játtan

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

14

Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið

Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.

11

Orðtøkini 28:13 Orðtøkini

Tann, ið dylur syndir sínar, hevur onga eydnu, men tann, ið játtar tær og vendir sær frá teimum, finnur miskunn.

9

Rómverjabrævið 10:9 Rómverjabrævið

Tí um tú við munninum játtar Jesus sum Harra og trýrt í hjartanum, at Gud reisti Hann upp frá hinum deyðu, so skalt tú verða frelstur.

5

Rómverjabrævið 10:10 Rómverjabrævið

Tí við hjartanum trýr ein – til rættvísi; og við munninum játtar ein – til frelsu.

5

Rómverjabrævið 10:11 Rómverjabrævið

Skriftin sigur jú: „Eingin, ið trýr á Hann, skal verða til skammar.“

5

Matteus 10:33 Matteus

Men tann, ið avnoktar Meg fyri menniskjum, skal eisini Eg avnokta fyri Faðir Mínum, sum er í Himli.

3

Jóhannes 20:23 Jóhannes

Fyrigeva tit einum syndirnar, eru tær honum fyrigivnar; nokta tit einum fyrigeving, er hon honum noktað.“

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:2 Fyrra Jóhannesarbrævið

Av hesum kenna tit Anda Guds: Ein og hvør andi, ið játtar Jesus sum Kristus, komnan í holdi, er frá Gudi.

3

Sálmarnir 32:5 Sálmarnir

Tá játtaði eg synd mína fyri Tær og duldi ikki skyld mína; eg segði: „Eg skal játta misgerðir mínar fyri HARRANUM!“ – Og Tú tókst burtur syndaskyld mína. – Sela.

2

Sálmarnir 32:6 Sálmarnir

Tí skal hvør heilagur biðja til Tín, ta stund Tú ert at finna – vissuliga, um tá stórar vatnflóðir koma, honum skulu tær ikki náa!

2

Lukas 12:8 Lukas

Men Eg sigi tykkum: Hvønn tann, ið kennist við Meg fyri menniskjum, skal eisini Menniskjasonurin kennast við fyri einglum Guds.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:3 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men ein og hvør andi, sum ikki játtar Jesus, er ikki frá Gudi; hetta er andi Antikrists, sum tit hava hoyrt kemur – og hann er longu nú í heiminum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið játtar, at Jesus er Sonur Guds – í honum verður Gud verandi, og hann í Gudi.

2

Versir