klædnakravur

Fimta Mósebók 22:5 Fimta Mósebók

Kvinna má ikki ganga í mannfólkaklæðum, og maður má ikki fara í konufólkaklæði; hvør tann, ið slíkt ger, er HARRANUM Gudi tínum andstygd.

12

Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið

somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,

12

Fyrra Pætursbrævið 3:3 Fyrra Pætursbrævið

Prýði tykkara veri ikki hitt útvortis, flættur og áhongt gullstás ella klæði,

11

Fyrra Pætursbrævið 3:4 Fyrra Pætursbrævið

men dulda menniskja hjartans við hinum spakføra og stilla anda – óforgeingiligum prýði, sum er Gudi ógvuliga dýrabart.

11

Orðtøkini 15:3 Orðtøkini

Eygu HARRANS eru allastaðni; tey hyggja bæði eftir óndum og góðum.

8

Fyrra Sámuelsbók 16:7 Fyrra Sámuelsbók

Men HARRIN segði við Sámuel: „Hygg ikki eftir, hvussu hann sær út, ella hvussu stórur hann er! Tí Eg havi vrakað hann – Eg hyggi ikki eftir tí, sum menniskjan hyggur eftir; tí menniskjan hyggur eftir tí, sum er fyri eygunum, men HARRIN hyggur eftir hjartanum.“

7

Fyrsta Mósebók 18:20 Fyrsta Mósebók

HARRIN segði nú: „Rópið um Sodoma og Gomorra, tað er stórt, og synd teirra er ógvuliga svár.

5

Fyrsta Mósebók 18:21 Fyrsta Mósebók

Eg fari tí nú niður at vita, um tað er so, at tey hava borið seg so illa at, sum tað ljóðar, eftir rópinum, ið komið er til Mín, ella ikki – Eg vil hava tað at vita!“

5

Matteus 5:28 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið hyggur á kvinnu og hevur hug á henni, hevur longu drivið hor við henni í hjarta sínum.

5

Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?

5

Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

5

Lukas 12:35 Lukas

Lendar tykkara veri gyrdar, og ljós tykkara brennandi!

4

Seinna Sámuelsbók 8:1 Seinna Sámuelsbók

Nakað eftir hetta vann Dávid sigur á Filistarum og kúgaði teir, og Dávid legði høvuðsstaðin undir seg og tók hann úr hondum Filistara.

3

Seinna Sámuelsbók 8:2 Seinna Sámuelsbók

Hann vann eisini sigur á Móabitum og máldi teir við bandi; hann læt teir leggja seg niður á jørðina og máldi so tvær bandslongdir at verða dripnar og eina fulla bandslongd at liva. So vórðu Móabitar tænarar Dávids og noyddust at lata skatt til hansara.

3

Orðtøkini 3:6 Orðtøkini

Kenn Hann á øllum leiðum tínum! So skal Hann gera gøtur tínar rættar.

3

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

3

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

3

Rómverjabrævið 13:14 Rómverjabrævið

Nei, latið tykkum í Harran Jesus Kristus, og havið ikki slíka umsorgan fyri holdinum, at tað øsir upp girndir!

3

Orðtøkini 11:22 Orðtøkini

Sum gullringur í svínstrýni er vøkur kvinna, sum einki vit hevur.

2

Matteus 22:1 Matteus

Jesus tók til orða og talaði aftur til teirra í líknilsum. Hann segði:

2

Matteus 22:2 Matteus

„Ríki Himmiríkis er líkt kongi, ið gjørdi brúdleyp sonar síns.

2

Matteus 22:3 Matteus

Og hann sendi tænarar sínar út at biðja hini bodnu koma í brúdleypið; men tey vildu ikki koma.

2

Matteus 22:4 Matteus

Aftur sendi hann út aðrar tænarar og segði: „Sigið við hini bodnu: „Eg havi gjørt máltíð mína til; oksar mínir og feitineyt míni eru dripin, og alt er til reiðar – komið í brúdleypið!““

2

Matteus 22:5 Matteus

Men tey løgdu ikki í tað og fóru avstað, eitt út á bø sín, annað í handil sín;

2

Matteus 22:6 Matteus

hini løgdu hond á tænarar hansara, háðaðu teir og drópu teir.

2

Matteus 22:7 Matteus

Tá varð kongurin illur og sendi út herar sínar og drap hesar manndráparar og setti eld á stað teirra.

2

Matteus 22:8 Matteus

So segði hann við tænarar sínar: „Tilgjørt er til brúdleypið; men hini bodnu vóru tað ikki verd.

