kjøtligt sinni

Jóhannes 3:21 Jóhannes

Men tann, ið ger sannleikan, kemur til ljósið, fyri at verk hansara kunnu verða opinberað – at tey eru gjørd í Gudi.“

2

Jóhannes 3:22 Jóhannes

Eftir hetta fóru Jesus og lærisveinar Hansara um Judealand, og Hann var har við teimum og doypti.

2

Jóhannes 3:23 Jóhannes

Men eisini Jóhannes doypti, í Enon, stutt frá Salim, tí har var nógv vatn; fólkið kom hagar og læt seg doypa.

2

Jóhannes 3:24 Jóhannes

Tí tá var Jóhannes enn ikki settur í fangahús.

2

Jóhannes 3:25 Jóhannes

Nú varð stríð millum lærisveinar Jóhannesar og ein Jøda um reinsan.

2

Jóhannes 3:26 Jóhannes

Og teir komu til Jóhannes og søgdu við hann: „Rabbi! Hann, sum var hjá tær hinumegin Jordan, Hann, sum tú gavst vitnisburð – nú doypir Hann, og øll koma til Hansara!“

2

Jóhannes 3:27 Jóhannes

Jóhannes svaraði: „Menniskjað kann einki fáa, uttan tað er givið tí av Himli.

2

Jóhannes 3:28 Jóhannes

Tit eru sjálvir vitni míni, at eg segði: „Eg eri ikki Kristus, men eg eri sendur út undan Honum.“

2

Jóhannes 3:29 Jóhannes

Tann, ið hevur brúðrina, er brúðgómurin; men vinur brúðgómsins, sum stendur og lurtar eftir Honum, gleðist stórliga við rødd brúðgómsins. Henda gleði mín er nú vorðin fullkomin.

2

Jóhannes 3:30 Jóhannes

Hann skal vaksa, og eg skal minka.

2

Jóhannes 3:31 Jóhannes

Hann, sum kemur omanífrá, er yvir øllum; hann, sum er av jørðini, er av jørðini og talar av jørðini; Hann, sum kemur av Himli, er yvir øllum.

2

Jóhannes 3:32 Jóhannes

Tað, ið Hann hevur sæð og hoyrt, vitnar Hann, og eingin tekur ímóti vitnisburði Hansara.

2

Jóhannes 3:33 Jóhannes

Tann, sum tekur ímóti vitnisburði Hansara, hevur staðfest, at Gud er sannorðaður.

2

Jóhannes 3:34 Jóhannes

Tí Hann, sum Gud hevur sent, talar orð Guds; Gud gevur ikki Andan eftir máli.

2

Jóhannes 3:35 Jóhannes

Faðirin elskar Sonin og hevur givið Honum alt í hond.

2

Jóhannes 3:36 Jóhannes

Tann, ið trýr á Sonin, hevur ævigt lív; men tann, ið ikki vil lýða Sonin, skal ikki síggja lívið; nei, vreiði Guds verður verandi yvir honum.“

2

Jóhannes 14:1 Jóhannes

„Hjarta tykkara óttist ikki! Tit trúgva á Gud – trúgvið á Meg við!

2

Jóhannes 14:2 Jóhannes

Í húsi Faðirs Míns eru nógvir bústaðir; var tað ikki so, hevði Eg sagt tykkum tað; tí Eg fari burtur at gera tykkum stað til reiðar.

2

Jóhannes 14:3 Jóhannes

Og táið Eg eri farin burtur og havi gjørt tykkum stað til reiðar, komi Eg aftur og taki tykkum til Mín, so eisini tit skulu vera, har sum Eg eri.

2

Jóhannes 14:4 Jóhannes

Og hagar sum Eg fari, vita tit vegin.“

2

Jóhannes 14:5 Jóhannes

Tummas segði við Hann: „Harri, vit vita ikki, hvar Tú fert, og hvussu kunnu vit vita vegin!“

2

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

2

Jóhannes 14:7 Jóhannes

Høvdu tit kent Meg, so kendu tit Faðir Mín við; og frá hesi stund kenna tit Hann og hava sæð Hann.“

2

Jóhannes 14:8 Jóhannes

Filip segði við Hann: „Harri, vís okkum Faðirin, og tað er okkum nóg mikið!“

2

Jóhannes 14:9 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „So langa tíð havi Eg verið hjá tykkum, og tú kennir Meg ikki, Filip? Tann, ið hevur sæð Meg, hevur sæð Faðirin. Hvussu kanst tú tá siga: „Vís okkum Faðirin!“

2

Jóhannes 14:10 Jóhannes

Trýrt tú ikki, at Eg eri í Faðirinum, og Faðirin er í Mær? Orðini, ið Eg tali til tykkara, tali Eg ikki av Mær sjálvum; nei, Faðirin, sum í Mær býr, Hann ger verk Síni.

