løg
37 versir um "løg"
Versir
Síða 1 av 1Fjórða Mósebók 11:5 Fjórða Mósebók
Vit minnast fiskin, ið vit fingu fyri einki í Egyptalandi, og agurkurnar, melónirnar, purrurnar, reyðleykin og hvítleykin!
Fjórða Mósebók 11:1 Fjórða Mósebók
Men fólkið knarraði hart fyri HARRANUM um, at tey høvdu tað so ringt; táið HARRIN hoyrdi hetta, tendraðist vreiði Hansara, og eldur HARRANS sló niður ímillum teirra og gjørdi enda á nøkrum ytst í tilhaldinum.
Fjórða Mósebók 11:2 Fjórða Mósebók
Tá rópti fólkið til Móses, og Móses bað til HARRAN fyri teimum; so sløknaði eldurin.
Fjórða Mósebók 11:3 Fjórða Mósebók
Tí varð hetta stað kallað Tabera; tí eldur HARRANS sló niður ímillum teirra.
Fjórða Mósebók 11:4 Fjórða Mósebók
Men hin blandaði fólkahópurin, ið við teimum var, tráaði eftir øðrum kosti, og so fóru Ísraelsmenn aftur at gráta og søgdu: „Høvdu vit bert havt kjøt at etið!
Fjórða Mósebók 11:6 Fjórða Mósebók
Men nú ørmaktast sál okkara; tí her er hvørki eitt ella annað – vit síggja aldri nakað uttan hetta mannað!“
Fjórða Mósebók 11:7 Fjórða Mósebók
Mannað líktist korianderfræi og sá út sum bdellium.
Fjórða Mósebók 11:8 Fjórða Mósebók
Fólkið gekk um og sankaði tað; síðani mólu tey tað á kvørn ella stoyttu tað í mortara, kókaðu tað so í pottum ella bakaðu køkur av tí; tað smakkaði tá sum oljukøka.
Fjórða Mósebók 11:9 Fjórða Mósebók
Táið døggin um náttina fall yvir tilhaldið, fall mannað niður saman við henni.
Fjórða Mósebók 11:10 Fjórða Mósebók
Táið Móses hoyrdi, hvussu allar ættir fólksins grótu, hvør fyri tjalddurum sínum, og sá, at vreiði HARRANS tendraðist svárliga, tykti honum tað illa.
Fjórða Mósebók 11:11 Fjórða Mósebók
Og Móses segði við HARRAN: „Hví hevur Tú gjørt so illa við tænara Tín, og hví havi eg ikki funnið náði fyri eygum Tínum – síðani Tú hevur lagt alt hetta fólk sum byrði á meg?
Fjórða Mósebók 11:12 Fjórða Mósebók
Eri eg tá móðir ella faðir at øllum hesum fólki, síðani Tú krevur, at eg skal bera tey í favninum til landið, ið Tú við eiði hevur lovað fedrum teirra – eins og fosturmamman ber bróstabarnið!
Fjórða Mósebók 11:13 Fjórða Mósebók
Hvaðani skal eg taka kjøt til alt hetta fólk! – Tey koma jú grátandi til mín og siga: „Lat okkum fáa kjøt at eta!“
Fjórða Mósebók 11:14 Fjórða Mósebók
Eg eri ikki mentur at bera hetta fólk einsamallur, tað er mær ov tungt!
Fjórða Mósebók 11:15 Fjórða Mósebók
Ætlar Tú at fara so við mær, so drep meg fyrr – so satt sum eg havi funnið náði fyri eygum Tínum – so eg sleppi frá at síggja henda syndarliga stand!“
Fjórða Mósebók 11:16 Fjórða Mósebók
HARRIN svaraði Mósesi: „Kalla Mær saman 70 menn av teimum elstu í Ísrael, menn, sum tú veitst, eru hinir elstu fólksins og umsjónarmenn tess! Tak teir so við tær til samkomutjaldið og lat teir standa hjá tær har!
Fjórða Mósebók 11:17 Fjórða Mósebók
So skal Eg koma niður og tosa við teg har, og Eg skal taka av Andanum, sum á tær er, og lata koma á teir, so teir kunnu bera byrðina av fólkinum saman við tær, og tú ikki noyðist at bera hana einsamallur.
