langifríggjadagur

Jóhannes 19:38 Jóhannes

Eftir hetta bað Jósef úr Arimatea – sum var lærisveinur Jesusar – tó loyniliga, av ótta fyri Jødunum – Pilatus um loyvi at taka likam Jesusar; og Pilatus gav honum loyvi til tað. Hann kom tá og tók niður likam Jesusar.

3

Jóhannes 19:39 Jóhannes

Eisini Nikodemus kom, hann, sum fyrstu ferð var komin til Jesus á nátt; hann hevði við sær blanding av myrra og aloe, eini 100 pund.

3

Jóhannes 19:40 Jóhannes

Teir tóku so likam Jesusar og sveipaðu tað í línklæði við hinum angandi urtunum – soleiðis sum siður er hjá Jødunum við jarðarferð.

3

Jóhannes 19:41 Jóhannes

Á staðnum, har sum Hann varð krossfestur, var urtagarður, og í urtagarðinum var nýggj grøv, sum enn eingin hevði verðið lagdur í.

3

Jóhannes 19:42 Jóhannes

Har løgdu teir nú Jesus, av tí at tað var tilreiðingardagur Jødanna; tí grøvin var nær við.

3

Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

2

Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

2

Sálmarnir 91:3 Sálmarnir

Tí Hann bjargar tær úr snerru fuglamansins, undan oyðandi pest;

2

Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

2

Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

2

Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

2

Sálmarnir 91:7 Sálmarnir

Um so túsund falla tær við lið, tíggju túsund við høgru hond tína, skal tað tó ikki ráma teg;

2

Sálmarnir 91:8 Sálmarnir

tú skalt bert skoða tað við eygum tínum, síggja, hvussu gudleys fáa løn sína.

2

Sálmarnir 91:9 Sálmarnir

„Tí Tú, HARRI, ert skjól mítt“ [sigur tú]. – Hin Hægsta hevur tú gjørt til bústað tín;

2

Sálmarnir 91:10 Sálmarnir

teg skal einki ilt henda, og eingin plága skal koma tjaldi tínum nær.

2

Sálmarnir 91:11 Sálmarnir

Tí Hann gevur einglum Sínum boð um at varðveita teg á øllum vegum tínum;

2

Sálmarnir 91:12 Sálmarnir

teir skulu bera teg á hondum, so tú skalt ongum steini sláa fótin ímóti;

2

Sálmarnir 91:13 Sálmarnir

á leyvu og høggorm skalt tú traðka, trampa niður ungleyvur og drekar.

2

Sálmarnir 91:14 Sálmarnir

„Við tað at hann heldur seg inn at Mær, skal Eg fría hann út, Eg skal bjarga honum, við tað at hann kennir navn Mítt;

2

Sálmarnir 91:15 Sálmarnir

hann ákallar Meg, og Eg skal svara honum; Eg eri við honum í neyðini, Eg skal fría hann út og lata hann koma til heiður;

2

Sálmarnir 91:16 Sálmarnir

við longum lívi skal Eg metta hann og lata hann skoða frelsu Mína.“

2

Sálmarnir 121:3 Sálmarnir

Ikki skal Hann lata fót tín aka; ikki skal Hann blunda, sum varðar teg!

2

Sálmarnir 121:4 Sálmarnir

Nei, Hann blundar ikki og svevur ikki, Hann, sum varðar Ísrael!

2

Sálmarnir 121:5 Sálmarnir

HARRIN er tann, ið varðar teg, HARRIN er skuggi tín undir høgru lið tíni;

2

Sálmarnir 121:6 Sálmarnir

sólin skal ikki gera tær mein um dagin, ei heldur mánin um náttina;

2

Sálmarnir 121:7 Sálmarnir

HARRIN varðar teg fyri øllum illum, Hann varðar sál tína.

2

Sálmarnir 121:8 Sálmarnir

HARRIN skal varða útgang og inngang tín, frá nú og til ævigar tíðir.

2

Esaias 60:1 Esaias

Statt upp, verð ljós! Tí ljós títt er komið, og dýrd HARRANS rennur upp yvir tær.

2

Esaias 60:2 Esaias

Ja, myrkur liggur yvir jørðini, og niða yvir fólkunum; men yvir tær skal HARRIN renna upp, og yvir tær skal dýrd Hansara opinberast.

2

Esaias 60:3 Esaias

Fólkasløg skulu leita til ljós títt, og kongar til skinið, ið upp er runnið yvir tær.

2

Esaias 60:4 Esaias

Lyft upp eyguni og hygg rundan um teg! Tey savnast øll, tey koma til tín; synir tínir koma úr fjarløgu, og døtur tínar verða bornar á arminum.

