Ishtar (heiðin gudinna)

Ezekiel 8:7 Ezekiel

Hann leiddi meg nú at durum forgarðsins, og har fekk eg at síggja hol í vegginum.

2

Ezekiel 8:8 Ezekiel

Og Hann segði við meg: „Menniskjasonur! Brót teg ígjøgnum veggin!“ Táið eg so breyt meg ígjøgnum veggin, sá eg dyr.

2

Ezekiel 8:9 Ezekiel

Hann segði við meg: „Far inn og síggj tær fúlu viðurstygdir, ið teir gera har!“

2

Ezekiel 8:10 Ezekiel

Táið eg nú kom inn, fekk eg at síggja alskyns myndir av viðurstyggiligum skriðdýrum, fýrføttum dýrum og øllum avgudum Ísraels hús rist inn í veggirnar rundanum.

2

Framman fyri tey stóðu 70 menn av hinum elstu í húsi Ísraels, og Ja’azanja, sonur Safan, stóð mitt ímillum teirra; teir høvdu allir hvør sítt roykilsisílat í hondini, og góður angi steig upp av roykilsisskýnum.

2

Ezekiel 8:12 Ezekiel

Tá segði Hann við meg: „Menniskjasonur! Sært tú, hvat hinir elstu í húsi Ísraels gera í myrkrinum, hvør í myndakømurum sínum! Tí teir siga: „HARRIN sær okkum ikki, HARRIN er rýmdur úr landinum!““

2

Ezekiel 8:13 Ezekiel

Men Hann segði við meg: „Tú skalt fáa at síggja enn størri viðurstygdir, sum teir gera.“

2

Ezekiel 8:15 Ezekiel

Hann segði við meg: „Sært tú hetta, menniskjasonur! Men tú skalt fáa at síggja enn størri viðurstygdir.“

2

Ezekiel 8:16 Ezekiel

Hann leiddi meg nú inn í Innara Forgarð hús HARRANS, og har, fyri durum tempuls HARRANS, millum forsalin og altarið, stóðu einir 25 menn við bakinum móti templi HARRANS og andlitunum eystureftir; teir tilbóðu sólina í eystri.

2

Ezekiel 8:17 Ezekiel

Hann segði við meg: „Sært tú hetta, menniskjasonur! Var tað ikki húsi Juda nóg mikið at gera viðurstygdirnar, ið teir hava gjørt her, síðani tey eisini hava fylt landið við órætti og uppaftur eggjað Meg til vreiði! Hygg, hvussu tey nú halda kvistin fyri nøsina!*

2

Ezekiel 8:18 Ezekiel

Eg skal tí eisini lata vreiði Mína ráða; ikki skal Mær tykjast synd í teimum, og ikki skal Eg eira teimum; nei, um tey so rópa hart inn í oyru Míni, skal Eg ikki lurta eftir teimum!“

2

Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

2

Opinberingin 18:1 Opinberingin

Síðani sá eg annan eingil koma niður av himli; hann hevði stórt vald, og jørðin lýstist upp av dýrd hansara.

2

Opinberingin 18:2 Opinberingin

Hann rópti við veldigari, harðari rødd: „Fallin, fallin er Bábylon hin stóra! Hon er vorðin bústaður ilra anda, fangahús alskyns óreina anda og fangahús alskyns óreina og viðurstyggiliga fugla.

2

Opinberingin 18:3 Opinberingin

Tí av vreiðivíni horulevnaðs hennara hava øll fólkasløg drukkið; kongar jarðarinnar hava drivið hor við henni, og keypmenn jarðarinnar eru vorðnir ríkir av fylling ólevnaðs hennara.“

2

Opinberingin 18:4 Opinberingin

Eg hoyrdi aðra rødd úr Himli; hon segði: „Farið út frá henni, fólk mítt, so tit hava ikki lut í syndum hennara og verða rakt av plágum hennara!

2

Opinberingin 18:5 Opinberingin

Tí syndir hennara røkka líka upp til Himmals, og Gud hevur minst órættvísi hennara.

2

Opinberingin 18:6 Opinberingin

Lønið henni aftur, sum hon hevur lønt, ja, gjaldið henni tvífalt eftir verkum hennara, skeinkið henni dupult so nógv í bikarið, sum hon hevur skonkt!