Fjórða Mósebók 11:18 Fjórða Mósebók
Og við fólkið skalt tú siga: „Halgið tykkum til í morgin! So skulu tit fáa kjøt at eta – við tað at tit hava grátið fyri oyrum HARRANS og sagt: „Høvdu vit bert havt kjøt at etið! Vit høvdu tað jú betri í Egyptalandi!“ – Nú skal HARRIN geva tykkum kjøt, so tit fáa etið
Fjórða Mósebók 11:19 Fjórða Mósebók
– og tað ikki bert ein dag ella tveir ella fimm ella tíggju ella tjúgu dagar,
Fjórða Mósebók 11:20 Fjórða Mósebók
men ein heilan mánað, inntil tit ikki tola roykin av tí longur, og tykkum býður ímóti – aftur fyri at tit hava vanvirt HARRAN, sum er mitt ímillum tykkara, og grátið fyri ásjón Hansara og sagt: „Hví mundu vit fara út av Egyptalandi!“““
Fjórða Mósebók 11:21 Fjórða Mósebók
Móses svaraði: „600000 mans til gongu er hetta fólk í tali, sum eg havi rundan um meg, og Tú sigur: „Eg skal fáa teimum kjøt, so tey hava nóg mikið at eta ein heilan mánað!“
Fjórða Mósebók 11:22 Fjórða Mósebók
Er tá so nógv av smáfæi og neytum at drepa til teirra, at tað kann røkka til! Ella skal allur fiskurin í sjónum verða savnaður saman til teirra, so tað kann røkka til!“
Fjórða Mósebók 11:23 Fjórða Mósebók
HARRIN svaraði Mósesi: „Er armur HARRANS styttur! Nú skalt tú fáa at síggja, um tær fer at gangast, sum Eg havi sagt, ella ikki!“
Fjórða Mósebók 11:24 Fjórða Mósebók
Móses fór nú út og kunngjørdi fólkinum orð HARRANS. Síðani savnaði hann saman 70 av hinum elstu fólksins og bað teir standa rundan um samkomutjaldið.
Fjórða Mósebók 11:25 Fjórða Mósebók
Tá kom HARRIN niður í skýnum og talaði við hann, og Hann tók av Andanum, sum á honum var, og læt koma á hinar 70 elstu. Og táið Andin hvíldi á teimum, profeteraðu teir; men tað hendi teir ikki uppaftur.
Fjórða Mósebók 11:26 Fjórða Mósebók
Men tveir menn høvdu verið eftir í tilhaldinum; annar æt Eldad, og annar Medad. Eisini á teir kom Andin, tí teir vóru ímillum teirra, ið uppskrivaðir vóru, men vóru ikki farnir út til tjaldið; nú fóru teir at profetera í tilhaldinum.
Fjórða Mósebók 11:27 Fjórða Mósebók
Tá kom ein ungur drongur rennandi út og segði Mósesi frá hesum: „Eldad og Medad eru farnir at profetera í tilhaldinum!“
Fjórða Mósebók 11:28 Fjórða Mósebók
Josva, sonur Nun, sum hevði gingið Mósesi til handa, frá tí hann var ungur, segði tá: „Móses, harri mín, forbjóða teimum tað!“
Fjórða Mósebók 11:29 Fjórða Mósebók
Men Móses segði við hann: „Ert tú øvundsjúkur fyri meg? Eg vildi, at alt fólk HARRANS var profetar, eg vildi, at HARRIN skuldi lagt Anda Sín á tey!“
Fjórða Mósebók 11:30 Fjórða Mósebók
So fór Móses inn aftur í tilhaldið, hann og hinir elstu í Ísrael.
Fjórða Mósebók 11:31 Fjórða Mósebók
Tá brast á stormur frá HARRANUM; hann hevði lynghøsn við sær inn av havinum og bar tey inn yvir tilhaldið og so langt sum eina dagsferð í allar ættir rundan um tilhaldið – og einar tvær alin upp frá jørðini.
Fjórða Mósebók 11:32 Fjórða Mósebók
Tá fór fólkið undir at taka lynghøsnini – allan tann dagin, alla náttina og allan dagin eftir; eingin tók minni enn tíggju homerar. Og tey breiddu tey út rundan um tilhaldið.
Fjórða Mósebók 11:33 Fjórða Mósebók
Men meðan kjøtið enn var ímillum tenn teirra – áðrenn tað var uppetið – tendraðist vreiði HARRANS móti fólkinum, og HARRIN læt ógvuliga mong falla millum fólkið.
Fjórða Mósebók 11:34 Fjórða Mósebók
Tí kallaðu tey hetta staðið Kibrot-Hatta’ava; tí har jarðaðu teir tey, ið marglátin høvdu verið.
Fjórða Mósebók 11:35 Fjórða Mósebók
Úr Kibrot-Hatta’ava fór fólkið til Hazerot, og tey gjørdu steðg í Hazerot.
Ezekiel 4:9 Ezekiel
Tak tær síðani hveiti, bygg, bønur, linsur, hirsu og spelt, lat tað alt í ílat og baka tær breyð av tí! Allar dagarnar tú liggur á liðini – 390 dagar – skalt tú hava tað at eta.
Onnur Mósebók 12:8 Onnur Mósebók
Somu nátt skulu tit eta kjøtið; steikt við eld og aftur við ósúrgaðum breyði og beiskum urtum skulu tit eta tað.