Latiska
31 versir um "Latiska"
Versir
Síða 1 av 1Orðtøkini 19:15 Orðtøkini
Leti søkkir niður í fastan svøvn, og letingin kemur at hungra.
Orðtøkini 6:6 Orðtøkini
Far til meyruna, letingi, hygg, hvussu hon ber seg at, og verð vísur!
Orðtøkini 12:24 Orðtøkini
Hond hins hugagóða kemur at stýra, men leti verður trælur.
Orðtøkini 13:4 Orðtøkini
Hin lati tráar – og fær einki, men sál hinna hugagóðu verður mett.
Orðtøkini 20:4 Orðtøkini
Um veturin vil letingin ikki pløga; tí leitar hann um heystið eftir grøði, men finnur onga.
Seinna Tessalonikabrævið 3:10 Seinna Tessalonikabrævið
Longu táið vit vóru hjá tykkum, góvu vit tykkum jú hetta boð, at vil onkur ikki arbeiða, skal hann heldur ikki eta.
Orðtøkini 19:24 Orðtøkini
Letingin rættir seg at fatinum, men tímir ikki at lyfta hondini at munninum.
Orðtøkini 21:25 Orðtøkini
Tráan letingans ger enda á honum; tí hendur hansara vilja einki gera.
Orðtøkini 24:30 Orðtøkini
Eg kom gangandi fram við mark eins letinga, fram við víngarði eins menniskja, sum einki vit hevði.
Orðtøkini 24:31 Orðtøkini
Og veitst tú – alt var undirgingið í tistlum, heilt fjalt av notum, grótgarðurin rundanum lá niðri!
Orðtøkini 24:32 Orðtøkini
Eg skoðaði og legði mær tað í huga, eg sá og tók læru av tí:
Orðtøkini 24:33 Orðtøkini
[Sigur tú:] „Sova eina løtu enn, dúra eina løtu, halda saman hendur og hvíla eina løtu!“
Orðtøkini 24:34 Orðtøkini
– sum ránsmaður kemur tá armóðin á teg, neyðin sum vápnaður maður!
Prædikarin 10:18 Prædikarin
Táið leti ræður, sjúnka bjálkarnir, og letur ein hendurnar hanga, lekur niður í húsið.
Rómverjabrævið 12:11 Rómverjabrævið
Verið ikki flógv í íðinskapi tykkara, verið brennandi í andanum – tænið Harranum!
Kolossibrævið 3:23 Kolossibrævið
Hvat tit so gera, gerið tað av hjarta, sum fyri Harran og ikki fyri menniskju!
Orðtøkini 10:4 Orðtøkini
Fátækur verður tann, ið arbeiðir við latari hond, men hond hins hugagóða ger ríkan.
Orðtøkini 10:26 Orðtøkini
Tað, sum edikur er tonnunum, og roykur eygunum, er letingin honum, ið sendir hann.
Orðtøkini 12:27 Orðtøkini
Leti steikir ikki veiðu sína, men ídni er menniskjanum dýrabarur skattur.
Orðtøkini 15:19 Orðtøkini
Vegur letingans er sum tornastik, men vegur hinna sannhjartaðu er slættaður.
Orðtøkini 18:9 Orðtøkini
Tann, sum latur er í arbeiði sínum, er bróðir oyðarans.
Orðtøkini 22:13 Orðtøkini
Letingin sigur: „Leyva er harúti, eg kundi verðið dripin mitt á vegnum!“
Orðtøkini 26:13 Orðtøkini
Letingin sigur: „Villdýr er á vegnum, leyva er á gøtunum!“
Orðtøkini 26:14 Orðtøkini
Hurðin melur á hongslinum – og letingin vendir sær á legu síni.
Orðtøkini 26:15 Orðtøkini
Letingin rættir seg at fatinum, men tímir ikki at lyfta hondini at aftur munninum.
Orðtøkini 26:16 Orðtøkini
Letingin er vísari í egnum eygum enn sjey, ið svara við skili.
Matteus 25:26 Matteus
Tá svaraði Harri hansara honum: „Óndi og lati tænari tín! Tú visti, at eg heysti, har eg ikki sáaði, og savni, har eg ikki stroyddi.
Rómverjabrævið 12:10 Rómverjabrævið
Verið í bróðurkærleikanum hjartaliga eymir hvør við annan! Kappist um at vísa hvør øðrum heiður!
Kolossibrævið 3:17 Kolossibrævið
Alt, sum tit gera í orði ella verki – gerið tað alt í navni Harrans Jesusar, takkandi Gudi Faðir við Honum!
Fyrra Timoteusarbrævið 5:8 Fyrra Timoteusarbrævið
Men hevur onkur ikki umsorgan fyri sínum egnu og fyrst og fremst fyri húsfólki sínum – hann hevur avnoktað trúnna og er verri enn ein vantrúgvandi.
Hebrearabrævið 6:12 Hebrearabrævið
so tit ikki verða trek, men eftirfylgja teimum, sum við trúgv og toli arva lyftini.