kropsmál

Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

8

Fyrra Timoteusarbrævið 4:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí hin likamliga venjingin er nyttulig til lítið; men gudsóttin er nyttuligur til alt og hevur lyfti, bæði fyri lívið, ið nú er, og fyri hitt, ið kemur.

7

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

5

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

5

Fyrra Korintbrævið 10:31 Fyrra Korintbrævið

Annaðhvørt tit tí eta ella drekka – ella hvat tit gera – so gerið alt Gudi til dýrd!

5

Jóhannes 17:1 Jóhannes

Hetta talaði Jesus; og Hann lyfti upp eygu Síni móti himli og segði: „Faðir! Tímin er komin – ger Son Tín dýrmætan, fyri at Sonur Tín kann gera Teg dýrmætan,

4

Jóhannes 17:2 Jóhannes

eins og Tú hevur givið Honum vald yvir øllum holdi, so Hann skal geva øllum teimum ævigt lív, sum Tú hevur givið Honum!

4

Jóhannes 17:3 Jóhannes

Og hetta er hitt æviga lív, at tey kenna Teg, hin einasta sanna Gud, og tann, ið Tú sendi, Jesus Kristus.

4

Jóhannes 17:4 Jóhannes

Eg havi gjørt Teg dýrmætan á jørðini við at fullføra verkið, sum Tú hevur givið Mær at gera.

4

Jóhannes 17:5 Jóhannes

Og, Faðir, ger Tú nú Meg dýrmætan hjá Tær við dýrdini, ið Eg hevði hjá Tær, áðrenn heimurin var til!

4

Jóhannes 17:6 Jóhannes

Eg havi opinberað navn Títt fyri teimum menniskjum, ið Tú hevur givið Mær av heiminum; tey vóru Tíni, og Tú gavst Mær tey, og tey hava hildið orð Títt.

4

Jóhannes 17:7 Jóhannes

Nú vita tey, at alt, ið Tú hevur givið Mær, er frá Tær.

4

Jóhannes 17:8 Jóhannes

Tí orðini, ið Tú gavst Mær, havi Eg givið teimum, og tey hava tikið við teimum og kent av sonnum, at Eg eri gingin út frá Tær; tey hava trúð, at Tú hevur sent Meg.

4

Jóhannes 17:9 Jóhannes

Eg biði fyri teimum; Eg biði ikki fyri heiminum, men fyri teimum, ið Tú hevur givið Mær; tí tey eru Tíni.

4

Jóhannes 17:10 Jóhannes

Alt Mítt er Títt, og Títt er Mítt, og Eg eri vorðin dýrmætur í teimum.

4

Jóhannes 17:11 Jóhannes

Eg eri ikki longur í heiminum, men hesi eru í heiminum – og Eg komi til Tín. Heilagi Faðir! Varðveit tey í navni Tínum, sum Tú hevur givið Mær, so tey kunnu vera eitt, eins og Vit!

4

Jóhannes 17:12 Jóhannes

Meðan Eg var hjá teimum, varðveitti Eg tey í navni Tínum, sum Tú hevur givið Mær; Eg vardi tey, og eingin av teimum fortaptist – uttan fortapingarsonurin, fyri at skriftin skuldi ganga út.

4

Jóhannes 17:13 Jóhannes

Men nú komi Eg til Tín, og hetta tali Eg í heiminum, fyri at tey skulu hava gleði Mína fullkomna í sær.

4

Jóhannes 17:14 Jóhannes

Eg havi givið teimum orð Títt, og heimurin hevur hatað tey, tí tey eru ikki av heiminum, eins og Eg eri ikki av heiminum.

4

Jóhannes 17:15 Jóhannes

Eg biði ikki, at Tú skalt taka tey úr heiminum, men at Tú skalt varðveita tey frá illum.

4

Jóhannes 17:16 Jóhannes

Tey eru ikki av heiminum, eins og Eg eri ikki av heiminum.

4

Jóhannes 17:17 Jóhannes

Halga tey í sannleikanum! Orð Títt er sannleiki.

4

Jóhannes 17:18 Jóhannes

Sum Tú hevur sent Meg í heimin, havi eisini Eg sent tey í heimin.

4

Jóhannes 17:19 Jóhannes

Eg halgi Meg sjálvan fyri tey, fyri at eisini tey skulu vera halgað í sannleikanum.

4

Jóhannes 17:20 Jóhannes

Eg biði ikki bert fyri hesum, men eisini fyri teimum, sum við orðum teirra koma til trúgv á Meg –

4

Jóhannes 17:21 Jóhannes

at tey øll skulu verða eitt, sum Tú, Faðir, ert í Mær, og Eg eri í Tær – at eisini tey skulu vera eitt í Okkum, fyri at heimurin skal trúgva, at Tú hevur sent Meg.

