leiðsla / fyrisitan

Fimta Mósebók 28:38 Fimta Mósebók

Nógvum sáði skalt tú fara við út á markina – men lítið skalt tú heysta; grashoppur skulu eta tað upp.

2

Fimta Mósebók 28:39 Fimta Mósebók

Víngarðar skalt tú planta og dýrka – men vín skalt tú hvørki fáa at drekka ella at goyma; tí maðkur skal gera enda á øllum.

2

Fimta Mósebók 28:40 Fimta Mósebók

Oljutrø skalt tú hava allastaðni í landi tínum – men ikki skalt tú salva teg við olju; tí oljuber tíni skulu detta av.

2

Fimta Mósebók 28:41 Fimta Mósebók

Synir og døtur skalt tú fáa – men tú skalt ikki sleppa at hava tey; tí tey skulu verða førd burtur, hertikin.

2

Fimta Mósebók 28:42 Fimta Mósebók

Øll trø tíni og grøðina av jørð tíni skulu grashoppurnar leggja undir seg.

2

Fimta Mósebók 28:43 Fimta Mósebók

Útlendingurin, ið hjá tær býr, skal stíga upp um teg, hægri og hægri, men tú skalt søkka djúpari og djúpari.

2

Fimta Mósebók 28:44 Fimta Mósebók

Hann skal læna tær, men tú skalt ikki læna honum; hann skal vera høvd, og tú skalt vera hali.

2

Fimta Mósebók 28:45 Fimta Mósebók

Øll hesi bann skulu koma yvir teg og liggja eftir tær og náa tær, inntil endi er á tær – aftur fyri at tú hoyrdi ikki rødd HARRANS Guds tíns, so tú heltst boð og lógir Hansara, sum Hann gav tær;

2

Fimta Mósebók 28:46 Fimta Mósebók

tey skulu til ævigar tíðir hanga uppi í tær og avkomi tínum sum tekin og undur.

2

Fimta Mósebók 28:47 Fimta Mósebók

Aftur fyri at tú tænti ikki HARRANUM Gudi tínum við gleði og av hjartans lysti, meðan tú hevði yvirflóð av øllum,

2

Fimta Mósebók 28:48 Fimta Mósebók

so skalt tú sleppa at tæna fíggindum tínum, sum HARRIN skal senda ímóti tær, í hungri og tosta, nakin og saknandi alt; Hann skal leggja jarnok á háls tín, inntil Hann hevur gjørt enda á tær.

2

Fimta Mósebók 28:49 Fimta Mósebók

HARRIN skal stevna ímóti tær eini tjóð langt burtur frá, frá enda jarðarinnar, eini tjóð, ið kemur flúgvandi sum ørn, eini tjóð, hvørjar tungumál tú skilir ikki;

2

Fimta Mósebók 28:50 Fimta Mósebók

eini tjóð við hørðum andliti – hvørki vísir hon teimum gomlu virðing ella teimum ungu miskunn.

2

Fimta Mósebók 28:51 Fimta Mósebók

Hon skal eta upp fruktina av fæi tínum og fruktina av jørð tíni, inntil endi er á tær; hon skal hvørki lata korn, vín ella olju verða eftir hjá tær, hvørki tað, ið kýr tínar kálva, ella tað, ið smáfæ títt lembir – inntil hon hevur forkomið tær.

2

Fimta Mósebók 28:52 Fimta Mósebók

Hon skal kringseta teg í øllum býum tínum, inntil teir høgu, sterku múrar tínir, sum tú lítur á, falla í øllum landi tínum, sum HARRIN Gud tín hevur givið tær.

2

Fimta Mósebók 28:53 Fimta Mósebók

Tá skalt tú eta lívsfrukt tína, kjøtið av sonum og døtrum tínum, sum HARRIN Gud tín hevur givið tær; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:54 Fimta Mósebók

Tann av monnum tínum, sum fínastur og mest vandin er, skal hyggja við óndum eygum á bróður sín, konuna í favni sínum og børnini, ið hann enn hevur eftir,

2

Fimta Mósebók 28:55 Fimta Mósebók

og ongum av teimum unna bita burtur av kjøti barna sína, sum hann etur, av tí at hann hevur einki annað eftir; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum í øllum býum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:56 Fimta Mósebók

Tann av kvinnum tínum, sum fínast og mest vandin er – hon, ið aldri beyð til at stíga fótin á jørðina, so vandin og fín er hon – skal hyggja við óndum eygum á mannin í favni sínum og son sín og dóttur sína,

2

Fimta Mósebók 28:57 Fimta Mósebók

og ikki unna teimum eftirburðin, ið frá henni gongur, ella børnini, ið hon eigur; tí við tað at henni fattast alt, etur hon tey sjálv í loynd; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum í øllum býum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:58 Fimta Mósebók

Aktar tú ikki eftir at halda øll orðini í hesi lóg, tey, sum í hesi bók standa skrivað, og óttast tú ikki hetta dýra og ræðuliga navn: HARRIN Gud tín,

2

Fimta Mósebók 28:59 Fimta Mósebók

so skal HARRIN senda óhoyrdar plágur á teg og avkom títt, svárar, áhaldandi plágur og óndar, áhaldandi sjúkur;

2

Fimta Mósebók 28:60 Fimta Mósebók

Hann skal lata allar sjúkur Egyptalands, sum tú ræðist, koma á teg, og tær skulu hanga uppi í tær;

2

Fimta Mósebók 28:61 Fimta Mósebók

ja, og allar aðrar sjúkur og plágur, sum einki stendur skrivað um í hesi lógbók, skal HARRIN lata koma á teg, inntil endi er á tær.

