kirkjumøður

Titusarbrævið 2:3 Titusarbrævið

at gamlar kvinnur somuleiðis skulu skikka sær, sum heilagum sømir, ikki baktala, ikki vera trælir av drykki, men lærarar í tí, sum gott er,

10

Titusarbrævið 2:4 Titusarbrævið

so tær kunnu læra hinar ungu kvinnur at elska menn sínar og børn síni,

10

Titusarbrævið 2:5 Titusarbrævið

at bera seg sámiliga at, vera reinar, húsligar, góðar, sínum egnu monnum undirgivnar, so orð Guds verður ikki spottað!

10

Orðtøkini 22:6 Orðtøkini

Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.

3

Onnur Mósebók 20:12 Onnur Mósebók

Ær faðir tín og móður tína, so tú kanst fáa langt lív í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær!

2

Triðja Mósebók 19:3 Triðja Mósebók

Hvør og ein av tykkum skal óttast móður sína og faðir sín. Sabbatar Mínar skulu tit halda. – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

2

Fimta Mósebók 5:16 Fimta Mósebók

Ær faðir tín og móður tína – soleiðis sum HARRIN Gud tín hevur álagt tær – so tú kanst fáa langt lív, og tær kann gangast væl í landinum, sum HARRIN Gud tín gevur tær!

2

Orðtøkini 1:8 Orðtøkini

Lurta eftir, sonur mín, táið faðir tín áminnir teg, og vraka ikki tað, ið móðir tín lærir teg!

2

Orðtøkini 1:9 Orðtøkini

Tí tað er yndisligur kransur um høvd títt og ketur um háls tín.

2

Orðtøkini 31:25 Orðtøkini

Klædd í styrki og heiður gongur hon við smíli hini komandi tíð ímóti.

2

Orðtøkini 31:26 Orðtøkini

Hon letur upp munnin við vísdómi, og kærleiksáminning er á tungu hennara.

2

Orðtøkini 31:27 Orðtøkini

Hon hevur eyga við, hvussu gongur í húsi hennara, og letibreyð etur hon ikki.

2

Orðtøkini 31:28 Orðtøkini

Synir hennara stíga fram og prísa hana lukkuliga; maður hennara reisist og rósar henni:

2

Orðtøkini 31:29 Orðtøkini

„Mangar dugnaligar kvinnur eru, men eingin er móti tær!“

2

Orðtøkini 31:30 Orðtøkini

Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.

2

Orðtøkini 31:31 Orðtøkini

Lat hana fáa ávøkst handa hennara, og verk hennara skulu prísa henni í býportrunum!

2

Ápostlasøgan 16:1 Ápostlasøgan

Hann kom tá til Derbe og Lýstra. Har var lærisveinur, ið æt Timoteus, sonur trúgvandi jødiska kvinnu; faðirin var grikskur.

2

Ápostlasøgan 16:2 Ápostlasøgan

Hann hevði góðan vitnisburð frá brøðrunum í Lystra og Ikonium.

2

Ápostlasøgan 16:3 Ápostlasøgan

Hann vildi Paulus hava at koma við sær; og hann tók og umskar hann; tí Jødar búðu har rundanum, og teir vistu allir, at faðir hansara var Grikki.

2

Ápostlasøgan 16:4 Ápostlasøgan

Sum teir nú ferðaðust gjøgnum býirnar, góvu teir teimum boðini at halda, sum ásett vóru av ápostlunum og hinum elstu í Jerusalem.

2

Ápostlasøgan 16:5 Ápostlasøgan

So styrktust tá samkomurnar í trúnni og vuksu í tali dag frá degi.

2

Ápostlasøgan 16:6 Ápostlasøgan

Teir fóru nú gjøgnum Frýgia og hitt galatiska landið; tí teir vórðu av Heilaga Andanum forðaðir at tala orðið í Asia.

2

Ápostlasøgan 16:7 Ápostlasøgan

Táið teir vóru komnir at Mýsia, royndu teir at halda fram til Bitýnia, men Andi Jesusar loyvdi teimum tað ikki.

2

Ápostlasøgan 16:8 Ápostlasøgan

Teir lupu tá Mýsia um og komu til Troas.

2

Ápostlasøgan 16:9 Ápostlasøgan

Og um náttina vísti sjón seg fyri Paulusi: Makedoniskur maður stóð har, bað hann og segði: „Kom yvir til Makedonia og hjálp okkum!“

2

Ápostlasøgan 16:10 Ápostlasøgan

Táið hann hevði sæð hesa sjón, royndu vit við tað sama at sleppa yvir til Makedonia; tí vit dugdu at síggja, at Gud hevði kallað okkum at kunngera teimum evangeliið.

2

Ápostlasøgan 16:11 Ápostlasøgan

Vit fóru so við skipi úr Troas og hildu beint til Samotrake og dagin eftir til Neapolis,

2

Ápostlasøgan 16:12 Ápostlasøgan

haðani til Filippi, sum er fyrsti býurin í tí partinum av Makedonia, nýbygd. Har í býnum steðgaðu vit eina tíð.

