kvinna‑likam

Fyrra Korintbrævið 7:4 Fyrra Korintbrævið

Konan ræður ikki yvir sínum egna likami, men maðurin; somuleiðis ræður heldur ikki maðurin yvir sínum egna likami, men konan.

9

Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið

somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,

8

Fyrra Timoteusarbrævið 2:10 Fyrra Timoteusarbrævið

men við góðum verkum – sum kvinnum sømir, ið játta seg undir gudsótta.

8

Fyrra Pætursbrævið 3:3 Fyrra Pætursbrævið

Prýði tykkara veri ikki hitt útvortis, flættur og áhongt gullstás ella klæði,

6

Markus 5:25 Markus

Nú var kvinna, sum hevði havt blóðsótt í tólv ár.

5

Markus 5:26 Markus

Hon hevði útstaðið nógv av mongum læknum; alt, ið hon átti, hevði hon latið afturfyri, og onga hjálp hevði hon fingið, men var heldur versnað.

5

Markus 5:27 Markus

Hon hevði hoyrt um Jesus og kom nú aftanfrá mitt ímillum fólkið og nam við klæði Hansara.

5

Markus 5:28 Markus

Tí hon segði: „Fái eg nomið, um tað so bert er við klæði Hansara, verði eg hjálpin.“

5

Markus 5:29 Markus

Við tað sama tornaði blóðkelda hennara, og hon kendi í likami sínum, at hon var vorðin frísk av plágu síni.

5

Markus 5:30 Markus

Men alt fyri eitt sum Jesus kendi við Sær sjálvum kraftina, ið út gekk frá Honum, vendi Hann Sær á í fólkahópinum og segði: „Hvør nam við klæði Míni?“

5

Markus 5:31 Markus

Lærisveinar Hansara søgdu við Hann: „Tú sært, at fólkið trokar Teg, og Tú spyrt: „Hvør nam við Meg?““

5

Markus 5:32 Markus

Men Hann hugdi rundan um Seg fyri at fáa eyga á hana, ið gjørt hetta hevði.

5

Markus 5:33 Markus

Kvinnan – sum visti, hvat hana hevði hent – kom nú rødd og skelvandi og fall niður fyri Honum og segði Honum alt, sum tað var.

5

Markus 5:34 Markus

Tá segði Hann við hana: „Dóttirin! Trúgv tín hevur frelst teg! Far í friði og ver frísk av plágu tíni!“

5

Fyrra Korintbrævið 6:18 Fyrra Korintbrævið

Flýggið siðloysi! Øll onnur synd, ið menniskjað kann gera, er uttan fyri likamið; men tann, ið drívur siðloysi, syndar móti sínum egna likami.

5

Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?

5

Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

5

Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

4

Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

4

Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

4

Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið

Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,

4

Galatiabrævið 5:23 Galatiabrævið

spakføri, fráhald. – Móti slíkum er lógin ikki.

4

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

3

Orðtøkini 31:10 Orðtøkini

Dugnaliga konu – hvør finnur hana? Mangan meir enn perlur er hon verd!

3

Orðtøkini 31:25 Orðtøkini

Klædd í styrki og heiður gongur hon við smíli hini komandi tíð ímóti.

3

Orðtøkini 31:30 Orðtøkini

Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.

3

Jóhannes 4:13 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Hvør tann, ið drekkur av hesum vatni, skal tysta aftur.

3

Jóhannes 4:14 Jóhannes

Men tann, ið drekkur av vatninum, ið Eg gevi honum, skal ikki tysta í allar ævir; nei, vatnið, ið Eg gevi honum, skal verða í honum kelda av vatni, sum springur upp til ævigt lív.“

3

Fyrra Korintbrævið 7:2 Fyrra Korintbrævið

Men fyri siðloysis skuld havi hvør maður sína egnu konu, og hvør kvinna sín egna mann!

3

Fyrra Korintbrævið 11:15 Fyrra Korintbrævið

men at kvinnu er tað til dýrd, at hon gongur við síðum hári! Hárið er jú givið henni sum slør.

3

Fyrra Korintbrævið 12:23 Fyrra Korintbrævið

Teir limir á likaminum, sum vit ikki halda vera so miklan heiður við, klæða vit við tess meiri heiðuri, og teir limir, ið vit blúgvast við, fjala vit tess sámiligari.

3

Fyrra Korintbrævið 12:24 Fyrra Korintbrævið

Hinir harímót – teir, ið vit ikki blúgvast við – teimum nýtist ikki hetta. Men Gud hevur sett likamið so saman, at Hann gav tí, sum minni hevur at týða, størri heiður

3

Efesusbrævið 5:28 Efesusbrævið

Soleiðis eru menninir bundnir at elska konur sínar sum síni egnu likam; tann, ið elskar konu sína, elskar seg sjálvan.

3

Efesusbrævið 5:29 Efesusbrævið

Aldri hevur jú nakar hatað sítt egna hold; nei, hann føðir tað og hevur umsorgan fyri tí – eins og Kristus ger við samkomuna.

3

Efesusbrævið 5:30 Efesusbrævið

Tí vit eru limir likams Hansara.

3

Kolossibrævið 3:19 Kolossibrævið

Tit menn! Elskið konur tykkara og verið ikki beiskir við tær!

3

Fyrra Pætursbrævið 3:7 Fyrra Pætursbrævið

Somuleiðis tit menn! Livið vitiga saman við konum tykkara sum hinum veikara ílati, og heiðrið tær, við tað at tær við eru samarvingar til náði lívsins – fyri at bønir tykkara skulu ikki verða hindraðar!

3

Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók

So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.

2

Orðtøkini 5:1 Orðtøkini

Sonur mín! Lurta eftir vísdómi mínum, legg oyrað til vit mítt,

2

Orðtøkini 5:2 Orðtøkini

so tú kanst goyma klók ráð, og varrar tínar kunnu varða kunnskap!

2

Orðtøkini 5:3 Orðtøkini

Tí hunangur dryppar av vørrum fremmandarar kvinnu, og hálari enn olja er muður hennara;

2

Orðtøkini 5:4 Orðtøkini

men til endan verður hon beisk sum malurt, hvøss sum tvíeggjað svørð.

2

Orðtøkini 5:5 Orðtøkini

Føtur hennara ganga niðureftir, til deyðan, spor hennara liggja beint í deyðaríkið.

2

Orðtøkini 5:6 Orðtøkini

Á leið lívsins vil hon ikki ganga; vegir hennara sneiða higar og hagar, og hon veit ikki av tí.

2

Orðtøkini 5:7 Orðtøkini

So lurta nú eftir mær, sonur mín, vík ikki frá orðum muns míns!

2

Orðtøkini 5:8 Orðtøkini

Lat leið tína liggja langt frá henni, kom ikki nær húsdurum hennara,

2

Orðtøkini 5:9 Orðtøkini

so tú kemur ikki at geva øðrum prýði títt, grummum harra ár tíni,

2

Orðtøkini 5:10 Orðtøkini

so fremmand skulu ikki verða mettað av ogn tíni, og vinningur tín skal ikki enda í húsi fremmandamans,

2

Orðtøkini 5:11 Orðtøkini

og tú ikki verða gripin av iðran, táið av tornar, táið likam títt og hold títt tærist burtur,

2

Orðtøkini 5:12 Orðtøkini

og siga: „Hvussu bar tað til, at eg hataði tykt, og at hjarta mítt virdi lítið um revsing?

2

Versir