irriterandi fólk

Orðtøkini 27:3 Orðtøkini

Grót er tungt, og sandur vigar nógv, men vreiði dárans er tyngri enn bæði.

10

Efesusbrævið 4:1 Efesusbrævið

Eg áminni tykkum tí, eg, fangin í Harranum, at liva kallinum verdiga, sum tit vórðu kallað við,

9

Efesusbrævið 4:2 Efesusbrævið

við øllum eyðmjúkleika og spakføri, við langmóði, so tit í kærleika umbera hvørt annað

9

Efesusbrævið 4:3 Efesusbrævið

og leggja tykkum eina við at verða verandi í einleika Andans í bandi friðarins:

9

Orðtøkini 12:16 Orðtøkini

Vreiði dárans verður kend sama dag, men hin klóki verður spottaður – og letst sum einki.

8

Orðtøkini 29:11 Orðtøkini

Alt illsinni sítt letur dárin streyma út, men hin vísi heldur vreiðini aftur og stillar hana.

7

Seinna Timoteusarbrævið 2:22 Seinna Timoteusarbrævið

Flýggja frá ungdómslystunum, stevn eftir rættvísi, trúgv, kærleika, friði, saman við teimum, ið kalla á Harran av reinum hjarta!

5

Seinna Timoteusarbrævið 2:23 Seinna Timoteusarbrævið

Men sigst undan hinum býttisligu og skilaleysu trætum – tú veitst jú, at tær leiða av sær ófrið!

5

Seinna Timoteusarbrævið 2:24 Seinna Timoteusarbrævið

Tænari Harrans eigur ikki at stríðast, men vera mildur við øll, førur fyri at læra onnur, tolin, táið hann líður ilt.

5

Seinna Timoteusarbrævið 2:25 Seinna Timoteusarbrævið

Hann skal við spakføri hava at teimum, sum seta seg ímóti; kanska Gud tó einaferð unnir teimum umvending, so tey koma at kenna sannleikan

5

Seinna Timoteusarbrævið 2:26 Seinna Timoteusarbrævið

og kunnu vakna aftur úr snerru Djevulsins; tí av honum eru tey fangað til at gera vilja hansara.

5

Orðtøkini 11:9 Orðtøkini

Við munninum oyðir hin gudleysi næsta sín, men við kunnskapi sínum verða hini rættvísu bjargað.

3

Prædikarin 7:8 Prædikarin

Betri er endi málsins enn byrjanin; betri er at vera tolin enn hugmóðigur.

3

Prædikarin 7:9 Prædikarin

Ver ikki snarur í sinninum at verða illur, tí illsinni býr í dárabrósti!

3

Orðtøkini 14:29 Orðtøkini

Tann, ið seinur er til vreiði, hevur nógv vit, men hin bráðsinti vísir stóran dárskap.

2

Orðtøkini 14:30 Orðtøkini

Spakført hjarta er lív likamsins, men illsinni er rot í beinunum.

2

Orðtøkini 14:31 Orðtøkini

Tann, sum kúgar hin arma, háðar skapara hansara, men tann, sum tykist synd í hinum fátæka, ærir skaparan.

2

Orðtøkini 25:17 Orðtøkini

Set sjáldan fót á gátt hjá vinmanni tínum – so hann keðist ikki av tær og hatar teg!

2

Matteus 5:40 Matteus

Vil onkur saksøkja teg og taka kyrtil tín, so lat hann fáa kappan við!

2

Lukas 6:27 Lukas

Men Eg sigi við tykkum, sum hoyra: Elskið fíggindar tykkara, gerið teimum gott, sum hata tykkum,

2

Lukas 6:28 Lukas

signið tey, sum banna tykkum, og biðið fyri teimum, ið spilla tykkum út!

2

Lukas 6:29 Lukas

Táið ein slær teg undir annan vangan, so rætt honum hin við, og táið ein tekur kappan frá tær, so sýt honum heldur ikki kyrtilin!

2

Lukas 6:30 Lukas

Gev einum og hvørjum, sum biður teg, og um ein tekur tað, ið títt er, so krev tað ikki aftur!

2

Lukas 6:31 Lukas

Sum tit vilja, at menniskju skulu gera móti tykkum, so skulu eisini tit gera móti teimum.

2

Lukas 6:32 Lukas

Um tit elska tey, sum tykkum elska, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar elska tey, sum elska teir.

2

Lukas 6:33 Lukas

Um tit gera teimum gott, sum gera tykkum gott, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar gera tað sama.

