jødar
55 versir um "jødar"
Versir
Síða 1 av 2Onnur Mósebók 19:5 Onnur Mósebók
Akta tit nú rødd Mína, og halda tit sáttmála Mín, so skulu tit fram um øll fólk vera ogn Mín – tí øll jørðin er Mín –
Onnur Mósebók 19:6 Onnur Mósebók
og tit skulu vera Mær kongaríki av prestum og heilagt fólk.“ – Hetta eru orðini, ið tú skalt tala við børn Ísraels.“
Rómverjabrævið 2:28 Rómverjabrævið
Tí ikki er tann Jødi, sum er tað útvortis, ei heldur er umskeringin tann, sum gjørd verður opinberliga á holdinum.
Rómverjabrævið 9:27 Rómverjabrævið
Men Esaias rópar um Ísrael: „Um so tal Ísraelsmanna er sum sjóvarsandur, skal bert leivdin frelsast.
Rómverjabrævið 10:12 Rómverjabrævið
Eingin munur er á Jøda og Grikka; hin sami er jú Harri alra og nóg ríkur fyri øll tey, sum kalla á Hann.
Rómverjabrævið 10:13 Rómverjabrævið
Tí „hvør tann, ið kallar á navn Harrans, skal verða frelstur.“
Rómverjabrævið 10:14 Rómverjabrævið
Hvussu skulu tey nú kalla á tann, ið tey ikki eru komin til trúgv á! Hvussu skulu tey trúgva á tann, ið tey ikki hava hoyrt um! Hvussu skulu tey hoyra, uttan onkur er, sum prædikar!
Lukas 10:30 Lukas
Jesus svaraði: „Maður fór úr Jerusalem oman til Jeriko; og hann fall í hendur ránsmanna, sum bæði lótu hann naknan og slógu hann og síðani fóru leið sína og lótu hann liggja har hálvdeyðan.
Lukas 10:31 Lukas
Nú bar so á, at prestur fór somu leið oman; hann sá hann, men gekk bert framvið.
Lukas 10:32 Lukas
Á sama hátt ein Levitur; hann kom til staðið, fór yvir, sá hann, men gekk bert framvið.
Lukas 10:33 Lukas
Men ein Samverji, ið var á ferð, kom til hansara; táið hann sá hann, tykti honum hjartaliga synd í honum.
Lukas 10:34 Lukas
Hann fór yvir til hansara, bant um sár hansara og læt olju og vín í tey; so lyfti hann hann upp á sítt egna dýr, fór til gistihús við honum og røkti hann.
Lukas 10:35 Lukas
Dagin eftir tók hann tveir denarar, gav vertinum teir og segði: „Røk hann! Og leggur tú meiri út, skal eg lata teg fáa tað, táið eg komi aftur.“
Lukas 10:36 Lukas
Hvør av hesum trimum, tykist tær nú, royndist næsti hansara, sum fallin var í hendur ránsmanna?“
Lukas 10:37 Lukas
Hann segði: „Tann, ið vísti honum miskunn.“ Tá segði Jesus við hann: „Far tú og ger tað sama!“
Ápostlasøgan 1:8 Ápostlasøgan
Men tit skulu fáa kraft, táið Heilagi Andin kemur yvir tykkum, og tit skulu vera vitni Míni, bæði í Jerusalem og í øllum Judea og Samaria og líka til enda jarðarinnar.“
Opinberingin 2:9 Opinberingin
Eg veit um trongd tína og fátækdóm tín – tó, tú ert rík! – og gudsspottan teirra, ið siga seg vera Jødar og eru tað ikki, men eru sýnagoga Satans.
Galatiabrævið 3:28 Galatiabrævið
Her er ikki Jødi ella Grikki, her er ikki trælur ella frælsur, her er ikki maður ella kvinna; tí tit eru øll eitt í Kristi Jesusi.
Opinberingin 3:9 Opinberingin
Eg lati nakrar úr sýnagogu Satans koma, sum siga seg vera Jødar og eru tað ikki, men lúgva. Eg skal gera, at teir skulu koma og falla niður fyri føtur tínar og sanna, at Eg havi fingið kærleika til tín!
Opinberingin 1:1 Opinberingin
Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,
Malakias 3:6 Malakias
Tí Eg, HARRIN, eri hin sami sum áður, og ikki er úti við tykkum, børnum Jákups.
Jóhannes 5:18 Jóhannes
Tí lógu Jødarnir Honum enn meiri eftir lívinum, tí Hann ikki bert breyt sabbatin, men eisini kallaði Gud Faðir Sín og gjørdi Seg sjálvan Gudi líkan.
Ápostlasøgan 2:38 Ápostlasøgan
Pætur svaraði teimum: „Vendið við, og ein og hvør tykkara lati seg doypa í navni Jesu Krists til fyrigeving syndanna! So skulu tit fáa gávu Heilaga Andans.
Rómverjabrævið 1:16 Rómverjabrævið
Tí eg skammist ikki við evangeliið; tað er jú kraft Guds, hvørjum tí til frelsu, sum trýr, bæði Jøda – fyrst – og Grikka.
