Jeriko
88 versir um "Jeriko"
Versir
Síða 2 av 2Josva 2:16 Josva
Og hon segði við teir: „Haldið í fjøllini, so teir, ið leita eftir tykkum, finna tykkum ikki, og krógvið tykkum har í tríggjar dagar, inntil teir koma aftur! So kunnu tit fara leið tykkara!“
Josva 2:17 Josva
Nú søgdu menninir við hana: „Gert tú ikki, sum vit nú siga, so eru vit leysir frá eiðinum, ið tú lætst okkum svørja:
Josva 2:18 Josva
Táið vit koma inn í landið, skalt tú binda henda reyða tráðin í vindeygað, sum tú hevur sígt okkum niður úr, og so savnar tú faðir tín og móður tína, brøður tínar og alla ætt tína inn í húsið til tín.
Josva 2:19 Josva
Ein og hvør, ið fer út um húsdyr tínar, blóð hansara skal koma yvir hansara egna høvd, og vit eru sakleysir; men verður hond løgd á nakran, ið hjá tær er í húsinum, so skal blóð hansara koma yvir høvd okkara.
Josva 2:20 Josva
Og letur tú nakran fáa nakað at vita um ørindi okkara, so eru vit leysir frá eiðinum, ið tú lætst okkum svørja.“
Josva 2:21 Josva
Hon svaraði: „Latið vera, sum tit siga!“ So læt hon teir fara, og teir fóru avstað. Hon bant so tann reyða tráðin í vindeygað.
Josva 2:22 Josva
Teir fóru nú og komu sær niðan í fjøllini; har vórðu teir í tríggjar dagar, inntil teir, ið leitaðu, vóru afturvendir. Teir leitaðu allastaðni eftir vegnum, men funnu teir ikki.
Josva 2:23 Josva
So fóru teir báðir menninir heimaftur; teir fóru oman úr fjøllunum, gingu um ánna og komu til Josva, son Nun; honum søgdu teir alt, ið hent teir hevði.
Josva 2:24 Josva
Og teir søgdu við Josva: „HARRIN hevur givið alt landið í hendur okkara; øll, sum í landinum búgva, ræðast okkum!“
Josva 24:11 Josva
Síðani fóru tit um Jordan og komu til Jeriko, og teir, sum í Jeriko búðu – Amoritar, Perizitar, Kána’anitar, Hetitar, Girgasitar, Hevitar og Jebusitar – lupu á tykkum; men Eg gav teir í hendur tykkara.
Fyrra Kongabók 16:34 Fyrra Kongabók
Á døgum hansara bygdi Hiel úr Betel Jeriko upp aftur; táið hann legði grundina, misti hann Abiram, frumborna son sín, og táið hann reisti portrini, misti hann Segub, yngsta son sín – eftir orðinum, ið HARRIN hevði talað við Josva, syni Nun.
Lukas 19:1 Lukas
So kom Hann inn í Jeriko og fór ígjøgnum býin.
Lukas 19:2 Lukas
Har var maður, ið æt Zakeus; hann var yvirtollari og ríkur maður.
Lukas 19:3 Lukas
Hann royndi at fáa at síggja, hvør ið var Jesus, men kundi ikki fyri fólkinum, tí hann var lítil av vøkstri.
Lukas 19:4 Lukas
Tá rann hann frammanundan og kleiv upp í morberjatræ fyri at fáa Hann at síggja; tí Hann skuldi koma framvið har.
Lukas 19:5 Lukas
Táið nú Jesus kom hagar, hugdi Hann upp og sá hann; og Hann segði við hann: „Zakeus, skunda tær og kom niður! Í dag skal Eg vera til hús hjá tær.“
Lukas 19:6 Lukas
Hann skundaði sær tá og kom niður og tók ímóti Honum við gleði.
Lukas 19:7 Lukas
Táið tey sóu hetta, knarraðu tey øll og søgdu: „Hann er farin inn at gista hjá syndigum manni!“
Lukas 19:8 Lukas
Men Zakeus steig fram og segði við Harran: „Harri, helvtina av tí, sum eg eigi, gevi eg fátækum, og havi eg kravt ov mikið frá nøkrum, lati eg fýra ferðir so mikið aftur!“
Lukas 19:9 Lukas
Tá segði Jesus um hann: „Í dag er frelsa komin yvir hetta hús, við tað at eisini hann er sonur Ábraham.
