Kabbala

Fimta Mósebók 29:29 Fimta Mósebók

Hitt loynda hoyrir HARRANUM Gudi okkara til, men hitt opinberaða er fyri okkum og børn okkara til ævigar tíðir, fyri at vit skulu halda øll orðini í hesi lóg.“

5

Fyrsta Mósebók 1:1 Fyrsta Mósebók

Í upphavi skapti Gud himmal og jørð.

3

Onnur Mósebók 3:14 Onnur Mósebók

Gud segði við Móses: „Eg eri Tann, Eg Eri!“ Og Hann segði: „So skalt tú siga við Ísraelsmenn: „„Eg Eri“ hevur sent meg til tykkara!““

3

Orðtøkini 25:2 Orðtøkini

Gudi er tað heiður at dylja mál, men kongum er tað heiður at granska mál.

3

Dániel 2:22 Dániel

Hann opinberar hitt djúpa og loynda; Hann kennir tað, sum í myrkrinum er, og hjá Honum býr ljósið.

3

Matteus 13:11 Matteus

Hann svaraði: „Tí – tykkum er givið at kenna loyndarmál Himmiríkis ríkis; men teimum er tað ikki givið.

3

Fyrra Korintbrævið 2:7 Fyrra Korintbrævið

Nei, vit tala vísdóm Guds, hin loynda, sum duldur var, og sum Gud frammanundan, frá ævigum tíðum, hevði ætlað okkum til dýrd.

3

Fyrra Korintbrævið 2:8 Fyrra Korintbrævið

Henda vísdóm hevur eingin av harrunum í hesum heimi kent; tí kendu teir hann, høvdu teir ikki krossfest Harra dýrdarinnar.

3

Fyrra Korintbrævið 2:9 Fyrra Korintbrævið

Vit tala – sum skrivað er – „tað, sum einki eyga hevur sæð, og einki oyra hoyrt, og sum ikki er komið upp í hjarta nakars menniskja – tað, sum Gud hevur gjørt teimum til reiðar, sum elska Hann.“

3

Fyrra Korintbrævið 2:10 Fyrra Korintbrævið

Men okkum hevur Gud opinberað tað við Anda Sínum. Andin rannsakar jú alt, eisini dýpdir Guds.

3

Orðtøkini 3:13 Orðtøkini

Sælur er tann, ið hevur funnið vísdóm, sælt er tað menniskja, ið vinnur sær vit.

2

Orðtøkini 3:14 Orðtøkini

Tí betri er at vinna vísdóm enn at vinna silvur, og vinningurin, ið hann gevur, er betri enn gull.

2

Orðtøkini 3:15 Orðtøkini

Hann er dýrabarari enn perlur, og av øllum dýrgripum tínum er eingin sum hann.

2

Orðtøkini 3:16 Orðtøkini

Langt lív hevur hann í høgru hond, ríkdóm og heiður í vinstru.

2

Orðtøkini 3:17 Orðtøkini

Vegir hansara eru lívsælir vegir, og allar gøtur hansara eru lukka.

2

Orðtøkini 3:18 Orðtøkini

Hann er teimum lívsins træ, sum grípa hann, og lukkuligur tann, ið ikki sleppir honum!

2

Prædikarin 7:24 Prædikarin

– Langt burtur er tað, sum til er, og so djúpt, so djúpt; hvør kann finna tað!

2

Ezekiel 1:1 Ezekiel

Tann fimta í fjórða mánaði tríatiunda árið – eg var tá millum hini herleiddu við Kebará – opnaðist himmalin, og eg sá sjónir frá Gudi.

2

Ezekiel 1:2 Ezekiel

Tann fimta í mánaðinum – tað var fimta árið, eftir at Jójakin kongur var farin í útlegd –

2

Ezekiel 1:3 Ezekiel

kom orð HARRANS til Ezekiel prest, son Buzi, í Kaldearalandi, við Kebará, og hond HARRANS kom har yvir hann.

2

Ezekiel 1:4 Ezekiel

Og eg fekk at síggja harðveður koma norðaneftir, stórt skýggj við logandi eldi, og bjart skin var rundan um tað; mitt í tí, mitt í eldinum, sást nakað, ið var eins og blankur málmur.

2

Ezekiel 1:5 Ezekiel

Mitt í tí sást nakað, sum líktist fýra livandi verum, ið sóu soleiðis út: Tær vóru sum menniskju at síggja;

2

Ezekiel 1:6 Ezekiel

men tær høvdu fýra andlit hvør og fýra veingir;

2

Ezekiel 1:7 Ezekiel

føtur teirra vóru beinir, og fótabløð teirra vóru sum føturnir á kálvi; teir skinu sum blankt kopar.

2

Ezekiel 1:8 Ezekiel

Menniskjahendur høvdu tær undir veingjunum á øllum fýra síðum. Við andlitum og veingjum teirra var so á øllum fýra:

2

Ezekiel 1:9 Ezekiel

Veingir teirra lógu hvør upp at øðrum; táið tær gingu, vendu tær sær ikki, nei, tær gingu allar beint fram.

2

Ezekiel 1:10 Ezekiel

Andlit teirra líktust menniskjaandliti; men andlit sum leyva høvdu tær allar fýra høgrumegin, andlit sum neyt høvdu tær allar fýra vinstrumegin, og andlit sum ørn høvdu tær eisini allar fýra.

2

Ezekiel 1:11 Ezekiel

So var við andlitum teirra. Veingir teirra vóru útbreiddir upptil; hvør veran hevði tveir veingir, sum tær numu hvør við aðra við, og tveir, sum fjaldu likam teirra.

