krúnur
15 versir um "krúnur"
Versir
Síða 1 av 1Jákupsbrævið 1:12 Jákupsbrævið
Sælur er tann maður, sum heldur út í freisting! Táið liðugt er at royna hann, skal hann fáa krúnu lívsins, sum Gud hevur lovað teimum, ið elska Hann.
Esaias 62:3 Esaias
Tú skalt vera føgur krúna í hond HARRANS og kongligt høvuðprýði í hond Guds tíns.
Seinna Timoteusarbrævið 4:8 Seinna Timoteusarbrævið
Nú liggur rættvísikransurin mær til reiðar; Harrin, hin rættvísi dómari, skal geva mær hann hin dag – og ikki bert mær, men eisini øllum, sum hava elskað opinbering Hansara.
Opinberingin 2:10 Opinberingin
Óttast ikki fyri tí, sum tú skalt líða! Djevulin skal seta nøkur av tykkum í fangahús – fyri at tit skulu verða roynd – og tit skulu hava trongd í tíggju dagar. Ver trúgv til deyðan, so skal Eg geva tær krúnu lívsins!
Opinberingin 3:11 Opinberingin
Eg komi skjótt. Halt fast við tað, sum tú hevur, fyri at eingin skal taka krúnu tína!
Fyrra Pætursbrævið 5:4 Fyrra Pætursbrævið
– og táið tá yvirhirðin opinberast, skulu tit fáa hin ófølnandi sigurskrans dýrdarinnar.
Esaias 28:5 Esaias
Tann dag skal HARRIN Gud herskaranna vera føgur krúna og dýrur kransur fyri leivd fólks Síns,
Orðtøkini 4:9 Orðtøkini
Hann skal seta vakran krans á høvd títt, hann skal rætta tær fagra krúnu.“
Fyrra Korintbrævið 9:25 Fyrra Korintbrævið
Teir, sum eru við í kappleikum, eru allir fráhaldandi í øllum; teir gera tað fyri at fáa forgeingiligan krans, men vit fyri at fáa óforgeingiligan.
Seinna Timoteusarbrævið 2:5 Seinna Timoteusarbrævið
Á sama hátt – um onkur er við í kappleiki, hann fær ikki kransin, leikar hann ikki lógliga.
Seinna Timoteusarbrævið 4:7 Seinna Timoteusarbrævið
Eg havi strítt hitt góða stríð, havi runnið skeiðið at enda, eri vorðin standandi í trúnni.
Opinberingin 4:4 Opinberingin
Rundan um hásætið vóru 24 hásæti, og í hásætunum sótu 24 elstir, klæddir í hvít klæði og við gullkrúnum á høvdunum.
Opinberingin 4:10 Opinberingin
falla hinir 24 elstu niður fyri Honum, sum í hásætinum situr, og tilbiðja Hann, sum livir í aldur og allar ævir; teir kasta krúnur sínar niður fyri hásætinum og siga:
Opinberingin 6:2 Opinberingin
Tá fekk eg at síggja hvítan hest; hann, ið á honum sat, hevði boga, honum varð givin krúna, og hann fór út, sigrandi og til sigur.
Opinberingin 12:1 Opinberingin
Stórt tekin sást í Himli: Kvinna, klædd í sólina, við mánanum undir fótunum og krúnu av tólv stjørnum á høvdinum.