2

Lukas 6:34 Lukas

Og um tit læna teimum, sum tit vóna at fáa aftur frá, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar læna syndarum uppá at fáa líka mikið aftur.

2

Lukas 6:35 Lukas

Nei, elskið fíggindar tykkara, gerið gott, og lænið uttan at vænta nakað aftur! So skal løn tykkara vera stór, og tit skulu vera børn hins Hægsta; tí Hann er góður móti hinum ótakksomu og óndu.

2

Lukas 6:36 Lukas

Verið miskunnsom, eins og Faðir tykkara er miskunnsamur!

2

Hebrearabrævið 10:36 Hebrearabrævið

Tykkum tørvar tol, so tit – táið tit hava gjørt vilja Guds – kunnu fáa tað, sum lovað er.

2

Jákupsbrævið 1:1 Jákupsbrævið

Jákup, tænari Guds og Harrans Jesu Krists, heilsar hinum tólv ættum í sundurspreiðingini.

2

Jákupsbrævið 1:2 Jákupsbrævið

Brøður mínir! Roknið tað fyri bera gleði, táið tit koma í alskyns freistingar!

2

Jákupsbrævið 1:3 Jákupsbrævið

Tit vita jú, at táið trúgv tykkara verður roynd, virkar tað tol.

2

Jákupsbrævið 1:4 Jákupsbrævið

Og latið tolið leiða til fullkomið verk, so tit kunnu vera fullkomnir og heilir, og einki vantar á hjá tykkum!

2

Jákupsbrævið 1:5 Jákupsbrævið

Men fattast onkrum av tykkum vísdóm, so biði hann til Gud um hetta, Hann, sum gevur øllum gjarna og brigslar ikki – so skal hann verða honum givin!

2

Jákupsbrævið 1:6 Jákupsbrævið

Men hann biði í trúgv, uttan at ivast! Tí tann, ið ivast, er líkur havsbylgju, ið verður rikin og kastað av vindinum.

2

Jákupsbrævið 1:7 Jákupsbrævið

Ikki má tað menniskja hugsa, at tað skal fáa nakað frá Harranum

2

Jákupsbrævið 1:8 Jákupsbrævið

– slíkt tvísint menniskja, vinglut á øllum leiðum sínum.

2

Jákupsbrævið 1:9 Jákupsbrævið

Bróðirin, ið lítið hevur at týða, rósi sær av, hvussu høgur hann er,

2

Jákupsbrævið 1:10 Jákupsbrævið

og hin ríki av, hvussu lítið hann hevur at týða! Tí hann skal verða til einkis sum blóma á grasi.

2

Jákupsbrævið 1:11 Jákupsbrævið

Sólin kemur upp við hita sínum og svíður grasið av, og blóma tess fellur av, og fagurleiki útsjóndar hennara verður til einkis. – Soleiðis skal eisini hin ríki følna á leiðum sínum.

2

Jákupsbrævið 1:12 Jákupsbrævið

Sælur er tann maður, sum heldur út í freisting! Táið liðugt er at royna hann, skal hann fáa krúnu lívsins, sum Gud hevur lovað teimum, ið elska Hann.

2

Jákupsbrævið 1:13 Jákupsbrævið

Eingin sigi, táið hann verður freistaður: „Eg verði freistaður av Gudi“! Gud verður ikki freistaður av hinum illa, og Hann freistar heldur ongan.

2

Jákupsbrævið 1:14 Jákupsbrævið

Nei, ein og hvør verður freistaður, táið hann verður drigin og lokkaður av síni egnu girnd.

2

Jákupsbrævið 1:15 Jákupsbrævið

Síðani, táið girndin er farin at ganga við fostri, føðir hon synd, og táið syndin er fullvaksin, føðir hon deyða.

2

Jákupsbrævið 1:16 Jákupsbrævið

Villist ikki, elskaðu brøður mínir!

2

Jákupsbrævið 1:17 Jákupsbrævið

Øll góð gáva og øll fullkomin gáva er omanífrá og kemur niður frá Faðir ljósanna, sum ikki er broyting ella skiftandi skuggi hjá.

2

Jákupsbrævið 1:18 Jákupsbrævið

Eftir vilja Sínum føddi Hann okkum við sannleiksorði, so vit skuldu vera frumgróður skapninga Hansara.

2

Jákupsbrævið 1:19 Jákupsbrævið

Tit vita tað, elskaðu brøður mínir! Men hvørt menniskja veri skjótt at hoyra, seint at tala, seint til vreiði!

2

Jákupsbrævið 1:20 Jákupsbrævið

Tí vreiði mans avrikar ikki tað, sum rætt er fyri Gudi.

2