyi, ella á onkrum, ið er av leðri – hvat tað nú vera má – lógin, ið tað skal dømast reint ella óreint eftir.“
Fimta Mósebók 22:11 Fimta Mósebók
Tú mást ikki ganga í klæðum, sum eru vovin av tvinnanda sløgum av tilfari, av ull og líni.
Orðtøkini 31:10 Orðtøkini
Dugnaliga konu – hvør finnur hana? Mangan meir enn perlur er hon verd!
Orðtøkini 31:11 Orðtøkini
Hjarta mans hennara lítur á hana, og vinningur trýtur ikki.
Orðtøkini 31:12 Orðtøkini
Hon ger honum gott og einki ilt allar ævidagar sínar.
Orðtøkini 31:14 Orðtøkini
Hon er sum skip keypmansins: Langa leið fer hon eftir breyði sínum.
Orðtøkini 31:15 Orðtøkini
Hon fer upp fyri lýsing og gevur húsfólki sínum mat og gentum sínum setning fyri dagin.
Orðtøkini 31:16 Orðtøkini
Hon hevur í huga at fáa nakað av jørð – og fær hana; hon plantar víngarð fyri tað, ið hon hevur vunnið við hondum sínum.
Orðtøkini 31:17 Orðtøkini
Kraft bindur hon sær sum belti um lendarnar og ger armar sínar sterkar.
Orðtøkini 31:18 Orðtøkini
Hon sær, at húshald hennara gongur væl; lampa hennara sløknar ikki um náttina.
Orðtøkini 31:19 Orðtøkini
Hon rættir út hendurnar eftir rokkinum, fingrar hennara taka um snælduna.
Orðtøkini 31:20 Orðtøkini
Hon rættir hinum neyðstadda hondina, rættir út armarnar móti hinum fátæka.
Orðtøkini 31:21 Orðtøkini
Hon er ikki rædd um hús sítt, um so kavi er; tí alt hús hennara er klætt í skarlak.
Orðtøkini 31:22 Orðtøkini
Teppi ger hon sær; fínt lín og purpur er klædningur hennara.
Orðtøkini 31:23 Orðtøkini
Maður hennara er kendur í býportrunum, táið hann situr saman við hinum elstu í landinum.
Orðtøkini 31:24 Orðtøkini
Línskjúrtur ger hon og selur tær, og belti letur hon til keypmannin.
Orðtøkini 31:25 Orðtøkini
Klædd í styrki og heiður gongur hon við smíli hini komandi tíð ímóti.
Orðtøkini 31:26 Orðtøkini
Hon letur upp munnin við vísdómi, og kærleiksáminning er á tungu hennara.
Orðtøkini 31:27 Orðtøkini
Hon hevur eyga við, hvussu gongur í húsi hennara, og letibreyð etur hon ikki.
Orðtøkini 31:28 Orðtøkini
Synir hennara stíga fram og prísa hana lukkuliga; maður hennara reisist og rósar henni:
Orðtøkini 31:29 Orðtøkini
„Mangar dugnaligar kvinnur eru, men eingin er móti tær!“
Orðtøkini 31:30 Orðtøkini
Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.
Orðtøkini 31:31 Orðtøkini
Lat hana fáa ávøkst handa hennara, og verk hennara skulu prísa henni í býportrunum!
Esaias 43:17 Esaias
sum leiddi út vagnar og hestar, her og høvuðsmann – teir liggja har, hvør ein, teir reisast ikki aftur, teir eru sløknaðir, sum veikur sløknaðu teir:
Ezekiel 40:3 Ezekiel
Hann flutti meg hagar. Og tá var har ein maður; av útsjónd var hann sum kopar; hann hevði í hondini línband og málistong, og hann stóð í portrinum.