Jóhannes

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

12

Jóhannes 1:1 Jóhannes

Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.

4

Jóhannes 1:2 Jóhannes

Hann var í upphavi hjá Gudi.

4

Jóhannes 1:3 Jóhannes

Alt er vorðið til við Honum, og uttan Hann er einki vorðið til av tí, sum til er.

4

Jóhannes 1:4 Jóhannes

Í Honum var lív, og lívið var ljós menniskjanna.

4

Jóhannes 4:34 Jóhannes

Jesus segði við teir: „Matur Mín er at gera vilja Hansara, sum sendi Meg, og fullføra verk Hansara.

3

Jóhannes 6:30 Jóhannes

Teir søgdu við Hann: „Hvat tekin gert Tú tá, so vit kunnu síggja tað og trúgva tær? Hvat arbeiði gert Tú?

3

Jóhannes 6:31 Jóhannes

Fedrar okkara ótu manna í oyðimørkini – sum skrivað er: „Hann gav teimum breyð av Himli at eta.““

3

Jóhannes 6:32 Jóhannes

Tá svaraði Jesus teimum: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Móses hevur ikki givið tykkum breyðið av Himli, men Faðir Mín gevur tykkum hitt sanna breyðið av Himli.

3

Jóhannes 6:33 Jóhannes

Tí breyð Guds er tað, ið kemur niður av Himli og gevur heiminum lív.“

3

Jóhannes 6:34 Jóhannes

Tá søgdu teir við Hann: „Harri, gev okkum altíð tað breyðið!“

3

Jóhannes 6:35 Jóhannes

Jesus svaraði teimum: „Eg eri breyð lívsins. Tann, ið kemur til Mín, skal ikki hungra, og tann, ið trýr á Meg, skal aldri tysta.

3

Jóhannes 6:36 Jóhannes

Men Eg havi sagt tykkum, at tit hava sæð Meg og trúgva tó ikki.

3

Jóhannes 6:37 Jóhannes

Øll tey, sum Faðirin gevur Mær, koma til Mín, og tann, ið kemur til Mín, skal Eg als ikki koyra burtur.

3

Jóhannes 6:38 Jóhannes

Tí Eg eri komin niður av Himli, ikki at gera vilja Mín, men vilja Hansara, sum sendi Meg.

3

Jóhannes 6:39 Jóhannes

Og hetta er vilji Hansara, sum sendi Meg, at Eg skal einki missa av øllum, ið Hann hevur givið Mær, men reisa tað upp síðsta dag.

3

Jóhannes 6:40 Jóhannes

Tí hetta er vilji Faðirs Míns, at hvør tann, ið sær Sonin og trýr á Hann, skal hava ævigt lív, og Eg skal reisa hann upp síðsta dag.“

3

Efesusbrævið 2:8 Efesusbrævið

Tí av náði eru tit frelst, við trúgv – og tað ikki av tykkum sjálvum, tað er gáva Guds,

3

Efesusbrævið 2:9 Efesusbrævið

ikki av verkum – fyri at eingin skal rósa sær.

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:2 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hann er bót fyri syndir okkara – og ikki bert fyri okkara, men eisini fyri syndir als heimsins.

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:4 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit, børn míni, eru av Gudi og hava sigrað teir; tí Hann, sum í tykkum er, er størri enn hann, sum í heiminum er.

3

Jóhannes 1:5 Jóhannes

Ljósið skínur í myrkrinum, og myrkrið skilti tað ikki.

2

Jóhannes 1:6 Jóhannes

Maður kom, sendur frá Gudi; navn hansara var Jóhannes.

2

Jóhannes 1:7 Jóhannes

Hann kom til vitnisburð, at hann skuldi vitna um ljósið, so øll skuldu koma til trúgv við honum.

2

Jóhannes 1:8 Jóhannes

Hann var ikki ljósið, men hann skuldi vitna um ljósið.

2

Jóhannes 1:9 Jóhannes

Hitt sanna ljósið, tað, sum lýsir yvir øll menniskju, skuldi nú koma í heimin.

2

Jóhannes 1:10 Jóhannes

Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við Honum; men heimurin kendi Hann ikki.

2

Jóhannes 1:11 Jóhannes

Hann kom til Sítt egna, men Hansara egnu tóku ikki ímóti Honum.