Lukas 19:10 Lukas
Tí Menniskjasonurin er komin at leita eftir tí, sum fortapt er, og frelsa tað.“
Seinna Kongabók 2:4 Seinna Kongabók
Síðani segði Elias við hann: „Steðga her, Elisa, tí HARRIN hevur sent meg til Jeriko!“ Men hann svaraði: „So satt sum HARRIN livir, og so satt sum tú livir – eg skiljist ikki frá tær!“ Teir komu so til Jeriko.
Seinna Kongabók 2:5 Seinna Kongabók
Tá komu profetalærisveinarnir, sum í Jeriko vóru, til Elisa og søgdu við hann: „Veitst tú, at HARRIN í dag ætlar at taka harra tín burt yvir høvdinum á tær?“ Hann svaraði: „Ja, eg veit tað – tegið bara!“
Seinna Kongabók 2:18 Seinna Kongabók
So komu teir aftur til hansara – hann var enn í Jeriko – og hann segði við teir: „Segði eg ikki við tykkum, at tit skuldu ikki fara!“
Seinna Kongabók 2:19 Seinna Kongabók
Menninir í býnum søgdu nú við Elisa: „Býurin liggur væl fyri, sum harri mín sær; men vatnið er ringt, og tað voldir, at konurnar hitta reis.“
Seinna Kongabók 2:20 Seinna Kongabók
Tá segði hann: „Fáið mær nýggja skál, og latið salt í hana!“ Teir so gjørdu.
Seinna Kongabók 2:21 Seinna Kongabók
So fór hann út, hagar sum vatnið sprakk upp, kastaði salt niðurí har og segði: „So sigur HARRIN: Eg havi gjørt hetta vatn gott; av tí skal ikki hereftir koma deyði ella føðing fyri tíðina.“
Seinna Kongabók 2:22 Seinna Kongabók
Vatnið varð nú gott, og tað hevur tað verið til henda dag – eftir orðinum, ið Elisa hevði talað.
Matteus 20:29 Matteus
Táið teir nú fóru út úr Jeriko, fylgdi nógv fólk Honum.
Matteus 20:30 Matteus
Tveir blindir sótu við vegin; táið teir hoyrdu, at tað var Jesus, sum gekk framvið, róptu teir: „Harri, miskunna okkum, sonur Dávids!“
Matteus 20:31 Matteus
Fólkið hevði at teimum, at teir skuldu tiga; men teir róptu enn harðari og søgdu: „Harri, miskunna okkum, sonur Dávids!“
Matteus 20:32 Matteus
Tá steðgaði Jesus, kallaði á teir og segði: „Hvat vilja tit, at Eg skal gera fyri tykkum?“
Matteus 20:33 Matteus
Teir svaraðu: „Harri, at eygu okkara verða latin upp!“
Matteus 20:34 Matteus
Tá tykti Jesusi hjartaliga synd í teimum, og Hann nam við eygu teirra. Við tað sama fingu teir sjónina aftur; og teir fylgdu Honum.
Josva 5:13 Josva
Meðan Josva var staddur við Jeriko, hendi hetta: Honum var hyggjandi upp, og hann fekk tá at síggja mann, ið stóð framman fyri honum við drignum svørði í hondini; Josva fór yvir til hansara og segði: „Ert tú ein av okkara monnum ella ein av fíggindum okkara?“
Josva 5:14 Josva
Hann svaraði: „Hvørki! Eg eri høvdingin yvir heri HARRANS – nú eri eg komin!“ Tá fall Josva til jarðar á andlit sítt og tilbað; so segði hann við hann: „Hvat hevur harri mín at siga tænara sínum?“
Josva 5:15 Josva
Høvdingin yvir heri HARRANS svaraði Josva: „Lat teg úr skónum! Staðið, ið tú stendur á, er heilagt!“ Josva so gjørdi.
Seinna Sámuelsbók 10:5 Seinna Sámuelsbók
Táið Dávid fekk hesi tíðindi, læt hann sendiboð fara ímóti teimum – menninir vóru jú stórliga vanærdir – og kongurin læt siga: „Verðið í Jeriko, inntil skegg tykkara er afturvaksið, og komið so heimaftur!“