Filippibrævið 2:1 Filippibrævið
Er nú nøkur áminning í Kristusi, er nøkur troyst kærleikans, er nakað samfelag Andans, er nøkur hjartans góðska og miskunn,
Filippibrævið 2:2 Filippibrævið
so gerið gleði mína fullkomna – at tit semjast tykkara millum, hava sama kærleika, somu sál, somu tráan,
Filippibrævið 2:3 Filippibrævið
einki gera av stríðshugi ella tráan eftir tómari æru, men í eyðmjúkleika rokna hvørt annað hægri enn tykkum sjálv,
Filippibrævið 2:4 Filippibrævið
og ikki hava hvørt sítt egna fyri eyga, men eitt og hvørt eisini tað, sum øðrum hoyrir til!
Filippibrævið 2:5 Filippibrævið
Sama sinnalag veri í tykkum, sum var í Kristi Jesusi!
Filippibrævið 2:6 Filippibrævið
Táið Hann var eins og Gud, roknaði Hann tað ikki fyri býti at vera javnlíki Guds;
Filippibrævið 2:7 Filippibrævið
nei, av Sær sjálvum segðist Hann undan tí, gjørdi Seg eins og tænara og varð menniskjum líkur.
Filippibrævið 2:8 Filippibrævið
Og táið Hann var stigin fram sum menniskja, setti Hann Seg sjálvan lágt, so Hann varð lýðin til deyðan, ja, krossdeyðan.
Filippibrævið 2:9 Filippibrævið
Tí hevur Gud eisini sett Hann ógvuliga høgt og givið Honum navnið, sum yvir øllum nøvnum er,
Filippibrævið 2:10 Filippibrævið
fyri at í navni Jesusar hvørt knæ skal boyggja seg, teirra, sum í Himli eru, teirra, sum á jørðini eru, og teirra, sum undir jørðini eru,
Filippibrævið 2:11 Filippibrævið
og hvør tunga skal játta, at Jesus Kristus er Harri, Gudi Faðir til dýrd.
Filippibrævið 2:12 Filippibrævið
Eins og tit tí, elskaðu míni, altíð hava verið lýðin, so arbeiðið, ikki bert sum táið eg var hjá tykkum, men uppaftur nógv meiri, nú eg ikki eri hjá tykkum, við ótta og bivan upp á frelsu tykkara!
Filippibrævið 2:13 Filippibrævið
Tí Gud er tann, sum virkar í tykkum, bæði at vilja og at virka, eftir góða vilja Sínum.
Filippibrævið 2:14 Filippibrævið
Gerið alt uttan at knarra og uttan at ivast,
Filippibrævið 2:15 Filippibrævið
so tit kunnu vera lýtaleys og rein, ólastandi børn Guds, mitt í rangvørgari og øvigari ætt, so tit vísa tykkum millum teirra sum himmalljós í heiminum
Filippibrævið 2:16 Filippibrævið
og halda fram orð lívsins, mær til rós á degi Kristusar – at eg havi ikki runnið til einkis, ei heldur arbeitt til einkis.
Filippibrævið 2:17 Filippibrævið
Um eg tá verði ofraður undir ofringini av trúgv tykkara og tænastuni fyri hana, so gleðist eg, og gleðist saman við tykkum øllum.
Filippibrævið 2:18 Filippibrævið
Á sama hátt skulu eisini tit gleðast, og gleðast saman við mær.
Filippibrævið 2:19 Filippibrævið
Eg havi ta vón í Harranum Jesusi, at eg skjótt fái sent Timoteus til tykkara, fyri at eisini eg kann fáa gott mót, táið eg fái at vita, hvussu tykkum veit við.
Filippibrævið 2:20 Filippibrævið
Tí eg havi ongan samsintan, sum av sonnum hjarta vil hava umsorgan fyri, hvussu tykkum veit við;
Filippibrævið 2:21 Filippibrævið
allir søkja teir sítt egna, ikki tað, sum Kristi Jesusi hoyrir til.
Filippibrævið 2:22 Filippibrævið
Men roynda trúskap hansara kenna tit, at eins og barn tænir faðir sínum, hevur hann tænt við mær í evangeliinum.
Filippibrævið 2:23 Filippibrævið
Hann vóni eg tá at fáa sent, við tað sama sum eg fái at síggja, hvussu við mær verður.
Filippibrævið 2:24 Filippibrævið
Og eg havi tað álit á Harranum, at eg eisini sjálvur skal koma skjótt.
Filippibrævið 2:25 Filippibrævið
Men eg helt vera neyðugt at senda Epafroditus til tykkara, hann, sum er bróðir mín og virkar og stríðir saman við mær, og sum er sendimaður og tænari tykkara at hjálpa mær í trongd míni.
Filippibrævið 2:26 Filippibrævið
Tí honum longdist eftir tykkum øllum, og hann hevði ongan frið á sær, av tí at tit høvdu hoyrt, at hann var sjúkur.