ketur

16 versir um "ketur"

Versir

Síða 1 av 1
Sálmarnir 2:3 Sálmarnir

„Latið okkum slíta bond Teirra og kasta tog Teirra av okkum!“

2
Sálmarnir 68:6 Sálmarnir

Faðir faðirleysra og verji einkjanna er Gud í heilaga bústaði Sínum.

2
Sálmarnir 107:10 Sálmarnir

Tey sótu í myrkri og deyðaskugga, bundin í armóð og jarni,

2
Sálmarnir 107:11 Sálmarnir

tí tey høvdu staðið orði Guds ímóti og vanvirt ráð hins Hægsta;

2
Sálmarnir 107:12 Sálmarnir

tí boygdi Hann hjarta teirra við vanlukku; tey fullu, og eingin var, sum hjálpti.

2
Sálmarnir 107:13 Sálmarnir

Men tey róptu til HARRAN í neyðini, og Hann frelsti tey úr trongdum teirra,

2
Sálmarnir 107:14 Sálmarnir

leiddi tey út úr myrkri og deyðaskugga og sleit sundur bond teirra.

2
Jeremias 40:4 Jeremias

Men nú havi eg í dag loyst leinkjurnar av hondum tínum. Dámar tær nú at koma við mær til Bábel, so kom – eg skal síggja tær til góða! Men er tað tær ímóti at koma við mær til Bábel, so lat vera! Landið liggur tær jú opið; hagar ið tær tykir gott og rætt at fara – far hagar!“

2
Ápostlasøgan 12:6 Ápostlasøgan

Táið nú Heródes skuldi fara at leiða hann fram, svav Pætur ta náttina millum tveir hermenn og var bundin við tveimum leinkjum; og vaktarmenn uttan fyri dyrnar hildu vakt yvir fangahúsinum.

2
Ápostlasøgan 12:7 Ápostlasøgan

Tá stóð eingil Harrans har, og ljós skein í fangarúminum; hann sló Pætur í síðuna, vakti hann og segði: „Reis teg, ver skjótur!“ Og leinkjurnar fullu av hondum hansara.

2
Ápostlasøgan 21:33 Ápostlasøgan

Tá steig herhøvdingin til, læt hann taka og beyð, at hann skuldi verða bundin við tveimum leinkjum; hann spurdi so, hvør hann var, og hvat hann hevði gjørt.

2
Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?

2
Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

2
Seinna Pætursbrævið 2:4 Seinna Pætursbrævið

Gud eirdi jú ikki einglum, táið teir syndaðu, men stoytti teimum niður í avgrundina og gav teir upp at sita fastar í hellum myrkursins til dóm.

2
Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

2
Judasarbrævið 1:6 Judasarbrævið

og at einglunum, sum hildu ikki fast við tign sína, men góvu upp sín egna bústað, heldur Hann føstum í ævigum leinkjum undir myrkrinum til dómin hin stóra dag.

2