Jesus sum kemur aftur

Matteus 24:36 Matteus

Men tann dag og tíma veit eingin, heldur ikki einglarnir í Himli, heldur ikki Sonurin – eingin uttan Faðirin.

6

Matteus 23:39 Matteus

Tí Eg sigi tykkum: Frá hesi stund skulu tit ikki síggja Meg, fyrrenn tit siga: „Signaður veri Hann, sum kemur, í navni Harrans!““

5

Seinna Pætursbrævið 3:9 Seinna Pætursbrævið

Harrin er ikki seinførur við lyftinum – tóat summi halda tað vera seinføri – nei, Hann er langmóðigur fyri tykkara skuld; tí Hann vil ikki, at nakar skal fortapast, men at øll skulu koma til umvending.

4

Matteus 9:6 Matteus

Men fyri at tit skulu vita, at Menniskjasonurin hevur vald á jørðini at fyrigeva syndir“ – segði Hann við hin lamna: „Reis teg, tak song tína og far til hús!“

3

Matteus 9:7 Matteus

Tá reistist hann og fór til hús.

3

Matteus 9:8 Matteus

Táið fólkið sá hetta, óttaðust tey og prísaðu Gudi, sum hevði givið menniskjum slíkt vald.

3

Jóhannes 6:47 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið trýr, hevur ævigt lív.

3

Jóhannes 6:48 Jóhannes

Eg eri breyð lívsins.

3

Jóhannes 6:49 Jóhannes

Fedrar tykkara ótu manna í oyðimørkini – og doyðu.

3

Jóhannes 6:50 Jóhannes

Hetta er breyðið, ið kemur niður av Himli, fyri at tey skulu eta av tí og ikki doyggja.

3

Jóhannes 6:51 Jóhannes

Eg eri hitt livandi breyð, sum kom niður av Himli; etur nakar av hesum breyði, skal hann liva í allar ævir; og breyðið, ið Eg gevi, er hold Mítt, sum Eg gevi, fyri at heimurin skal liva.“

3

Jóhannes 6:52 Jóhannes

Jødarnir kjakaðust tá hvør við annan og søgdu: „Hvussu kann Hann geva okkum hold Sítt at eta!“

3

Jóhannes 6:53 Jóhannes

Jesus segði tí við teir: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Eta tit ikki hold Menniskjasonarins, og drekka tit ikki blóð Hansara, hava tit ikki lív í tykkum.

3

Jóhannes 6:54 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, hevur ævigt lív, og Eg skal reisa hann upp síðsta dag.

3

Jóhannes 6:55 Jóhannes

Tí hold Mítt er av sonnum matur, og blóð Mítt er av sonnum drekka.

3

Jóhannes 6:56 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, verður í Mær, og Eg verði í honum.

3

Jóhannes 6:57 Jóhannes

Eins og hin livandi Faðirin sendi Meg, og Eg livi við Faðirinum, so skal eisini tann, ið etur Meg, liva við Mær.

3

Jóhannes 6:58 Jóhannes

Hetta er breyðið, ið komið er niður av Himli; ikki er við tí, sum táið fedrar tykkara ótu og doyðu; tann, ið etur hetta breyð, skal liva í allar ævir.“

3

Jóhannes 6:59 Jóhannes

Hetta segði Hann, meðan Hann lærdi í eini sýnagogu í Kapernaum.

3

Jóhannes 6:60 Jóhannes

Nógvir av lærisveinum Hansara søgdu nú, táið teir hoyrdu tað: „Hetta er hørð tala; hvør orkar at hoyra hana!“

3

Jóhannes 6:61 Jóhannes

Men Jesus visti við Sær sjálvum, at lærisveinar Hansara knarraðu um hetta; og Hann segði við teir: „Er hetta tykkum ástoyt?

3

Jóhannes 6:62 Jóhannes

Hvat, um tit tá fáa at síggja Menniskjasonin fara upp, hagar sum Hann var áður!

3

Jóhannes 6:63 Jóhannes

Tað er Andin, sum ger livandi, holdið er ikki til nakað gagn; orðini, ið Eg havi talað til tykkara, eru andi og eru lív.

3

Jóhannes 6:64 Jóhannes

Men nakrir eru av tykkum, sum ikki trúgva.“ – Tí Jesus visti alla tíðina, hvørjir teir vóru, sum ikki trúðu, og hvør hann var, sum skuldi svíkja Hann.

3

Jóhannes 6:65 Jóhannes

Og Hann segði: „Tí var tað, Eg segði tykkum, at eingin kann koma til Mín, uttan tað er honum givið av Faðirinum.“

3

Jóhannes 6:66 Jóhannes

Frá hesi tíð fóru nógvir av lærisveinum Hansara at halda seg burtur og ferðaðust ikki longur um við Honum.

3

Jóhannes 6:67 Jóhannes

Jesus segði tá við hinar tólv: „Ætla eisini tit at rýma?“

3

Jóhannes 6:68 Jóhannes

Símun Pætur svaraði Honum: „Harri! Hvønn skulu vit fara til! Tú hevur orð hins æviga lívs,

3

Jóhannes 6:69 Jóhannes

og vit hava trúð og fingið at síggja, at Tú ert hin Heilagi Guds.“

3

Jóhannes 6:70 Jóhannes

Jesus svaraði teimum: „Havi Eg ikki útvalt tykkum tólv! Og ein tykkara er djevul!“

3

Jóhannes 6:71 Jóhannes

Hetta segði Hann um Judas, son Símun Iskariot; tí tað var hann, ið skuldi svíkja Hann, tóat hann var ein av hinum tólv.

3

Fyrra Korintbrævið 7:10 Fyrra Korintbrævið

Hinum giftu gevi eg tað boð – tó ikki eg, men Harrin – at kona má ikki skiljast frá manni sínum –

3

Fyrra Korintbrævið 7:11 Fyrra Korintbrævið

og skilir hon seg frá honum, skal hon verða verandi ógift ella koma til sættis við mannin – og at maður má ikki skiljast frá konu síni.

3