2

Esaias 60:5 Esaias

Táið tú sært hetta, skalt tú lýsa av gleði, og hjarta títt skal banka og verða fult; tí ríkdómur havsins skal venda sær til tín, og góðs tjóðanna skal koma til tín.

2

Esaias 60:6 Esaias

Mongd av kamelum skal fjala teg, kamelfyl úr Midjan og Efa; teir koma allir úr Sjeba; gull og roykilsi skulu teir bera tær, og prís HARRANS skulu teir kunngera.

2

Esaias 60:7 Esaias

Alt smáfæ Kedars skal savnast til tín, veðrar Nebajots skulu tæna tær; Mær til gleði skulu teir verða ofraðir á altari Mínum, og húsið, har dýrd Mín býr, skal Eg æra.

2

Esaias 60:8 Esaias

Hvørji eru hesi, ið koma flúgvandi sum skýggj, sum dúvur til búr síni?

2

Esaias 60:9 Esaias

Jú, oyggjarnar bíða eftir Mær, og fremst sigla tarsisskip, ið føra børn tíni higar úr fjarløgu; silvur og gull teirra kemur við teimum – fyri navns HARRANS Guds tíns skuld, fyri hins Heilaga skuld í Ísrael; tí Hann veitir tær dýrd.

2

Esaias 60:10 Esaias

Fremmandir skulu laða upp múrar tínar, og kongar teirra skulu tæna tær; tí í vreiði Míni havi Eg sligið teg, men í náði Míni miskunni Eg tær.

2

Esaias 60:11 Esaias

Portur tíni skulu standa opin altíð; hvørki dag ella nátt skulu tey verða stongd – so góðs tjóðanna kann verða flutt inn í teg, og kongar teirra við, sum fangar.

2

Esaias 60:12 Esaias

Tí tað fólk og tað ríki, sum ikki vil tæna tær, skal ganga til grundar, ja, heidningarnir skulu verða heilt lagdir í oyði.

2

Esaias 60:13 Esaias

Dýrd Libanons skal koma til tín, bæði syprisviður, almviður og buksviður, til at prýða staðið, har sum halgidómur Mín er, og Eg skal æra staðið, ið føtur Mínir standa á.

2

Esaias 60:14 Esaias

Børn teirra, ið hava plágað teg, skulu boygd koma til tín, og øll tey, sum vanvirdu teg, skulu falla niður fyri føtur tínar; tey skulu kalla teg stað HARRANS, Zion hins Heilaga í Ísrael.

2

Esaias 60:15 Esaias

Í staðin fyri at frammanundan øll høvdu vent tær bakið og hataðu teg, so eingin ferðaðist ígjøgnum teg, skal Eg gera teg til æviga dýrd, gleði mann eftir mann.

2

Esaias 60:16 Esaias

Tú skalt súgva mjólk tjóðanna, ja, súgva bróst konga, og tú skalt sanna, at Eg, HARRIN, eri frelsari tín, hin veldigi Jákups, endurloysari tín.

2

Esaias 60:17 Esaias

Í staðin fyri kopar skal Eg geva gull, í staðin fyri jarn skal Eg geva silvur, í staðin fyri við kopar og í staðin fyri grót jarn. Til stýrismenn tínar seti Eg frið, rættferð at ráða yvir tær.

2

Esaias 60:18 Esaias

Ikki skal longur hoyrast um órætt í landi tínum, um yvirgang og oyðing innan fyri landamark tíni; nei, tú skalt kalla frelsu múrar tínar og lovsong portur tíni.

2

Esaias 60:19 Esaias

Sólin skal ikki longur vera ljós títt um dagin, og mánin skal ikki longur skína og lýsa hjá tær; nei, HARRIN skal vera æviga ljós títt, og Gud tín skal vera dýrd tín.

2

Esaias 60:20 Esaias

Sól tín skal ikki longur ganga undir, og máni tín skal ikki taka av; tí HARRIN skal vera æviga ljós títt, og sorgardagar tínir skulu vera at enda.

2

Esaias 60:21 Esaias

Og fólk títt – tey eru øll somul rættvís; til ævigar tíðir skulu tey eiga landið; tey eru jú kvistur av tí, ið Eg havi plantað, handaverk Mítt, Mær til dýrd.

2

Esaias 60:22 Esaias

Hin minsti skal verða til túsund, og tann, ið minst hevur at týða, til veldiga tjóð. Eg, HARRIN, Eg skal lata hetta henda brádliga, táið tíðin er komin.

2

Matteus 27:46 Matteus

Um níggjunda tíman rópti Jesus við harðari rødd: „Eli, Eli! Lama sabaktani?“ – Tað er: „Gud Mín, Gud Mín! Hví ert Tú farin frá Mær?“

2