4

Jóhannes 17:22 Jóhannes

Dýrdina, ið Tú hevur givið Mær, havi Eg givið teimum, fyri at tey skulu vera eitt, sum Vit eru eitt –

4

Jóhannes 17:23 Jóhannes

Eg í teimum, og Tú í Mær – fyri at tey skulu verða fullkomin til eitt, so heimurin skal sanna, at Tú hevur sent Meg og hevur elskað tey, sum Tú hevur elskað Meg.

4

Faðir, Eg vil, at har sum Eg eri, skulu eisini tey, sum Tú hevur givið Mær, vera hjá Mær, fyri at tey skulu síggja dýrd Mína, sum Tú hevur givið Mær; tí Tú hevur elskað Meg, áðrenn heimurin varð grundaður.

4

Jóhannes 17:25 Jóhannes

Rættvísi Faðir! Heimurin hevur ikki kent Teg; men Eg havi kent Teg, og hesi hava sannað, at Tú hevur sent Meg.

4

Jóhannes 17:26 Jóhannes

Og Eg havi kunngjørt teimum navn Títt – og skal kunngera teimum tað, fyri at kærleikin, ið Tú hevur elskað Meg við, skal vera í teimum, og Eg í teimum.“

4

Fyrra Tessalonikabrævið 4:3 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí hetta er vilji Guds, heilaggering tykkara, at tit halda tykkum frá siðloysi,

4

Fyrra Tessalonikabrævið 4:4 Fyrra Tessalonikabrævið

at ein og hvør tykkara veit at vinna sína egnu konu í heilagleika og æru,

4

Fyrra Tessalonikabrævið 4:5 Fyrra Tessalonikabrævið

ikki í girndarbruna, sum heidningarnir, ið kenna ikki Gud,

4

Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók

So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.

3

Matteus 6:22 Matteus

Eygað er ljós likamsins; er tí eyga títt frískt, verður alt likam títt ljóst;

3

Matteus 6:23 Matteus

men er eyga títt sjúkt, verður alt likam títt myrkt. Er nú ljósið, sum í tær er, myrkur – hvussu stórt verður tá ikki myrkrið!

3

Fyrra Korintbrævið 12:1 Fyrra Korintbrævið

Nú, viðvíkjandi hinum andaligu gávum, brøður, vil eg ikki, at tit skulu vera óvitandi.

3

Fyrra Korintbrævið 12:2 Fyrra Korintbrævið

Tit vita, at táið tit vóru heidningar, vórðu tit drignir til hinar málleysu avgudar – sum nú onkur leiddi tykkum.

3

Fyrra Korintbrævið 12:3 Fyrra Korintbrævið

Tí kunngeri eg tykkum, at eingin, sum talar í Anda Guds, sigur: „Bannaður er Jesus!“ og at eingin kann siga: „Jesus er Harri!“ uttan í Heilaga Andanum.

3

Fyrra Korintbrævið 12:4 Fyrra Korintbrævið

Náðigávurnar eru ymiskar, men Andin er hin sami.

3

Fyrra Korintbrævið 12:5 Fyrra Korintbrævið

Tænasturnar eru ymiskar, men Harrin er hin sami.

3

Fyrra Korintbrævið 12:6 Fyrra Korintbrævið

Kraftargerðirnar eru ymiskar, men Gud er hin sami, sum virkar alt í øllum.

3

Fyrra Korintbrævið 12:7 Fyrra Korintbrævið

Men einum og hvørjum verður opinbering Andans givin til tað, sum gagnligt er.

3

Fyrra Korintbrævið 12:8 Fyrra Korintbrævið

Soleiðis verður einum givin vísdómstala við Andanum, øðrum kunnskapartala – eftir sama Anda –

3

Fyrra Korintbrævið 12:9 Fyrra Korintbrævið

øðrum trúgv – í sama Anda – øðrum gávur at grøða – í sama Anda –

3

Fyrra Korintbrævið 12:10 Fyrra Korintbrævið

øðrum at gera kraftargerðir, øðrum profetagáva, øðrum at døma um andar, øðrum ymisk sløg av tungutalu, øðrum at útleggja tungutalu.

3

Fyrra Korintbrævið 12:11 Fyrra Korintbrævið

Alt hetta virkar hin eini og sami Andi, sum eftir vilja Sínum býtir einum og hvørjum fyri seg.

3

Fyrra Korintbrævið 12:12 Fyrra Korintbrævið

Tí eins og likamið er eitt og hevur nógvar limir, men allir limir likamsins – um teir so eru nógvir – tó eru eitt likam – so er eisini við Kristusi.

3

Fyrra Korintbrævið 12:13 Fyrra Korintbrævið

Tí við einum Anda vórðu vit jú øll doypt at vera eitt likam, annaðhvørt vit nú eru Jødar ella Grikkar, trælir ella fræls; og vit hava øll fingið ein Anda at drekka.

3

Versir