kyssing áðrenn hjúnalag

Prædikarin 3:8 Prædikarin

at elska hevur tíð sína, og at hata hevur tíð sína; ófriður hevur tíð sína, og friður hevur tíð sína.

2

Matteus 19:6 Matteus

So eru tey ikki longur tvey, men eitt hold. Tað, sum tí Gud hevur bundið saman, má menniskja ikki skilja sundur.“

2

Galatiabrævið 5:1 Galatiabrævið

Til frælsi hevur Kristus gjørt okkum fríar. Standið tí fastir og latið tykkum ikki aftur leggja undir trældómsok!

2

Galatiabrævið 5:2 Galatiabrævið

Eg, Paulus, sigi tykkum, at lata tit tykkum umskera, gagnar Kristus tykkum einki.

2

Galatiabrævið 5:3 Galatiabrævið

Aftur vitni eg fyri hvørjum manni, ið letur seg umskera, at hann er bundin at halda alla lógina.

2

Galatiabrævið 5:4 Galatiabrævið

Tit eru skildir frá Kristusi, tit, ið vilja verða rættvísgjørdir av lóg; tit eru falnir úr náðini.

2

Galatiabrævið 5:5 Galatiabrævið

Tí við trúgv vænta vit í Andanum tað, sum rættvísin gevur okkum vón um.

2

Galatiabrævið 5:6 Galatiabrævið

Í Kristi Jesusi hevur tað jú einki at týða, um ein er umskorin ella óumskorin; alt varir um at hava trúgv, sum virkar við kærleika.

2

Galatiabrævið 5:7 Galatiabrævið

Tit vóru á góðari leið; hvør hevur forðað tykkum at akta sannleikan?

2

Galatiabrævið 5:8 Galatiabrævið

Henda yvirtaling kemur ikki frá Honum, ið kallaði tykkum.

2

Galatiabrævið 5:9 Galatiabrævið

Eitt sindur av súrdeiggi súrgar alt deiggið.

2

Galatiabrævið 5:10 Galatiabrævið

Eg havi tað álit á tykkum í Harranum, at tit onga aðra hugsan vilja hava; men tann, ið villir tykkum, skal bera dóm sín, hvør hann so er.

2

Galatiabrævið 5:11 Galatiabrævið

Men eg, brøður – prædiki eg enn umskering, hví liggja teir tá enn eftir mær! So er jú krossurin einki ástoyt longur!

2

Galatiabrævið 5:12 Galatiabrævið

Eg vildi, at teir skuldu skorið seg sjálvar sundur, teir, ið villleiða tykkum.

2

Galatiabrævið 5:13 Galatiabrævið

Tit eru jú kallaðir til frælsi, brøður! Nýtið bert ikki frælsið holdinum til høvi, nei, tænið í kærleika hvør øðrum!

2

Galatiabrævið 5:14 Galatiabrævið

Tí øll lógin er uppfylt í einum orði, í hesum: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

2

Galatiabrævið 5:15 Galatiabrævið

Men bíta og eta tit hvør annan, síggið tá til, at tit verða ikki etnir upp hvør av øðrum!

2

Galatiabrævið 5:17 Galatiabrævið

Tí holdið girnast móti Andanum, og Andin móti holdinum; hesi standa hvørt øðrum ímóti, fyri at tit skulu ikki gera tað, sum tit vilja.

2

Galatiabrævið 5:18 Galatiabrævið

Og verða tit leiddir av Andanum, so eru tit ikki undir lógini.

2

Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

2

Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

2

Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið

Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,

2

Galatiabrævið 5:23 Galatiabrævið

spakføri, fráhald. – Móti slíkum er lógin ikki.

2

Galatiabrævið 5:24 Galatiabrævið

Og tey, sum hoyra Kristi Jesusi til, hava krossfest holdið við lystum og girndum tess.

2

Galatiabrævið 5:25 Galatiabrævið

Táið vit liva í Andanum, so latið eisini atburð okkara vera í Andanum!

2

Galatiabrævið 5:26 Galatiabrævið

Latið okkum ikki tráa eftir tómari æru, so vit eggja hvør annan og øvunda hvør annan!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 5:2 Fyrra Timoteusarbrævið

gamlar kvinnur sum møður, ungar sum systrar – í øllum reinleika!

