Kynsligar fantasiur

Matteus 5:28 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið hyggur á kvinnu og hevur hug á henni, hevur longu drivið hor við henni í hjarta sínum.

17

Galatiabrævið 5:16 Galatiabrævið

Eg sigi: Livið í Andanum, so fullføra tit ikki girnd holdsins!

14

Fyrra Tessalonikabrævið 4:3 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí hetta er vilji Guds, heilaggering tykkara, at tit halda tykkum frá siðloysi,

13

Fyrra Tessalonikabrævið 4:4 Fyrra Tessalonikabrævið

at ein og hvør tykkara veit at vinna sína egnu konu í heilagleika og æru,

13

Fyrra Tessalonikabrævið 4:5 Fyrra Tessalonikabrævið

ikki í girndarbruna, sum heidningarnir, ið kenna ikki Gud,

13

Fyrra Tessalonikabrævið 4:6 Fyrra Tessalonikabrævið

at eingin ger bróður sínum órætt ella óskjal í nøkrum viðurskifti; tí Harrin er hevnari av øllum hesum – sum vit eisini áður hava sagt og vitnað fyri tykkum.

13

Fyrra Tessalonikabrævið 4:7 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí Gud kallaði okkum ikki til óreinsku, men til heilaggering.

13

Fyrra Tessalonikabrævið 4:8 Fyrra Tessalonikabrævið

Tann, ið vanvirðir hetta, vanvirðir tí ikki menniskja, men Gud, sum eisini gevur Heilaga Anda Sín í tykkum.

13

Orðtøkini 4:23 Orðtøkini

Varðveit hjarta títt, fram um alt, ið varðveitt verður, tí úr tí gongur lívið út!

10

Filippibrævið 4:8 Filippibrævið

Og síðani, brøður: Alt, sum satt er, alt, sum sámiligt er, alt, sum rætt er, alt, sum reint er, alt, sum elskuligt er, alt, sum væl verður talað um, eina og hvørja dygd og ein og hvønn heiður – hugsið um hetta!

8

Matteus 5:8 Matteus

Sæl eru hini hjartareinu; tí tey skulu síggja Gud.

7

Kolossibrævið 3:2 Kolossibrævið

Tráið eftir tí, sum omanfyri er, ikki eftir tí, sum á jørðini er!

6

Kolossibrævið 3:3 Kolossibrævið

Tit eru jú deyð, og lív tykkara er fjalt við Kristusi í Gudi.

6

Kolossibrævið 3:4 Kolossibrævið

Táið Kristus, lív okkara, opinberast, skulu eisini tit opinberast við Honum í dýrd.

6

Kolossibrævið 3:5 Kolossibrævið

Deyðið tí hinar jørðisku limirnar: Siðloysi, óreinsku, girndarbruna, ónda tráan – og havisjúkuna, sum jú er avgudadýrkan!

6

Orðtøkini 6:25 Orðtøkini

– Tráa ikki í hjarta tínum eftir vakurleika hennara, lat hana ikki fanga teg við eygnakøstum sínum!

5

Jóhannes 7:24 Jóhannes

Dømið ikki eftir útsjónd, men dømið rættvísan dóm!“

5

Esaias 55:7 Esaias

Hin gudleysi sleppi leið síni, og hin órættvísi hugsanum sínum, og vendi við til HARRAN, so skal Hann miskunna honum – til Gud okkara, tí Hann skal ríkliga fyrigeva!

3

Matteus 22:30 Matteus

Tí í uppreisnini taka tey ikki til ekta, verða ei heldur givin til ekta; nei, tey eru sum einglar Guds í Himli.

2

Matteus 22:31 Matteus

Men viðvíkjandi tí, at hini deyðu rísa upp aftur, hava tit tá ikki lisið tað, sum talað er til tykkara av Gudi, táið Hann sigur:

2

Matteus 22:32 Matteus

„Eg eri Gud Ábrahams, Gud Ísaks og Gud Jákups“? Hann er ikki Gud hinna deyðu, men hinna livandi.“

2

Matteus 22:33 Matteus

Táið fólkið hoyrdi hetta, vórðu tey sligin av undran yvir læru Hansara.

2

Matteus 22:34 Matteus

Táið Fariseararnir hoyrdu, at Hann hevði tept Saddukeararnar, komu teir saman.

2

Matteus 22:35 Matteus

Og ein teirra, ein lógkønur, spurdi Hann – fyri at freista Hann:

2

Matteus 22:36 Matteus

„Meistari! Hvat er hitt stóra boðið í lógini?“

2

Matteus 22:37 Matteus

Hann svaraði honum: „„Tú skalt elska Harran Gud tín av øllum hjarta tínum, av allari sál tíni og av øllum huga tínum.“

2

Matteus 22:38 Matteus

Hetta er hitt stóra og fyrsta boðið.

2

Matteus 22:39 Matteus

Men annað er hesum líkt: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

2

Matteus 22:40 Matteus

Á hesum báðum boðum hvíla øll lógin og profetarnir.“

2

Matteus 22:41 Matteus

Meðan nú Fariseararnir vóru savnaðir, spurdi Jesus teir:

2

Matteus 22:42 Matteus

„Hvat halda tit um Kristus? Hvørs sonur er Hann?“ Teir svaraðu Honum: „Dávids.“

2

Matteus 22:43 Matteus

Tá segði Hann við teir: „Hvussu kann Dávid tá í Andanum kalla Hann Harra! Hann sigur jú:

2

Matteus 22:44 Matteus

„Harrin segði við Harra mín: „Set Teg við høgru hond Mína, inntil Eg fái lagt fíggindar Tínar undir føtur Tínar!““

2

Matteus 22:45 Matteus

Táið nú Dávid kallar Hann Harra, hvussu kann Hann tá vera sonur hansara!“

2

Matteus 22:46 Matteus

Og eingin fekk svarað Honum orð; ei heldur tordi nakar aftur at seta Honum spurningar eftir tann dag.

2

Seinna Korintbrævið 10:5 Seinna Korintbrævið

– táið vit bróta niður hugsannabygningar og alt høgt, sum reisir seg móti kunnskapinum um Gud, og taka hvørja hugsan til fanga undir lýdni fyri Kristusi,

2