2

Jóhannes 14:11 Jóhannes

Trúgvið Mær, at Eg eri í Faðirinum, og Faðirin er í Mær! – Og um ikki, so latið verkini sjálv fáa tykkum at trúgva Mær!

2

Jóhannes 14:12 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið trýr á Meg, skal eisini gera tey verk, ið Eg geri – og hann skal gera størri enn hesi. Tí Eg fari til Faðirin;

2

Jóhannes 14:13 Jóhannes

og hvat tit so biðja um í navni Mínum, skal Eg gera, fyri at Faðirin skal verða dýrmætur við Syninum.

2

Jóhannes 14:14 Jóhannes

Biðja tit um nakað í navni Mínum, skal Eg gera tað.

2

Jóhannes 14:15 Jóhannes

Elska tit Meg, so haldið boð Míni!

2

Jóhannes 14:16 Jóhannes

Og Eg skal biðja Faðirin, og Hann skal geva tykkum annan Talsmann at vera hjá tykkum allar ævir,

2

Jóhannes 14:17 Jóhannes

Anda sannleikans, sum heimurin ikki kann fáa; tí hann sær Hann ikki og kennir Hann ikki. Men tit kenna Hann, tí Hann verður hjá tykkum og skal vera í tykkum.

2

Jóhannes 14:18 Jóhannes

Eg skal ikki lata tykkum faðirleysar eftir; Eg komi til tykkara.

2

Jóhannes 14:19 Jóhannes

Lítla stund aftrat, so sær heimurin Meg ikki longur, men tit síggja Meg; tí Eg livi, og tit skulu liva.

2

Jóhannes 14:20 Jóhannes

Tann dag fara tit at sanna, at Eg eri í Faðir Mínum, at tit eru í Mær, og at Eg eri í tykkum.

2

Jóhannes 14:21 Jóhannes

Tann, ið hevur boð Míni – og heldur tey – er tann, ið elskar Meg; og tann, ið elskar Meg, skal verða elskaður av Faðir Mínum, og Eg skal elska hann og opinbera Meg fyri honum.“

2

Jóhannes 14:22 Jóhannes

Judas – ikki Iskariot – segði við Hann: „Harri! Hvussu ber tað til, at Tú ætlar at opinbera Teg fyri okkum og ikki fyri heiminum?“

2

Jóhannes 14:23 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Um nakar elskar Meg, heldur hann orð Mítt, og Faðir Mín skal elska hann, og Vit skulu koma til hansara og taka bústað hjá honum.

2

Jóhannes 14:24 Jóhannes

Tann, ið ikki elskar Meg, heldur ikki orð Míni, og orðið, tit hoyra, er ikki Mítt, men Faðirsins, sum hevur sent Meg.

2

Jóhannes 14:25 Jóhannes

Hetta havi Eg talað til tykkara, meðan Eg havi verið hjá tykkum;

2

Jóhannes 14:26 Jóhannes

men Talsmaðurin, Heilagi Andin, sum Faðirin skal senda í navni Mínum, skal læra tykkum alt og minna tykkum um alt, sum Eg havi sagt tykkum.

2

Jóhannes 14:27 Jóhannes

Frið lati Eg tykkum eftir, frið Mín gevi Eg tykkum; ikki sum heimurin gevur, gevi Eg tykkum. Hjarta tykkara óttist ikki og missi ikki mótið!

2

Jóhannes 14:28 Jóhannes

Tit hoyrdu, at Eg segði við tykkum: „Eg fari burtur, og Eg komi aftur til tykkara.“ – Elskaðu tit Meg, høvdu tit gleðst um, at Eg fari til Faðirin; tí Faðirin er størri enn Eg.

2

Jóhannes 14:29 Jóhannes

Og nú havi Eg sagt tykkum tað, áðrenn tað hendir, fyri at tit skulu trúgva, táið tað hendir.

2

Jóhannes 14:30 Jóhannes

Nú fari Eg ikki at tala mikið við tykkum aftrat; tí høvdingi heimsins kemur, og hann hevur einki í Mær.

2

Jóhannes 14:31 Jóhannes

Men fyri at heimurin kann sanna, at Eg elski Faðirin og geri, sum Faðirin hevur boðið Mær – reisist, latið okkum fara hiðani!“

2

Fyrra Korintbrævið 3:16 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at tit eru tempul Guds, og at Andi Guds býr í tykkum?

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 3:14 Fyrra Jóhannesarbrævið

Vit vita, at vit eru farin yvirum frá deyða til lív, tí vit elska brøðurnar; tann, ið elskar ikki, verður verandi í deyðanum.

2

Versir