2

Seinna Timoteusarbrævið 2:22 Seinna Timoteusarbrævið

Flýggja frá ungdómslystunum, stevn eftir rættvísi, trúgv, kærleika, friði, saman við teimum, ið kalla á Harran av reinum hjarta!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 5:17 Fyrra Jóhannesarbrævið

Øll órættvísi er synd, men synd er, sum ikki er til deyða.

2

Opinberingin 2:3 Opinberingin

Tú hevur tol og hevur havt nógv at bera fyri navns Míns skuld og ert ikki vorðin troytt.

2

Opinberingin 2:4 Opinberingin

Men Eg havi tað ímóti tær, at tú ert farin frá hinum fyrsta kærleika tínum.

2

Opinberingin 2:5 Opinberingin

Hugsa tí um, hvørjum tú ert fallin frá, og vend við og ger somu verk sum áður! Annars komi Eg á teg og skal flyta ljósastaka tín úr staði hansara – um tú vendir ikki við.

2

Opinberingin 2:6 Opinberingin

Men tað hevur tú, at tú hatar verk Nikola’itanna – sum Eg hati við.

2

Opinberingin 2:7 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, honum skal Eg geva at eta av træi lívsins, sum er í Paradísi Guds.“

2

Opinberingin 2:8 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Smyrna: „Hetta sigur hin fyrsti og hin síðsti, Hann, sum deyður var og er vorðin livandi:

2

Opinberingin 2:9 Opinberingin

Eg veit um trongd tína og fátækdóm tín – tó, tú ert rík! – og gudsspottan teirra, ið siga seg vera Jødar og eru tað ikki, men eru sýnagoga Satans.

2

Opinberingin 2:10 Opinberingin

Óttast ikki fyri tí, sum tú skalt líða! Djevulin skal seta nøkur av tykkum í fangahús – fyri at tit skulu verða roynd – og tit skulu hava trongd í tíggju dagar. Ver trúgv til deyðan, so skal Eg geva tær krúnu lívsins!

2

Opinberingin 2:11 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, skal als ikki verða sakaður av hinum øðrum deyða.“

2

Opinberingin 2:12 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Pergamus: „Hetta sigur Hann, sum hevur hitt tvíeggjaða, hvassa svørð:

2

Opinberingin 2:13 Opinberingin

Eg veit, hvar tú býrt – har sum hásæti Satans er – og tú heldur fast við navn Mítt; og táið Antipas var trúfasta vitni Mítt – hann, ið dripin varð hjá tykkum, har Satan býr – enntá á teimum døgum avnoktaði tú ikki trúgv Mína.

2

Opinberingin 2:14 Opinberingin

Men Eg havi eitt sindur ímóti tær: Tú hevur har hjá tær nøkur, ið halda fast við læru Bileams, sum lærdi Balak at leggja ástoyt fyri børn Ísraels – at eta avgudaoffur og dríva siðloysi.

2

Opinberingin 2:15 Opinberingin

Soleiðis hevur eisini tú nøkur, sum á sama hátt halda fast við læru Nikola’itanna.

2

Opinberingin 2:16 Opinberingin

Vend við! Annars komi Eg skjótt á teg og skal berjast við tey við svørði muns Míns.

2

Opinberingin 2:17 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, honum skal Eg geva av hinum fjalda manna, og Eg skal geva honum hvítan stein, og nýtt navn – skrivað á steinin – sum eingin kennir uttan tann, ið fær tað.“

2

Opinberingin 2:18 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Týatira: „Hetta sigur Sonur Guds, sum hevur eygu eins og eldsloga, og hvørs føtur líkjast skínandi málmi:

2

Opinberingin 2:19 Opinberingin

Eg veit um verk tíni, kærleika tín, tænastu og trúgv tína og tol títt – og hvussu hini síðstu verk tíni eru fleiri enn hini fyrstu.

2

Opinberingin 2:20 Opinberingin

Men Eg havi tað ímóti tær, at tú hevur tol við kvinnuni Jesabel, ið sigur seg vera profetinnu, og sum lærir – og villleiðir tænarar Mínar at dríva siðloysi og at eta avgudaoffur.

2