krígari

Dómararnir 6:12 Dómararnir

Eingil HARRANS vísti seg fyri honum og segði við hann: „HARRIN er við tær, djarvi kappi!“

8

Sálmarnir 144:1 Sálmarnir

Eftir Dávid. Lovaður veri HARRIN, klettur mín, sum lærir upp armar mínar til stríð, fingrar mínar til bardaga,

8

Fyrra Pætursbrævið 5:8 Fyrra Pætursbrævið

Verið edrú, vakið! Mótstøðumaður tykkara, Djevulin, gongur um sum brølandi leyva og leitar eftir, hvørjum hann fær gloypt.

6

Efesusbrævið 6:10 Efesusbrævið

Og síðani: Verðið sterk í Harranum og í kraft veldis Hansara!

4

Efesusbrævið 6:11 Efesusbrævið

Latið tykkum í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at standa tykkum móti svikaálopum Djevulsins!

4

Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið

Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.

4

Efesusbrævið 6:13 Efesusbrævið

Farið tí í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at gera mótstøðu hin ónda dag og standa eftir at hava vunnið sigur á øllum!

4

Efesusbrævið 6:14 Efesusbrævið

Standið tá gyrd um lendar tykkara við sannleika og latin í brynju rættvísinnar!

4

Efesusbrævið 6:15 Efesusbrævið

Havið sum skógvar á fótunum bardagahugin, ið evangelium friðarins gevur!

4

Efesusbrævið 6:16 Efesusbrævið

Og lyftið umframt alt hetta skjøld trúarinnar! Við honum skulu tit vera ment at sløkkja allar gløðandi pílar hins ónda.

4

Efesusbrævið 6:17 Efesusbrævið

Takið hjálm frelsunnar og svørð Andans – sum er orð Guds,

4

Efesusbrævið 6:18 Efesusbrævið

biðjandi í Andanum eina og hvørja tíð við allari ákallan og bøn, árvakin í tí og altíð áhaldandi og biðjandi fyri øllum hinum heilagu –

4

Onnur Mósebók 15:3 Onnur Mósebók

HARRIN er hermaður – HARRIN er navn Hansara.

3

Esaias 42:13 Esaias

HARRIN heldur avstað sum hetja; Hann skal eggja upp vreiði Sína sum bardagamaður; Hann skal rópa hart, ja brøla; móti fíggindum Sínum skal Hann vísa mátt Sín.

3

Men HARRIN er við mær sum veldig hetja; tí skulu teir, ið jagstra meg, snáva og einki vera mentir; ja, teir skulu verða stórliga til skammar, aftur fyri at teir fóru ikki at við vísdómi – verða raktir av ævigari vanæru, sum aldri verður gloymd.

2

Kolossibrævið 3:8 Kolossibrævið

Men nú skulu eisini tit leggja tað av alt samalt: Vreiði, illsinni, óndskap, háð, skammiligt tos av munni tykkara.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Hetta skrivi eg tykkum, fyri at tit skulu ikki synda. Men um onkur syndar, hava vit talsmann hjá Faðirinum, Jesus Kristus, hin rættvísa;

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:2 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hann er bót fyri syndir okkara – og ikki bert fyri okkara, men eisini fyri syndir als heimsins.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:3 Fyrra Jóhannesarbrævið

Av tí vita vit, at vit kenna Hann – av, at vit halda boð Hansara.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:4 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur: „Eg kenni Hann!“ – og heldur ikki boð Hansara – hann er lygnari, og í honum er sannleikin ikki.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:5 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tann, ið heldur orð Hansara, í honum er av sonnum kærleiki Guds vorðin fullkomin. – Av hesum vita vit, at vit eru í Honum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:6 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur seg verða verandi í Honum, er eisini bundin at hava somu atferð sum Hann.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:7 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit elskaðu! Tað er ikki nýtt boð, eg skrivi tykkum, men gamalt boð, sum tit hava havt frá upphavi. Hitt gamla boðið er orðið, ið tit hava hoyrt.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:8 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og tó er tað nýtt boð, eg skrivi tykkum, og tað er satt, í Honum og í tykkum; tí myrkrið víkur burt, og hitt sanna ljós skínur longu.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur seg vera í ljósinum – og hatar bróður sín – er í myrkrinum enn.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:10 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið elskar bróður sín, verður verandi í ljósinum, og í honum er einki ástoyt.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:11 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tann, ið hatar bróður sín, er í myrkrinum og gongur í myrkri; og hann veit ikki, hvar hann fer, tí myrkrið hevur blindað eygu hansara.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:12 Fyrra Jóhannesarbrævið