2

Fimta Mósebók 28:62 Fimta Mósebók

Bert lítil flokkur skal verða eftir av tykkum, tit, ið vóru so mong í tali sum stjørnurnar á himli – afturfyri at tú hoyrdi ikki rødd HARRANS Guds tíns.

2

Fimta Mósebók 28:63 Fimta Mósebók

Og eins og HARRIN fyrr hevði gleði av at gera væl við tykkum og lata tykkum nørast, so skal HARRIN nú hava gleði av at forkoma og týna tykkum; tit skulu verða rikin burtur úr landinum, sum tú kemur inn í og skalt taka í ogn.

2

Fimta Mósebók 28:64 Fimta Mósebók

HARRIN skal spjaða teg millum øll fólkasløgini, frá øðrum enda jarðarinnar at øðrum, og har skalt tú dýrka aðrar gudar, sum hvørki tú ella fedrar tínir hava kent, træ og stein.

2

Fimta Mósebók 28:65 Fimta Mósebók

Millum hesi fólk skalt tú ongan frið hava, og fótur tín skal onga hvíld finna; tí HARRIN skal har geva tær skelvandi hjarta, eygu, ið tærast burtur, og sál, sum ørmaktast.

2

Fimta Mósebók 28:66 Fimta Mósebók

Lív títt skal tykjast tær at hanga í einum hári; tú skalt vera í angist bæði dag og nátt og aldri vera ekkaleysur um lív títt.

2

Fimta Mósebók 28:67 Fimta Mósebók

Um morgunin skalt tú siga: „Eg vildi, at kvøldið var komið!“ og um kvøldið: „Eg vildi, at morgunin var komin!“ – Slíka angist skalt tú kenna í hjartanum, og so ræðuligt verður tað, ið tú sært fyri eygum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:68 Fimta Mósebók

HARRIN skal á skipum flyta teg aftur til Egyptalands – ta leiðina, ið Eg lovaði tær, at tú aldri skuldi fáa at síggja aftur; har skulu tit verða boðin fíggindum tykkara til keyps sum trælir og trælkvinnur, men eingin skal vilja keypa tykkum.“

2

Orðtøkini 13:22 Orðtøkini

Hin góði letur barnabørnum arv eftir seg, men góðs syndarans er goymt hinum rættvísa.

2

Matteus 25:1 Matteus

„Tá skal ríki Himmiríkis vera at líkna við tíggju moyggjar, ið tóku lampur sínar og fóru ímóti brúðgóminum.

2

Matteus 25:2 Matteus

Fimm teirra vóru dárar, og fimm klókar.

2

Matteus 25:3 Matteus

Tær, ið dárar vóru, tóku víst lampur sínar, men tóku onga olju við sær.

2

Matteus 25:4 Matteus

Men hinar klóku tóku olju í íløt síni saman við lampunum.

2

Matteus 25:5 Matteus

Við tað at nú brúðgómurin drálaði, kom tyngd á tær allar, og tær sovnaðu.

2

Matteus 25:6 Matteus

Men um midnátt hoyrdist róp: „Brúðgómurin kemur, farið ímóti honum!“

2

Matteus 25:7 Matteus

Tá vaknaðu allar moyggjarnar og gjørdu lampur sínar til.

2

Matteus 25:8 Matteus

Tær, ið dárar vóru, søgdu nú við hinar klóku: „Latið okkum fáa av olju tykkara, tí lampur okkara sløkna!“

2

Matteus 25:9 Matteus

Men hinar klóku svaraðu: „Nei, ikki verður nóg mikið bæði til okkara og tykkara; farið heldur til keypmenninar og keypið tykkum sjálvum!“

2

Matteus 25:10 Matteus

Men táið tær vóru farnar avstað at keypa, kom brúðgómurin; og tær, sum til reiðar vóru, fóru inn við honum í brúdleypið, og dyrnar vórðu latnar aftur.

2

Matteus 25:11 Matteus

Seinni komu so eisini hinar moyggjarnar og søgdu: „Harri, Harri, lat okkum upp!“

2

Matteus 25:12 Matteus

Men hann svaraði: „Sanniliga, sigi eg tykkum: Eg kenni tykkum ikki.“

2

Matteus 25:13 Matteus

Vakið tí! Tit vita jú hvørki dagin ella tíman.

2

Matteus 25:14 Matteus

Tí tað er eins og maður, ið ætlaði at fara burt í annað land og kallaði til sín tænarar sínar og gav teimum upp í hendur tað, sum hann átti.

2

Matteus 25:15 Matteus

Ein læt hann fáa fimm talentir, annan tvær, uppaftur annan eina, hvønn eftir førimuni hansara; so fór hann burt í annað land.

2

Matteus 25:16 Matteus

Tann, ið hevði fingið hinar fimm talentirnar, fór nú og handlaði við teimum og vann aðrar fimm talentir.

2

Matteus 25:17 Matteus

Somuleiðis tann, ið hevði fingið hinar tvær – hann vann aðrar tvær.

2

Matteus 25:18 Matteus

Men tann, ið hevði fingið hina einu, fór avstað og gróv í jørðina og fjaldi pening harra síns.

2