kloyvd familja

Lukas 12:32 Lukas

Óttast ikki, lítla fylgi! Tí Faðir tykkara líkaði at geva tykkum ríkið.

2

Lukas 12:33 Lukas

Seljið tað, sum tit eiga, og gevið olmussu! Gerið tykkum pungar, ið ikki slítast, skatt í Himli, sum ikki verður uppi, har eingin tjóvur sleppur at, og eingin mølur etur!

2

Lukas 12:34 Lukas

Tí har sum skattur tykkara er, verður hjarta tykkara við.

2

Lukas 12:35 Lukas

Lendar tykkara veri gyrdar, og ljós tykkara brennandi!

2

Lukas 12:36 Lukas

Og verið tit sum fólk, ið bíða eftir harra sínum, nær hann man fara úr brúdleypinum, so tey, við tað sama sum hann kemur og bankar uppá, kunnu lata honum upp!

2

Lukas 12:37 Lukas

Sælir eru teir tænarar, ið Harrin finnur vaknar, táið Hann kemur! Sanniliga, sigi Eg tykkum: Hann skal binda belti um seg og seta teir til borðs og ganga har og tæna teimum.

2

Lukas 12:38 Lukas

Og kemur Hann í aðru náttarvøku, ella kemur Hann í triðju náttarvøku, og finnur tað so – sælir eru teir!

2

Lukas 12:39 Lukas

Men tað skilja tit, at visti húsbóndin, hvønn tíma tjóvurin fór at koma, so vakti hann og læt ongan sleppa at bróta inn í hús sítt.

2

Lukas 12:40 Lukas

Verið eisini tit til reiðar! Tí Menniskjasonurin kemur, tann tíma tit ikki hugsa.“

2

Lukas 12:41 Lukas

Tá segði Pætur við Hann: „Harri, er tað okkum, Tú talar um í hasum líknilsinum, ella er tað øll?“

2

Lukas 12:42 Lukas

Harrin svaraði: „Hvør er nú hin trúgvi og skilagóði húshaldarin, ið Harrin fer at seta yvir húsfólk Sítt, at geva teimum hin ásetta kostin í rættari tíð?

2

Lukas 12:43 Lukas

Sælur er tann tænari, ið Harri hansara, táið Hann kemur, finnur at bera seg so at.

2

Lukas 12:44 Lukas

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Hann skal seta hann yvir alt, ið Hann eigur.

2

Lukas 12:45 Lukas

Men sigur hesin tænari so í hjarta sínum: „Harri mín drálar at koma!“ – og fer so at sláa dreingirnar og arbeiðskonurnar og eta og drekka og stoyta seg fullan,

2

Lukas 12:46 Lukas

so skal Harrin hjá hesum tænara koma, ein dag hann ikki væntar, og ein tíma hann ikki veit, og høgga hann sundur og lata hann fáa lut saman við hinum ótrúgvu.

2

Lukas 12:47 Lukas

Men tann tænari, ið hevur vitað vilja Harra síns, og hevur ikki gjørt í stand ella sett í verk tað, sum Hann vildi, hann skal fáa nógv sløg.

2

Men tann, ið ikki hevur vitað hann, og hevur gjørt tað, ið er sløg vert, skal fáa færri. Hvør tann, ið nógv er givið, av honum skal nógv verða kravt, og tann, sum nógv er litið upp í hendur, verður kravdur eftir tess meiri.

2

Lukas 12:57 Lukas

Hví døma tit ikki eisini frá tykkum sjálvum, hvat rætt er?

2

Lukas 12:58 Lukas

Tí meðan tú fert til yvirvøldina við mótparti tínum, ger tær tá ómak at verða samdur við hann á vegnum, fyri at hann skal ikki fara fyri dómaran við tær, og dómarin lata teg fangavaktaranum í hendur, og fangavaktarin koyra teg í fangahús!

2

Lukas 12:59 Lukas

Eg sigi tær: Tú skalt als ikki sleppa út haðani, fyrrenn tú hevur goldið síðsta oyrað.“

2

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

2

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

2

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

2

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

2

Versir