2

Ápostlasøgan 16:13 Ápostlasøgan

Sabbatsdagin fóru vit út um býportrið, fram við eini á, til eitt stað, har tey plagdu at koma saman til bøn; har settust vit og talaðu við kvinnurnar, ið komu saman.

2

Ápostlasøgan 16:14 Ápostlasøgan

Kvinna, ið æt Lýdia, og sum dýrkaði Gud*, lurtaði eftir; hon var úr býnum Týatira og handlaði við purpuri. Hjarta hennara læt Harrin upp, so hon gav tí gætur, sum Paulus talaði.

2

Ápostlasøgan 16:15 Ápostlasøgan

Táið nú hon og hús hennara vóru doypt, bað hon okkum og segði: „Halda tit meg vera Harranum trúgva, so komið inn í hús mítt og verðið har!“ – Og hon noyddi okkum.

2

Ápostlasøgan 16:16 Ápostlasøgan

Nú hendi tað, einaferð vit fóru út til bønastaðið, at vit møttu gentu, ið hevði spádómsanda, og sum vann harrum sínum nógva inntøku við at spáa.

2

Ápostlasøgan 16:17 Ápostlasøgan

Hon gekk aftan á Paulusi og okkum, rópti og segði: „Hesir menn eru tænarar hins hægsta Guds, og teir kunngera tykkum frelsuvegin!“

2

Ápostlasøgan 16:18 Ápostlasøgan

Hetta gjørdi hon í nógvar dagar. Tá harmaðist Paulus um tað, og hann vendi sær og segði við andan: „Í navni Jesu Krists sigi eg við teg, at tú skalt fara út úr henni!“ Og hann fór út í somu stund.

2

Ápostlasøgan 16:19 Ápostlasøgan

Men táið harrar hennara sóu, at eingin vón var hjá teimum longur um inntøku, tóku teir Paulus og Silas og fóru dragandi við teimum á torgið fyri yvirvøldina.

2

Ápostlasøgan 16:20 Ápostlasøgan

Táið teir høvdu leitt teir fram fyri dómararnar, søgdu teir: „Hesir menn volda miklan ófrið í staði okkara! Teir eru Jødar,

2

Ápostlasøgan 16:21 Ápostlasøgan

og teir læra siðir, sum okkum, rómverskum monnum, hvørki loyvist at taka við ella fylgja!“

2

Ápostlasøgan 16:22 Ápostlasøgan

Eisini fólkið reistist móti teimum. Dómararnir lótu tá klæðini skræða av teimum og søgdu, at teir skuldu verða húðflongdir.

2

Ápostlasøgan 16:23 Ápostlasøgan

Táið teir nú høvdu givið teimum nógv sløg, settu teir teir í fangahús og søgdu við fangavaktaran, at hann skuldi ansa væl eftir teimum.

2

Ápostlasøgan 16:24 Ápostlasøgan

Táið hann hevði fingið hetta boð, setti hann teir í hitt innara fangarúmið og setti føtur teirra fastar í stokkin.

2

Ápostlasøgan 16:25 Ápostlasøgan

Men um midnátt bóðu Paulus og Silas og sungu Gudi lovsongir, og fangarnir lurtaðu eftir teimum.

2

Ápostlasøgan 16:26 Ápostlasøgan

Tá kom knappliga stórur jarðskjálvti, so grundvøllur fangahúsins ristist, og við tað sama sprungu allar dyr upp, og leinkjurnar loystust av øllum.

2

Ápostlasøgan 16:27 Ápostlasøgan

Fangavaktarin stakk tá upp úr svøvni, og táið hann sá dyr fangahúsins opnar, dró hann svørð sítt og ætlaði at drepa seg sjálvan, við tað at hann helt fangarnar vera flýddar.

2

Ápostlasøgan 16:28 Ápostlasøgan

Tá rópti Paulus hart og segði: „Ger tær einki mein! Vit eru allir her!“

2

Ápostlasøgan 16:29 Ápostlasøgan

Hann bað nú lata seg fáa ljós, og hann leyp inn og fall skelvandi niður fyri Paulusi og Silasi.

2

Ápostlasøgan 16:30 Ápostlasøgan

So leiddi hann teir út og segði: „Harrar! Hvat skal eg gera, fyri at eg kann verða frelstur?“

2

Ápostlasøgan 16:31 Ápostlasøgan

Teir svaraðu: „Trúgv á Harran Jesus Kristus, so skalt tú verða frelstur, tú og hús títt!“

2

Ápostlasøgan 16:32 Ápostlasøgan

Teir talaðu nú orð Harrans til hansara og til øll, sum í húsi hansara vóru.

2

Ápostlasøgan 16:33 Ápostlasøgan

So tók hann teir til sín í sama tíma um náttina og vaskaði sár teirra, og hann sjálvur og øll hansara vórðu við tað sama doypt.

2

Ápostlasøgan 16:34 Ápostlasøgan

Hann fór niðan í hús sítt við teimum og setti teir til borðs, og hann var glaður um, at hann við øllum húsi sínum var komin til trúgv á Gud.

2

Versir