koppingar

Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?

4

Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

4

Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

3

Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

3

Sálmarnir 91:3 Sálmarnir

Tí Hann bjargar tær úr snerru fuglamansins, undan oyðandi pest;

3

Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

3

Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

3

Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

3

Sálmarnir 91:7 Sálmarnir

Um so túsund falla tær við lið, tíggju túsund við høgru hond tína, skal tað tó ikki ráma teg;

3

Sálmarnir 91:8 Sálmarnir

tú skalt bert skoða tað við eygum tínum, síggja, hvussu gudleys fáa løn sína.

3

Sálmarnir 91:9 Sálmarnir

„Tí Tú, HARRI, ert skjól mítt“ [sigur tú]. – Hin Hægsta hevur tú gjørt til bústað tín;

3

Sálmarnir 91:10 Sálmarnir

teg skal einki ilt henda, og eingin plága skal koma tjaldi tínum nær.

3

Sálmarnir 91:11 Sálmarnir

Tí Hann gevur einglum Sínum boð um at varðveita teg á øllum vegum tínum;

3

Sálmarnir 91:12 Sálmarnir

teir skulu bera teg á hondum, so tú skalt ongum steini sláa fótin ímóti;

3

Sálmarnir 91:13 Sálmarnir

á leyvu og høggorm skalt tú traðka, trampa niður ungleyvur og drekar.

3

Sálmarnir 91:14 Sálmarnir

„Við tað at hann heldur seg inn at Mær, skal Eg fría hann út, Eg skal bjarga honum, við tað at hann kennir navn Mítt;

3

Sálmarnir 91:15 Sálmarnir

hann ákallar Meg, og Eg skal svara honum; Eg eri við honum í neyðini, Eg skal fría hann út og lata hann koma til heiður;

3

Sálmarnir 91:16 Sálmarnir

við longum lívi skal Eg metta hann og lata hann skoða frelsu Mína.“

3

Triðja Mósebók 17:11 Triðja Mósebók

Tí sálin í øllum holdi er í blóðinum, og Eg havi givið tykkum tað at nýta á altarinum at gera bót fyri sálir tykkara; tað er blóðið, ið ger bót, tí sálin er í tí.

2

Triðja dagin læt Ester seg í kongligt skrúð og fór inn í hin innara garð kongshallarinnar; har stóð hon, beint fyri kongshøllini, og kongurin sat í kongahásæti sínum í kongshøllini, beint inn av durum hallarinnar.

2

Ester 5:2 Ester

Táið nú kongurin sá Ester drotning standa í garðinum, fann hon náði fyri eygum hansara; kongurin rætti út móti Ester gullstavin, sum hann hevði í hondini, og Ester gekk fram og nam við enda stavsins.

2

Ester 5:3 Ester

Kongurin segði við hana: „Hvat bagir, og hvat vilt tú hava, Ester drotning? – Um tað so var hálvt ríkið, skuldi tú fingið tað!“

2

Ester 5:4 Ester

Ester svaraði: „Um tað líkar konginum, vildi eg fegin, at kongurin og Haman í dag høvdu komið í veitslu, sum eg havi gjørt honum til.“

2

Ester 5:5 Ester

Tá segði kongurin: „Skundið tykkum og farið eftir Haman, so verða kann, sum Ester vil!“ – Kongurin og Haman komu nú í veitsluna, sum Ester hevði gjørt til.

2

Ester 5:6 Ester

Sum tey nú sótu og drukku vín, segði kongurin við Ester: „Hvat er bøn tín? Hon skal verða tær veitt! Og hvat vilt tú hava? Um tað so er hálvt ríkið, skuldi tað ikki verðið tær sýtt!“

2

Ester 5:7 Ester

Ester svaraði: „Bøn mín og tað, ið eg vil, er:

2

Ester 5:8 Ester

Havi eg funnið náði fyri eygum kongsins, og líkar tað konginum at veita mær bønina, ið eg biði, og ikki sýta mær tað, ið eg vil hava, so mugu kongurin og Haman koma í veitslu, sum eg ætli at gera teimum til! Í morgin skal eg tá gera, sum kongurin sigur.“

2

Ester 5:9 Ester

Haman fór haðani tann dagin, glaður og í góðum lagi; men táið hann sá Mordokai í kongsportrinum, og at hann hvørki reisti seg fyri honum ella rørdi seg, varð hann fullur av vreiði móti Mordokai.

2

Ester 5:10 Ester

Tó helt hann sær og fór til hús. So sendi hann boð eftir vinmonnum sínum og eftir Zeres, konu síni,

2

Ester 5:11 Ester

og segði teimum frá ríkidømi sínum og dýrd síni, hvussu mangar synir hann átti, og frá øllum, hvussu kongurin hevði gjørt hann stóran, og hvussu hann hevði sett hann hægri enn høvdingar og tænarar kongsins.

2

Ester 5:12 Ester

Og Haman segði: „Eisini læt Ester drotning ongan annan enn meg sleppa við kongi í veitsluna, sum hon hevði gjørt til, og hon hevur boðið mær saman við kongi í morgin eisini.

2

Ester 5:13 Ester

Men alt hetta er mær ikki nóg mikið, so leingi sum eg síggi handa Jødan Mordokai sita í kongsportrinum!“

2

Ester 5:14 Ester

Tá søgdu tey við hann, Zeres, kona hansara, og allir vinmenn hansara: „Lat reisa gálga, 50 alin høgan, og tala so í morgin við kong um at lata Mordokai heingja í hann! Far so glaður við kongi í veitsluna!“ Hesi ráð dámdi Haman væl, og hann læt gálgan reisa.

2