ísraelsmenn

Fyrsta Mósebók 12:2 Fyrsta Mósebók

Eg skal gera teg til stórt fólk; Eg skal signa teg og gera navn títt stórt, og tú skalt verða signing.

2

Fyrsta Mósebók 12:3 Fyrsta Mósebók

Eg skal signa tey, ið signa teg, og tann, ið tær bannar, honum skal Eg banna; og í tær skulu allar ættir á jørðini verða signaðar.“

2

Esaias 11:2 Esaias

á Honum skal hvíla Andi HARRANS, Andi vísdóms og vits, Andi ráðs og styrki, Andi kunnskapar og ótta HARRANS.

2

Esaias 11:3 Esaias

Hugur Hansara skal standa til at óttast HARRAN; Hann skal ikki døma eftir tí, ið eygu Hansara síggja, og ikki skifta rætt eftir tí, ið oyru Hansara hoyra;

2

nei, Hann skal við rættvísi døma tey, ið lítið hava at týða, og við rættferð skifta rætt fyri hini eyðmjúku á jørðini; Hann skal sláa jørðina við koyrli muns Síns og drepa hin gudleysa við anda varra Sína.

2

Esaias 11:5 Esaias

Rættferð skal vera beltið um lendar Hansara, trúfesti beltið um mjadnar Hansara.

2

Markus 12:29 Markus

Jesus svaraði: „Hitt fyrsta er hetta: „Hoyr, Ísrael! Harrin Gud okkara, Harrin er Ein.

2

Jóhannes 5:24 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, sum hoyrir orð Mítt og trýr Honum, ið sendi Meg, hevur ævigt lív og kemur ikki til dóm, men er farin yvirum frá deyða til lív.

2

Jóhannes 5:25 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann tími kemur – og hann er nú – táið hini deyðu skulu hoyra rødd Guds Sonar, og tey, sum hoyra hana, skulu liva.

2

Jóhannes 5:26 Jóhannes

Tí eins og Faðirin hevur lív í Sær sjálvum, so hevur Hann eisini givið Syninum at hava lív í Sær sjálvum.

2

Jóhannes 5:27 Jóhannes

Og Hann hevur givið Honum vald at halda dóm, við tað at Hann er Menniskjasonur.

2

Jóhannes 5:28 Jóhannes

Undrist ikki á hetta! Tí tann tími kemur, táið øll tey, sum eru í grøvunum, skulu hoyra rødd Hansara.

2

Jóhannes 5:29 Jóhannes

Og tey skulu koma fram; tey, sum hava gjørt gott, skulu rísa upp til lív, og tey, sum hava gjørt ónt, skulu rísa upp til dóm.

2

Jóhannes 5:30 Jóhannes

Eg kann einki gera av Mær sjálvum; so sum Eg hoyri, dømi Eg; og dómur Mín er rættvísur, tí Eg søki ikki vilja Mín, men vilja Hansara, sum sendi Meg.

2

Jóhannes 5:31 Jóhannes

Vitni Eg um Meg sjálvan, er vitnisburður Mín ikki sannur.

2

Jóhannes 5:32 Jóhannes

Ein annar er, sum vitnar um Meg, og Eg veit, at vitnisburðurin, ið Hann vitnar um Meg, er sannur.

2

Jóhannes 5:33 Jóhannes

Tit hava sent boð til Jóhannes, og hann hevur givið sannleikanum vitnisburð.

2

Jóhannes 5:34 Jóhannes

Tó, Eg taki ikki vitnisburð frá menniskja, men Eg sigi hetta, fyri at tit skulu verða frelst.

2

Jóhannes 5:35 Jóhannes

Hann var hitt brennandi og skínandi ljós, og stutta tíð vildu tit gleðast í ljósi hansara.

2

Jóhannes 5:36 Jóhannes

Men Eg havi tann vitnisburð, sum er størri enn tann, ið Jóhannes bar; tí verkini, ið Faðirin hevur givið Mær at fullføra – júst hesi verk, ið Eg geri – vitna um Meg, at Faðirin hevur sent Meg.

2

Jóhannes 5:37 Jóhannes

Faðirin, sum sendi Meg, hevur vitnað um Meg; tit hava aldri hoyrt rødd Hansara, ei heldur sæð, hvussu Hann sær út.

2

Jóhannes 5:38 Jóhannes

Og orð Hansara hava tit ikki verandi í tykkum; tí Honum, sum Hann hevur sent, trúgva tit ikki.

2

Jóhannes 5:39 Jóhannes

Tit rannsaka skriftirnar, tí tit hugsa, at tit hava ævigt lív í teimum; og tað eru tær, ið vitna um Meg.

2

Jóhannes 5:40 Jóhannes

Og til Mín vilja tit ikki koma, so tit kunnu fáa lív.