2

Ezekiel 1:12 Ezekiel

Tær gingu allar beint fram; hagar sum andin vildi fara, fóru tær; tær vendu sær ikki, táið tær gingu.

2

Ezekiel 1:13 Ezekiel

Hesar livandi verur sóu út eins og gløður, ið brunnu sum kyndlar; eldurin fór aftur og fram millum hinar livandi verurnar; hann hevði bjart skin, og snarljós gingu út úr eldinum.

2

Ezekiel 1:14 Ezekiel

Hinar livandi verurnar fóru aftur og fram og skygdu sum snarljós.

2

Ezekiel 1:15 Ezekiel

Táið eg nú hugdi at hinum livandi verunum, sá eg, at eitt hjól stóð á jørðini hjá hvørji hini livandi veruni; tey vendu í fýra ættir.

2

Ezekiel 1:16 Ezekiel

Hjólini sóu út, sum tey vóru gjørd av einumhvørjum, ið líktist krýsolit, og tey sóu líka út øll fýra; tað sá út, sum tey vóru gjørd so, at eitt hjólið var innan í øðrum.

2

Ezekiel 1:17 Ezekiel

Í allar fýra ættir gingu tey, táið tey gingu; tey vendu sær ikki, táið tey gingu.

2

Ezekiel 1:18 Ezekiel

Hjólgjarðirnar vóru høgar og øgiligar, og tær vóru á øllum fýra hjólunum fullar av eygum allan vegin runt.

2

Ezekiel 1:19 Ezekiel

Táið hinar livandi verurnar gingu, gingu hjólini við lið teirra, og táið hinar livandi verurnar lyftu sær upp frá jørðini, lyftu hjólini sær við.

2

Ezekiel 1:20 Ezekiel

Hagar ið andin vildi fara, fóru tær; og hjólini lyftu sær samstundis sum tær; tí andi hinna livandi veranna var í hjólunum.

2

Ezekiel 1:21 Ezekiel

Táið hinar livandi verurnar gingu, gingu tey við; táið tær stóðu, stóðu tey við, og táið tær lyftu sær upp frá jørðini, lyftu hjólini sær við lið teirra; tí andi hinna livandi veranna var í hjólunum.

2

Ezekiel 1:22 Ezekiel

Yvir høvdum hinna livandi veranna var nakað, ið líktist hvølvi, sum skínandi krystall at síggja; tað var tant út uppi yvir høvdum teirra.

2

Ezekiel 1:23 Ezekiel

Undir hvølvinum stóðu veingir teirra beint út, so teir numu hvør við annan; hvør teirra hevði báðumegin tveir veingir, sum fjaldu likam teirra.

2

Táið tær gingu, hoyrdi eg ljóðið av veingjum teirra, tað var sum ljóðið av stórum vøtnum, sum rødd hins Alvalda, ógvuligur duni, sum gnýggið, har ein herur hevur tilhald. Men táið tær stóðu, lótu tær veingirnar síga.

2

Ezekiel 1:25 Ezekiel

Rødd hoyrdist uppi yvir hvølvinum, ið var yvir høvdum teirra. Men táið tær stóðu, lótu tær veingirnar síga.

2

Ezekiel 1:26 Ezekiel

Uppi yvir hvølvinum, ið var yvir høvdum teirra, var nakað, ið sá út til at vera av safirsteini, og sum líktist hásæti; og uppi á hesum, ið líktist hásæti, var Ein, sum av útsjónd líktist menniskja.

2

Ezekiel 1:27 Ezekiel

Eg sá nakað, ið líktist blonkum málmi – sum eld at síggja – við ringi av ljósi rundanum, frá har sum lendar Hansara tyktust at vera og uppeftir. Men frá har sum lendar Hansara tyktust at vera og niðureftir, sá eg nakað, ið sá út sum eldur, og rundan um Hann var bjart skin.

2

Ezekiel 1:28 Ezekiel

Eins og at síggja bogan í skýnum regndag, var at síggja skinið har rundanum. – Soleiðis sá dýrd HARRANS út – sum hon vísti seg fyri mær. Táið eg sá tað, fall eg á andlit mítt og hoyrdi rødd Eins, ið tosaði.

2

Lukas 8:10 Lukas

Hann segði: „Tykkum er givið at kenna loyndarmál Guds ríkis; men hinum verður tað givið í líknilsum, fyri at tey við síggjandi eygum einki skulu síggja og við hoyrandi oyrum einki fata.

2

Rómverjabrævið 11:33 Rómverjabrævið

Á ríkdómsdjúp vísdóms og kunnskapar Guds! Hvussu óútgrundandi eru ikki dómar Hansara, og órannsakandi vegir Hansara!

2

Efesusbrævið 1:9 Efesusbrævið

táið Hann kunngjørdi okkum loyndarmál vilja Síns – eftir fría ráði Sínum, sum Hann hevði tikið hjá Sær sjálvum

2

Kolossibrævið 1:26 Kolossibrævið

loyndarmálið, sum hevur verið dult frá upphavi alra tíða og ætta, men nú er vorðið opinberað hinum heilagu Hansara.

2

Kolossibrævið 1:27 Kolossibrævið

Tí teimum vildi Gud kunngera, hvussu ríkt í dýrd tað er millum heidningarnar, hetta loyndarmál, sum er Kristus í tykkum, vón dýrdarinnar.

2

Versir