2

Matteus 22:9 Matteus

Farið tí út á vegamótini og bjóðið í brúdleyp øllum, sum tit hitta!“

2

Matteus 22:10 Matteus

So fóru hesir tænarar út á vegirnar og savnaðu saman øll, ið teir hittu, bæði ónd og góð; og brúdleypshúsið varð fult av gestum.

2

Matteus 22:11 Matteus

Táið nú kongurin fór inn at síggja gestirnar, sá hann har mann, sum ikki var í brúdleypsklæðum.

2

Matteus 22:12 Matteus

Hann segði við hann: „Vinur! Hvussu ert tú komin inn higar og ert ikki í brúdleypsklæðum?“ Men hann tagdi.

2

Matteus 22:13 Matteus

Tá segði kongurin við tænararnar: „Bindið hendur og føtur hansara og kastið hann út í myrkrið uttanfyri!“ – Har skal vera grátur og tannagrísl.

2

Matteus 22:14 Matteus

Tí mong eru kallað, men fá eru útvald.“

2

Rómverjabrævið 14:12 Rómverjabrævið

So skal tá hvør av okkum gera Gudi roknskap fyri seg sjálvan.

2

Rómverjabrævið 14:13 Rómverjabrævið

Latið okkum tí ikki longur døma hvør annan! Nei, fellið heldur tann dóm, at eingin má leggja ástoyt ella fellu fyri bróður sín!

2

Rómverjabrævið 14:14 Rómverjabrævið

Eg veit og eri í Harranum Jesusi vísur í, at einki er í sær sjálvum óreint; bert honum, ið roknar nakað fyri óreint – honum er tað óreint.

2

Rómverjabrævið 14:15 Rómverjabrævið

Verður nú volt bróður tínum sorg við mati tínum, so er atferð tín ikki longur í kærleika. Leið ikki við mati tínum tann í undirgang, sum Kristus er deyður fyri!

2

Rómverjabrævið 14:16 Rómverjabrævið

Latið tá ikki hitt góða tykkara verða til spott!

2

Rómverjabrævið 14:17 Rómverjabrævið

Tí ríki Guds er ikki at eta og drekka; nei, tað er rættvísi, friður og gleði í Heilaga Andanum.

2

Rómverjabrævið 14:18 Rómverjabrævið

Tann, sum í tí tænir Kristusi, toknast Gudi og er menniskjum dámligur.

2

Rómverjabrævið 14:19 Rómverjabrævið

Latið okkum tí stevna eftir tí, sum er til frið og til uppbygging hvørs annars!

2

Rómverjabrævið 14:20 Rómverjabrævið

Brótið ikki niður verk Guds fyri mats skuld! Víst er alt reint; men tað er tí menniskja ónt, sum við at eta fær ástoyt.

2

Rómverjabrævið 14:21 Rómverjabrævið

Beint er, ikki at eta kjøt, drekka vín ella gera nakað, sum er bróður tínum ástoyt.

2

Fyrra Korintbrævið 14:1 Fyrra Korintbrævið

Stevnið eftir kærleikanum! Tráið eftir hinum andaligu gávum, helst eftir at profetera!

2

Fyrra Korintbrævið 14:2 Fyrra Korintbrævið

Tí tann, sum talar í tungum, talar ikki fyri menniskjum, men fyri Gudi; eingin skilir hann jú; hann talar í Andanum loyndarmál.

2

Fyrra Korintbrævið 14:3 Fyrra Korintbrævið

Men tann, ið profeterar, talar menniskjum til uppbygging, áminning og troyst.

2

Fyrra Korintbrævið 14:4 Fyrra Korintbrævið

Tann, sum talar í tungum, uppbyggir seg sjálvan; men tann, ið profeterar, uppbyggir samkomuna.

2

Fyrra Korintbrævið 14:5 Fyrra Korintbrævið

Eg vildi væl, at tit allir talaðu í tungum, men fyrr, at tit profeteraðu; tann, ið profeterar, er størri enn tann, sum talar í tungum – uttan so er, at hann útleggur tað, so samkoman kann fáa uppbygging av tí.

2

Fyrra Korintbrævið 14:6 Fyrra Korintbrævið

Nú, brøður! Um eg komi til tykkara og tali í tungum, hvat gagni eg tykkum tá – uttan so er, at eg eisini tali til tykkara, annaðhvørt við opinbering, við kunnskapi, við profetiskum orðum ella við læru!

2

Fyrra Korintbrævið 14:7 Fyrra Korintbrævið

Nú, hinir lívleysu lutir, ið geva ljóð frá sær, veri tað nú floyta ella harpa – kunnu tónarnir ikki skiljast hvør frá øðrum, hvussu kann tá nakar fáa skil á tí, um spælt verður á floytuni ella hørpuni!

2

Versir