Eg skrivi til tykkara, børn míni, tí syndir tykkara eru tykkum fyrigivnar fyri navns Hansara skuld.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:13 Fyrra Jóhannesarbrævið

Eg skrivi til tykkara, tit fedrar, tí tit kenna Hann, sum er frá upphavi. Eg skrivi til tykkara, tit ungu, tí tit hava sigrað hin illa. Eg havi skrivað til tykkara, børn míni, tí tit kenna Faðirin.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:14 Fyrra Jóhannesarbrævið

Eg havi skrivað til tykkara, tit fedrar, tí tit kenna Hann, sum er frá upphavi. Eg havi skrivað til tykkara, tit ungu, tí tit eru sterk, orð Guds verður verandi í tykkum, og tit hava sigrað hin illa.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Elskið ikki heimin, ei heldur tað, sum í heiminum er! Um onkur elskar heimin, er kærleiki Faðirsins ikki í honum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:16 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tí alt, sum í heiminum er – lystur holdsins, lystur eygnanna og stoltleiki lívsins – er ikki av Faðirinum, men av heiminum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:17 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og heimurin forgongur, og lystur hansara; men tann, ið ger vilja Guds, verður í allar ævir.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:18 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Tað er síðsti tími. Tit hava jú hoyrt, at Antikristus kemur, og longu nú eru nógvir antikristar komnir; av tí síggja vit, at tað er síðsti tími.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:19 Fyrra Jóhannesarbrævið

Teir eru farnir út frá okkum – men teir vóru ikki av okkum; tí høvdu teir verið av okkum, so høvdu teir verðið verandi hjá okkum. Men tað skuldi verða opinbert, at ikki allir eru av okkum!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:20 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit hava salving frá hinum Heilaga og vita alt.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:21 Fyrra Jóhannesarbrævið

Eg havi ikki skrivað til tykkara, fyri tað at tit ikki kenna sannleikan, men tí tit kenna hann og vita, at eingin lygn er av sannleikanum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:22 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hvør er lygnarin, uttan tann, ið noktar, at Jesus er Kristus! Hesin er Antikristus – hann, ið avnoktar Faðirin og Sonin.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:23 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hvør tann, ið avnoktar Sonin, hevur heldur ikki Faðirin; tann, ið játtar Sonin, hevur eisini Faðirin.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:24 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tað, sum tit hoyrdu frá upphavi, verði verandi í tykkum! Verður tað verandi í tykkum, sum tit hoyrdu frá upphavi, so skulu eisini tit verða verandi í Syninum og í Faðirinum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:25 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hetta er lyftið, Hann lovaði okkum: Hitt æviga lív.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:26 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hetta havi eg skrivað tykkum viðvíkjandi teimum, ið villleiða tykkum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:27 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tit – salvingin, ið tit fingu frá Honum, verður verandi í tykkum; og tykkum nýtist ikki, at nakar lærir tykkum; tí sum salving Hansara lærir tykkum alt, so er tað – satt og ikki lygn. Og verðið verandi í Honum, so sum hon hevur lært tykkum!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:28 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og nú, børn míni, verðið verandi í Honum, so vit, táið Hann opinberast, kunnu hava dirvi og ikki verða til skammar fyri Honum í komu Hansara!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:29 Fyrra Jóhannesarbrævið

Vita tit, at Hann er rættvísur, so vita tit eisini, at hvør tann, ið ger rættvísi, er føddur av Honum.

2

Versir