kvinna‑likam

Orðtøkini 7:5 Orðtøkini

– so tey varða teg fyri konu annars mans, frá fremmandari kvinnu við sleiskum orðum!

2

Orðtøkini 7:6 Orðtøkini

Tí eg hugdi út um vindeygað á húsi mínum, út millum rimarnar,

2

Orðtøkini 7:7 Orðtøkini

og millum hinar óroyndu sá eg unglinga, eg legði til merkis millum hinar ungu ein við ongum skili,

2

Orðtøkini 7:8 Orðtøkini

hann gekk eftir gøtuni við hornið, har sum hon búði, tók leiðina at húsi hennara

2

Orðtøkini 7:9 Orðtøkini

í skýmingini, móti kvøldi, táið nátt og myrkur komu.

2

Orðtøkini 7:10 Orðtøkini

Tá kom ímóti honum kvinna í skøkjubúna og við svikafullum hjarta.

2

Orðtøkini 7:11 Orðtøkini

Vill er hon og kát; heima hava føtur hennara ikki frið á sær;

2

Orðtøkini 7:12 Orðtøkini

nú er hon á gøtum, nú á torgum, og á hvørjum horni lúrir hon.

2

Orðtøkini 7:13 Orðtøkini

Hon treiv í hann og kysti hann, og við frekum andliti segði hon við hann:

2

Orðtøkini 7:14 Orðtøkini

„Eg hevði takkoffur at bera fram, og í dag havi eg uppfylt lyfti míni;

2

Orðtøkini 7:15 Orðtøkini

tí fór eg út ímóti tær, at leita eftir tær, og nú havi eg funnið teg.

2

Orðtøkini 7:16 Orðtøkini

Eg havi reitt song mína við teppum, við marglittum teppum av egyptiskum líni.

2

Orðtøkini 7:17 Orðtøkini

Myrra, aloe og kanel havi eg stroytt út yvir legu mína.

2

Orðtøkini 7:18 Orðtøkini

Kom, lat okkum stuttleika okkum í kærleika, inntil lýsir, frøa okkum í elskhugalysti!

2

Orðtøkini 7:19 Orðtøkini

Tí maður mín er ikki heima, hann er farin langa ferð;

2

Orðtøkini 7:20 Orðtøkini

peningapungin tók hann við sær; hann kemur ikki aftur, fyrrenn fullmáni verður!“

2

Orðtøkini 7:21 Orðtøkini

– Soleiðis lokkaði hon hann við alskyns føgrum orðum, við sleisku vørrum sínum fekk hon vald á honum;

2

Orðtøkini 7:22 Orðtøkini

hann fylgir henni við tað sama sum tarvur, ið verður leiddur at verða dripin, sum í fótjørnum, ið dárin verður tyktaður við

2

Orðtøkini 7:23 Orðtøkini

– inntil pílurin klývur livur hansara – eins og fuglurin skundar sær í snerruna og veit ikki, at lívið er í váða!

2

Orðtøkini 7:24 Orðtøkini

So lurta nú eftir mær, sonur mín, og gev orðum muns míns gætur!

2

Orðtøkini 7:25 Orðtøkini

Lat ikki hjarta títt venda sær til vegir hennara, vilst ikki inn á gøtur hennara!

2

Orðtøkini 7:26 Orðtøkini

Tí mangar, ið hava fingið ólívssár, hevur hon felt, og stórt er tal teirra, ið hon hevur dripið.

2

Orðtøkini 7:27 Orðtøkini

Gjøgnum hús hennara liggja leiðirnar til deyðaríkið, tær, ið ganga niður í kømur deyðans.

2

Jeremias 1:5 Jeremias

„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“

2

Matteus 19:4 Matteus

Hann svaraði: „Hava tit ikki lisið, at Skaparin av fyrstum gjørdi tey til mann og kvinnu

2

Matteus 19:5 Matteus

og segði: „Tí skal maðurin fara frá faðir og móður og halda seg til konu sína, og tey bæði skulu verða eitt hold!“

2

Fyrra Korintbrævið 7:3 Fyrra Korintbrævið

Maðurin geri konuni skyldu sína, somuleiðis eisini konan manninum!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 5:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Gomlum manni mást tú ikki seta harðliga at, men áminna hann sum faðir, ungar menn sum brøður,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 5:2 Fyrra Timoteusarbrævið

gamlar kvinnur sum møður, ungar sum systrar – í øllum reinleika!

2

Titusarbrævið 2:3 Titusarbrævið

at gamlar kvinnur somuleiðis skulu skikka sær, sum heilagum sømir, ikki baktala, ikki vera trælir av drykki, men lærarar í tí, sum gott er,

2

Titusarbrævið 2:4 Titusarbrævið

so tær kunnu læra hinar ungu kvinnur at elska menn sínar og børn síni,

2

Versir