koppingar

86 versir um "koppingar"

Versir

Síða 2 av 2
Sálmarnir 103:18 Sálmarnir

– móti teimum, ið halda sáttmála Hansara og minnast boð Hansara, so tey gera eftir teimum.

2
Sálmarnir 103:19 Sálmarnir

HARRIN hevur reist hásæti Sítt í Himli, og alt er lagt undir ríki Hansara.

2
Sálmarnir 103:20 Sálmarnir

Lovið HARRANUM, tit einglar Hansara, tit veldigu í mátti, sum gera tað, ið Hann býður, við tað sama sum tit hoyra ljóðið av orði Hansara!

2
Sálmarnir 103:21 Sálmarnir

Lovið HARRANUM, allir herskarar Hansara, tit tænarar Hansara, sum fullføra vilja Hansara!

2
Sálmarnir 103:22 Sálmarnir

Lovið HARRANUM, øll verk Hansara, allastaðni har sum Hann ræður! – Sál mín, lova HARRANUM!

2
Jeremias 29:7 Jeremias

Latið liggja tykkum á hjarta, at tí býi gongst væl, sum Eg havi herleitt tykkum til – biðið til HARRAN fyri honum! Tí táið honum gongst væl, gongst tykkum væl.

2
Matteus 22:36 Matteus

„Meistari! Hvat er hitt stóra boðið í lógini?“

2
Matteus 22:37 Matteus

Hann svaraði honum: „„Tú skalt elska Harran Gud tín av øllum hjarta tínum, av allari sál tíni og av øllum huga tínum.“

2
Matteus 22:38 Matteus

Hetta er hitt stóra og fyrsta boðið.

2
Matteus 22:39 Matteus

Men annað er hesum líkt: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

2
Matteus 22:40 Matteus

Á hesum báðum boðum hvíla øll lógin og profetarnir.“

2
Ápostlasøgan 5:29 Ápostlasøgan

Men Pætur og hinir ápostlarnir svaraðu: „Ein eigur at lýða Gud meir enn menniskju!

2
Fyrra Korintbrævið 2:16 Fyrra Korintbrævið

Tí hvør hevur kent sinni Harrans, so hann skuldi kunnað lært Hann! Men vit hava sinni Kristusar.

2
Kolossibrævið 2:8 Kolossibrævið

Síggið til, at eingin er, sum ger tykkum til rán við vísdómi heimsins og fáfongdarvillu, eftir arvalæru manna, eftir barnalærdómi heimsins og ikki eftir Kristusi!

2
Fyrra Timoteusarbrævið 5:23 Fyrra Timoteusarbrævið

Drekk ikki longur bert vatn, nei, njót eitt sindur av víni fyri maga tín og tað, sum javnan bagir tær!

2
Seinna Timoteusarbrævið 1:7 Seinna Timoteusarbrævið

Tí Gud gav okkum ikki anda mótloysis, men anda kraftar, kærleika og siðprýðis.

2
Hebrearabrævið 4:12 Hebrearabrævið

Tí orð Guds er livandi og hevur kraft og er hvassari enn nakað tvíeggjað svørð; tað fer ígjøgnum, inntil tað klývur sál og anda, liðir og merg, og dømir hugsanir og ráð hjartans.

2
Hebrearabrævið 11:1 Hebrearabrævið

Trúgv er full vissa um tað, sum vónað verður, sannføring um tað, sum ikki sæst.

2
Opinberingin 13:1 Opinberingin

Eg sá nú dýr koma upp úr havinum; tað hevði tíggju horn og sjey høvd, á hornum sínum tíggju krúnur og á høvdum sínum nøvn gudsspottanar.

2
Opinberingin 13:2 Opinberingin

Dýrið, ið eg sá, líktist leopardi; føtur tess vóru sum føtur bjarnar, og muður tess sum leyvumuður. Drekin gav tí mátt sín, hásæti sítt og stórt vald.

2
Opinberingin 13:3 Opinberingin

Eg sá eitt av høvdum tess eins og sært til deyða; men ólívssár tess varð grøtt. Og øll jørðin fylgdi undrandi eftir dýrinum.

2
Opinberingin 13:4 Opinberingin

Tey tilbóðu drekan, tí hann hevði givið dýrinum vald, og tey tilbóðu dýrið og søgdu: „Hvør er dýrinum líkur, og hvør er mentur at berjast við tað!“

2
Opinberingin 13:5 Opinberingin

Muður varð tí givin, sum talaði stór orð og gudsspottanir, og tí varð givið vald at halda á 42 mánaðir.

2
Opinberingin 13:6 Opinberingin

Tað læt upp munn sín til spottanir móti Gudi, at spotta navn Hansara, bústað Hansara og tey, sum í Himli búgva.

2
Opinberingin 13:7 Opinberingin

Tí varð givið at berjast við hini heilagu – og sigra tey; og tí varð givið vald yvir hvørji ætt, hvørjum fólki, hvørjum tungumáli og hvørji tjóð.

2
Opinberingin 13:8 Opinberingin

Øll, ið á jørðini búgva, skulu tilbiðja tað, hvør tann, ið ikki, frá tí heimurin varð grundaður, hevur navn sítt skrivað í lívsbók lambsins, ið dripið er.

2
Opinberingin 13:9 Opinberingin

Hevur onkur oyra – hann hoyri!

2
Opinberingin 13:10 Opinberingin

Um onkur herleiðir – hann skal verða herleiddur; drepur onkur við svørði – hann skal verða dripin við svørði. – Her ræður um tol og trúgv hinna heilagra!

2
Opinberingin 13:11 Opinberingin

Eg sá nú annað dýr koma upp – úr jørðini; tað hevði tvey horn eins og lamb, og tað talaði sum dreki.

2
Opinberingin 13:12 Opinberingin

Tað útinnir alt vald hins fyrra dýrs – fyri eygum tess; og tað ger, at jørðin og tey, sum á henni búgva, tilbiðja hitt fyrra dýrið, hvørs ólívssár varð grøtt.

2
Opinberingin 13:13 Opinberingin

Tað ger stór tekin, so at tað enntá fær eld at falla niður av himli á jørðina fyri eygum menniskjanna.

2
Opinberingin 13:14 Opinberingin

Við teknunum, ið tí er givið at gera fyri eygum dýrsins, villleiðir tað tey, sum á jørðini búgva; tað sigur við tey, sum á jørðini búgva, at tey skulu gera mynd av dýrinum, ið fekk sárið av svørðinum – og livdi.

2
Opinberingin 13:15 Opinberingin

Tað fekk vald at geva mynd dýrsins anda, so at mynd dýrsins enntá kundi tala og gera, at øll, ið ikki vildu tilbiðja mynd dýrsins, skuldu verða dripin.

2
Opinberingin 13:16 Opinberingin

Tað fær øll, bæði smá og stór, bæði rík og fátæk, bæði fræls og trælir, at lata seta sær merki á høgru hond ella á pannuna,

2
Opinberingin 13:17 Opinberingin

so at eingin skal kunna keypa ella selja uttan tann, ið hevur merkið, navn dýrsins ella tal navns tess.

2
Opinberingin 13:18 Opinberingin

Her ræður um vísdóm! Tann, ið skil hevur, rokni út tal dýrsins! Tað er tal menniskja – tal tess er 666.

2