kærleiksgávur / offur

Lukas 21:1 Lukas

Táið Hann nú hugdi upp, kom Hann at síggja hini ríku, sum løgdu gávur sínar í tempulkistuna.

8

Lukas 21:2 Lukas

Tá sá Hann fátæka einkju, sum legði tveir smápeningar í hana.

8

Lukas 21:3 Lukas

Hann segði: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda fátæka einkja legði meir enn øll hini.

8

Lukas 21:4 Lukas

Tí øll hesi løgdu gávur sínar av yvirflóð síni; men hon legði av armóð síni alla ogn sína, sum hon hevði.“

8

Matteus 6:19 Matteus

Savnið tykkum ikki skattir á jørðini, har mølur og rustur eta, og tjóvar bróta inn og stjala!

5

Matteus 6:20 Matteus

Nei; savnið tykkum skattir í Himli, har hvørki mølur ella rustur etur, og tjóvar ikki bróta inn og stjala!

5

Matteus 6:21 Matteus

Tí har sum skattur tín er, verður hjarta títt við.

5

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

5

Berið alla tíggjundina inn í goymsluna, so matur kann vera í húsi Mínum – roynið Meg á henda hátt – sigur HARRIN Gud herskaranna – um Eg ikki tá lati upp lúkur himmalsins fyri tykkum og lati signingar í yvirflóð streyma niður yvir tykkum!

4

Seinna Korintbrævið 9:7 Seinna Korintbrævið

Ein og hvør gevi, eftir sum hann setur sær fyri í hjartanum, ikki av óhugi ella av tvingsli – tí Gud elskar glaðan gevara!

4

Sálmarnir 90:10 Sálmarnir

Lív okkara varir 70 ár – ella 80 ár, táið styrkin er nógv; og táið tað er frægast, er tað møði og fáfongd; tí skjótt er tað yvirstaðið, vit flúgva avstað.

3

Markus 12:41 Markus

Hann setti Seg nú beint yvir av tempulkistuni og hugdi at, hvussu fólkið legði pening í kistuna. Mong rík løgdu nógv.

3

Markus 12:42 Markus

Men ein fátæk einkja kom og legði tveir smápeningar, tilsamans eitt oyra.

3

Markus 12:43 Markus

Tá kallaði Hann lærisveinar Sínar til Sín og segði við teir: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda fátæka einkja hevur lagt meir enn øll hini, sum løgdu í kistuna.

3

Markus 12:44 Markus

Tí tey løgdu øll av yvirflóð síni; men hon legði av armóð síni alt, ið hon hevði, alla ogn sína.“

3

Lukas 6:38 Lukas

Gevið, so skal tykkum verða givið – gott, stappað, rist, rokað mál skal verða givið tykkum í fangið! Tí við málinum, ið tit mála við, skal tykkum verða mált aftur.“

3

Fyrsta Mósebók 4:4 Fyrsta Mósebók

Eisini Ábel bar offur fram – av teimum frumbornu í fylgi sínum og av fiti teirra. HARRIN hugdi á Ábel og offur hansara.

2

Fyrsta Mósebók 4:5 Fyrsta Mósebók

Men á Káin og offur hansara hugdi Hann ikki. Tá kom ógvuliga ilt í Káin, og andlit hansara varð dapurt.

2

Fyrsta Mósebók 4:6 Fyrsta Mósebók

HARRIN segði tá við Káin: „Hví ert tú illur, og hví er andlit títt so dapurt?

2

Fyrsta Mósebók 4:7 Fyrsta Mósebók

Er tað ikki so, at gert tú rætt, so kanst tú treystliga hyggja upp! Og gert tú ikki rætt, so liggur syndin fyri durunum, og hon tráar eftir tær; men tú skalt ráða yvir henni.“

2

Fyrsta Mósebók 4:8 Fyrsta Mósebók

Men Káin segði við Ábel, bróður sín: „Lat okkum fara út á markina!“ Og meðan teir vóru úti á markini, leyp Káin á Ábel, bróður sín, og drap hann.

2

Fyrra Sámuelsbók 1:24 Fyrra Sámuelsbók

Men táið hon hevði vant hann av, tók hon hann við sær hagar og hevði eisini við sær tríggjar tarvar, efu av mjøli og skinnsekk við víni; so fór hon við honum inn í hús HARRANS í Silo. Men drongurin var enn heilt lítil.

2

Ápostlasøgan 20:35 Ápostlasøgan

Í øllum vísti eg tykkum, at soleiðis eiga vit at arbeiða og taka okkum av hinum veiku – og minnast orð Harrans Jesusar, at Hann hevur sjálvur sagt: „Sælari er at geva enn at fáa.““

2

Filippibrævið 4:13 Filippibrævið

Alt eri eg mentur í Honum, sum ger meg sterkan.

2

Hebrearabrævið 6:10 Hebrearabrævið

Gud er ikki órættvísur, so Hann skuldi gloymt verk tykkara og kærleikan, ið tit hava víst navni Hansara, við tað at tit hava tænt og tæna hinum heilagu.

2