2

Jóhannes 5:41 Jóhannes

Eg taki ikki við heiðuri frá menniskjum;

2

Jóhannes 5:42 Jóhannes

men Eg kenni tykkum, at tit hava ikki kærleika Guds í tykkum.

2

Jóhannes 5:43 Jóhannes

Eg eri komin í navni Faðirs Míns, og tit taka ikki ímóti Mær; kemur ein annar í sínum egna navni, honum fara tit at taka ímóti.

2

Jóhannes 5:44 Jóhannes

Hvussu kunnu tit trúgva, tit, sum taka við heiðuri hvør frá øðrum – og heiðurin, ið er frá hinum eina Gudi, søkja tit ikki!

2

Jóhannes 5:45 Jóhannes

Hugsið ikki, at Eg fari at klaga tykkum fyri Faðirinum! Ein er, sum klagar tykkum, Móses, hann, ið tit hava bygt vón tykkara á.

2

Jóhannes 5:46 Jóhannes

Tí trúðu tit Mósesi, so høvdu tit trúð Mær – tað er jú um Meg, hann hevur skrivað.

2

Jóhannes 5:47 Jóhannes

Men trúgva tit ikki skriftum hansara, hvussu skulu tit tá trúgva orðum Mínum!“

2

Jóhannes 6:1 Jóhannes

Eftir hetta fór Jesus yvir um Galileavatn – Tiberiasvatn.

2

Jóhannes 6:2 Jóhannes

Nógv fólk fylgdi Honum, tí tey sóu tekinini, ið Hann gjørdi á hinum sjúku.

2

Jóhannes 6:3 Jóhannes

Men Jesus fór niðan á fjallið og settist har við lærisveinum Sínum.

2

Jóhannes 6:4 Jóhannes

Páskirnar, høgtíð Jødanna, vóru nær.

2

Jóhannes 6:5 Jóhannes

Táið nú Jesus lyfti upp eygu Síni og sá, at nógv fólk kom til Hansara, segði Hann við Filip: „Hvar skulu vit keypa breyð, so hesi kunnu fáa at eta?“

2

Jóhannes 6:6 Jóhannes

Hetta segði Hann fyri at royna hann; tí Hann visti sjálvur, hvat Hann fór at gera.

2

Jóhannes 6:7 Jóhannes

Filip svaraði Honum: „Breyð fyri 200 denarar er ikki nóg mikið til teirra, so hvør kann fáa eitt lítið sindur.“

2

Jóhannes 6:8 Jóhannes

Ein av lærisveinum Hansara, Andrias, bróðir Símun Pætur, segði við Hann:

2

Jóhannes 6:9 Jóhannes

„Her er ein smádrongur, sum hevur fimm byggbreyð og tveir smáar fiskar; men hvat er tað til so mong!“

2

Jóhannes 6:10 Jóhannes

Jesus segði: „Latið fólkið seta seg niður!“ – Har var nógv gras á staðnum. Menninir settu seg tá niður, okkurt um 5000 í tali.

2

Jóhannes 6:11 Jóhannes

So tók Jesus breyðini, takkaði og býtti út til teirra, ið sótu har, somuleiðis av fiskunum, so mikið sum tey vildu hava.

2

Jóhannes 6:12 Jóhannes

Og táið tey vóru mett, segði Hann við lærisveinar Sínar: „Savnið saman bitarnar, ið av leypa, so einki spillist burtur!“

2

Jóhannes 6:13 Jóhannes

Teir savnaðu tá saman og fyltu tólv kurvar við bitum av hinum fimm byggbreyðunum, avlopið frá teimum, ið etið høvdu.

2

Jóhannes 6:14 Jóhannes

Táið nú fólkið sá tekinið, ið Hann gjørdi, søgdu tey: „Vissuliga er hesin profeturin, ið koma skal í heimin!“

2

Jóhannes 6:15 Jóhannes

Táið nú Jesus skilti, at teir fóru at koma og taka Hann við valdi at gera Hann til kong, fór Hann niðan aftur á fjallið heilt einsamallur.

2

Jóhannes 6:16 Jóhannes

Táið kvøldið var komið, fóru lærisveinar Hansara oman at vatninum.

2

Jóhannes 6:17 Jóhannes

Og teir fóru í bát og hildu yvir um vatnið, til Kapernaum. Myrkt var longu vorðið, og Jesus var enn ikki komin til teirra.

2

Jóhannes 6:18 Jóhannes

Óslætt varð á vatninum; tí vindurin var nógvur.

2

Jóhannes 6:19 Jóhannes

Táið teir nú høvdu róð okkurt um 25 ella 30 stadiur, sóu teir Jesus ganga á vatninum og nærkast bátinum; og teir ræddust.

2

Versir