2

Opinberingin 18:7 Opinberingin

So nógv sum hon hevur sett seg sjálva høgt og livað í ólevnaði – gevið henni so nógv av pínu og sorg! Aftur fyri at hon sigur í hjartanum: „Eg siti sum drotning og eri ikki einkja – sorg skal eg aldri síggja!“

2

Opinberingin 18:8 Opinberingin

so skulu á einum degi plágur hennara koma: Deyði, sorg og hungur! Hon skal verða brend upp; tí sterkur er Harrin Gud, sum hevur dømt hana.

2

Opinberingin 18:9 Opinberingin

Kongar jarðarinnar, sum hava drivið hor við henni og livað í ólevnaði við henni, skulu gráta og vena seg um hana, táið teir síggja roykin av bruna hennara.

2

Opinberingin 18:10 Opinberingin

Teir skulu standa langt burtur av ræðslu fyri pínu hennara, og teir skulu siga: „Vei, vei, tú stóri staður, Bábylon, tú sterki staður, at dómur tín er komin á einum tíma!“

2

Opinberingin 18:11 Opinberingin

Keypmenn jarðarinnar skulu gráta og syrgja um hana, tí eingin longur keypir skipsfarmar teirra

2

Opinberingin 18:12 Opinberingin

– farmar av gulli, silvuri, dýrum steinum, perlum, fínum línklæði, purpuri, silki, skarlaki, alskyns angandi viði, alskyns íløtum av fílabeini, alskyns íløtum av dýrum viði, kopari, jarni og marmori

2

Opinberingin 18:13 Opinberingin

– farmar av kaneli, dýrari salvu, roykilsi, myrra, viraki, víni, olju, fínum mjøli, hveiti, neytum, seyði, rossum, vagnum, trælum – og menniskjasálum!

2

Opinberingin 18:14 Opinberingin

Ávøksturin, ið sál tín tráaði eftir, er farin frá tær; alt góðgætið og alt hitt glitrandi er horvið frá tær – og aldri skal nakar finna tað aftur!

2

Opinberingin 18:15 Opinberingin

Teir, ið handlaðu við hesum – og eru vorðnir ríkir av henni! – skulu standa langt burtur av ræðslu fyri pínu hennara, gráta og syrgja og siga:

2

Opinberingin 18:16 Opinberingin

„Vei, vei! Hin stóri staður, sum klæddur var í fínt lín, purpur og skarlak og skein av gulli, dýrum steinum og perlum – at á einum tíma so stórur ríkdómur er lagdur í oyði!“

2

Opinberingin 18:17 Opinberingin

Og hvør stýrimaður, hvør skipari og allir sjómenn – allir, ið hava virki sítt á sjónum – stóðu langt burtur;

2

Opinberingin 18:18 Opinberingin

táið teir sóu roykin av bruna hennara, róptu teir og søgdu: „Hvat kundi metast javnt við hin stóra stað!“

2

Opinberingin 18:19 Opinberingin

Teir stroyddu mold á høvd síni og róptu við gráti og sorg og søgdu: „Vei, vei, hin stóri staður! – Í honum gjørdust allir teir ríkir, sum hava skip á sjónum – av skattum hansara! Á einum tíma er hann lagdur í oyði!“

2

Opinberingin 18:20 Opinberingin

Fegnast yvir henni, Himmal – og tit heilagu, tit ápostlar og profetar – at Gud hevur hildið dóm yvir henni fyri tykkum!“

2

Opinberingin 18:21 Opinberingin

Veldigur eingil tók stóran stein – sum stóran kvarnarstein – kastaði hann í havið og segði: „Soleiðis skal Bábylon, hin stóri staður, alt í einum verða kollveltur – og ikki verða at finna longur!

2

Opinberingin 18:22 Opinberingin

Ljóð av hørpuspælarum, sangarum, floytublásarum og lúðurblásarum skal ikki hoyrast meiri í tær; eingin listarmaður í nakrari list skal finnast meiri í tær; ljóð av kvørn skal ikki hoyrast meiri í tær;

2

Opinberingin 18:23 Opinberingin

ljós av lampu skal ikki skína meiri í tær; rødd brúðgóms og brúðar skal ikki hoyrast meiri í tær – tí keypmenn tínir vóru stórmenn jarðarinnar, av tí at øll fólkasløg vórðu villleidd av gandi tínum!

2

Opinberingin 18:24 Opinberingin

– Í henni varð funnið blóð profeta og heilagra – og alra teirra, ið myrd eru á jørðini!“

2