2

Jóhannes 1:12 Jóhannes

Men so mongum sum tóku ímóti Honum, gav Hann mátt at verða børn Guds – teimum, ið trúgva á navn Hansara;

2

Jóhannes 1:13 Jóhannes

tey eru fødd, ikki av blóði, heldur ikki av holds vilja, heldur ikki av mans vilja, men av Gudi.

2

Jóhannes 1:14 Jóhannes

Orðið varð hold og tók bústað millum okkara, fullur av náði og sannleika, og vit sóu dýrd Hansara, dýrd sum hana, ið einborin Sonur hevur frá Faðir Sínum.

2

Jóhannes 1:15 Jóhannes

Jóhannes vitnar um Hann, rópar og sigur: „Hesin er Hann, sum eg segði um: „Tann, ið kemur eftir meg, er komin undan mær, tí Hann var, áðrenn eg.““

2

Jóhannes 1:16 Jóhannes

Av fylling Hansara hava vit øll fingið, og tað náði yvir náði.

2

Jóhannes 1:17 Jóhannes

Tí lógin varð givin við Mósesi; náðin og sannleikin eru komin við Jesusi Kristi.

2

Jóhannes 1:18 Jóhannes

Eingin hevur nakrantíð sæð Gud; hin einborni Sonurin, sum er í fangi Faðirsins, hevur kunngjørt Hann.

2

Jóhannes 1:19 Jóhannes

Hetta er tað, ið Jóhannes vitnaði, táið Jødarnir sendu prestar og Levitar úr Jerusalem at spyrja hann, hvør hann var.

2

Jóhannes 1:20 Jóhannes

Tá segði hann beint fram og noktaði ikki, hann viðgekk: „Eg eri ikki Kristus.“

2

Jóhannes 1:21 Jóhannes

Teir spurdu hann: „Hvat tá? Ert tú Elias?“ Hann svaraði: „Tað eri eg ikki.“ „Ert tú profeturin?“ Hann svaraði: „Nei!“

2

Jóhannes 1:22 Jóhannes

Tá søgdu teir við hann: „Hvør ert tú? so vit fáa givið teimum svar, sum hava sent okkum; hvat sigur tú um teg sjálvan?“

2

Jóhannes 1:23 Jóhannes

Hann svaraði: „Eg eri rødd eins, sum rópar í oyðimørkini: „Javnið Harranum vegin!“ sum Esaias profetur hevur sagt!“

2

Jóhannes 1:24 Jóhannes

Teir, ið út vóru sendir, vóru Farisearar.

2

Jóhannes 1:25 Jóhannes

Teir spurdu hann nú: „Hví doypir tú tá, táið tú ikki ert Kristus, ei heldur Elias, ei heldur profeturin?“

2

Jóhannes 1:26 Jóhannes

Jóhannes svaraði teimum: „Eg doypi í vatni; mitt ímillum tykkara stendur tann, sum tit kenna ikki,

2

Jóhannes 1:27 Jóhannes

Hann, sum kemur eftir meg, og sum eg ikki eri verdigur at loysa skóreimina hjá.“

2

Jóhannes 1:28 Jóhannes

Hetta hendi í Betania hinumegin Jordan, har sum Jóhannes doypti.

2

Jóhannes 1:29 Jóhannes

Dagin eftir sá hann Jesus koma til sín og segði: „Hygg lamb Guds, sum tekur burt synd heimsins!

2

Jóhannes 1:30 Jóhannes

Hesin er tann, sum eg segði um: „Eftir meg kemur maður, sum er komin undan mær; tí Hann var, áðrenn eg.“

2

Jóhannes 1:31 Jóhannes

Eg kendi Hann ikki; men fyri at Hann skuldi verða Ísrael opinberaður, eri eg komin og doypi í vatni.“

2

Jóhannes 1:32 Jóhannes

Og Jóhannes vitnaði og segði: „Eg havi sæð Andan dala niður av Himli sum dúvu, og Hann varð verandi yvir Honum.

2

Jóhannes 1:33 Jóhannes

Eg kendi Hann ikki; men tann, sum sendi meg at doypa í vatni, segði við meg: „Tann, sum tú sært Andan dala niður yvir og verða verandi yvir, er tann, sum doypir í Heilaga Andanum.“

2

Versir