innilig nærvera við Gud

Sálmarnir 63:1 Sálmarnir

Sálmur. Eftir Dávid. Táið hann var í Judaoyðimørk.

7

Sálmarnir 63:2 Sálmarnir

Gud, Tú ert Gud mín, eg søki Teg árla, sál mín tystir eftir Tær, holdi mínum leingist eftir Tær í turrum landi, sum liggur máttleyst, uttan vatn!

7

Sálmarnir 63:3 Sálmarnir

Soleiðis havi eg hugt eftir Tær í halgidóminum fyri at síggja veldi Títt og dýrd Tína.

7

Sálmarnir 63:4 Sálmarnir

Tí náði Tín er betri enn lívið; varrar mínar prísa Tær.

7

Sálmarnir 63:5 Sálmarnir

Soleiðis skal eg lova Tær, so leingi sum eg livi, í navni Tínum skal eg lyfta upp hendur mínar.

7

Sálmarnir 63:6 Sálmarnir

Sum av mergi og fiti skal sál mín verða mett, og við lovsyngjandi vørrum skal muður mín prísa Tær.

7

Sálmarnir 63:7 Sálmarnir

Táið eg minnist Teg á legu míni, hugsi eg um Teg á náttarvøkunum.

7

Sálmarnir 63:8 Sálmarnir

Tí Tú hevur verið hjálp mín, og í veingjaskugga Tínum rópi eg av gleði.

7

Sálmarnir 63:9 Sálmarnir

Sál mín heldur sær fast við Teg, høgra hond Tín heldur mær uppi.

7

Sálmarnir 63:10 Sálmarnir

Og teir, ið liggja mær eftir lívinum og ætla at gera enda á tí, skulu koma í niðasta dýpi jarðarinnar.

7

Sálmarnir 63:11 Sálmarnir

Teir skulu verða seldir svørðsegg, verða sjakalum rán.

7

Jákupsbrævið 4:8 Jákupsbrævið

Haldið tykkum nær til Gud, so skal Hann halda Seg nær til tykkara! Tváið hendurnar, tit syndarar, reinsið hjørtuni, tit tvísintu!

6

Jóhannes 17:22 Jóhannes

Dýrdina, ið Tú hevur givið Mær, havi Eg givið teimum, fyri at tey skulu vera eitt, sum Vit eru eitt –

4

Jóhannes 17:23 Jóhannes

Eg í teimum, og Tú í Mær – fyri at tey skulu verða fullkomin til eitt, so heimurin skal sanna, at Tú hevur sent Meg og hevur elskað tey, sum Tú hevur elskað Meg.

4

Esaias 65:24 Esaias

Áðrenn tey kalla, skal Eg svara, og meðan tey enn tala, skal Eg hoyra.

3

Jeremias 29:11 Jeremias

Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.

3

Jeremias 33:3 Jeremias

Rópa til Mín, og Eg skal svara tær, og Eg skal kunngera tær tað, ið stórt og ófatandi er, slíkt sum tú kennir ikki!

3

Jóhannes 15:4 Jóhannes

Verðið í Mær, so verði Eg í tykkum! Eins og greinin kann ikki bera ávøkst av sær sjálvari, men bert, táið hon verður verandi á víntrænum, so kunnu tit tað heldur ikki, uttan tit verða verandi í Mær.

3

Jóhannes 15:5 Jóhannes

Eg eri víntræið, tit eru greinarnar. Tann, sum verður í Mær, og sum Eg verði í, ber nógvan ávøkst; tí skildir frá Mær kunnu tit einki gera.

3

Jóhannes 15:6 Jóhannes

Tann, sum ikki verður í Mær, verður kastaður út sum grein og følnar; tær verða sankaðar saman og kastaðar í eldin og brenna.

3

Fimta Mósebók 6:5 Fimta Mósebók

Og tú skalt elska HARRAN Gud tín av øllum hjarta tínum, av allari sál tíni og av allari styrki tíni.

2

Sálmarnir 42:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Songur. Eftir synir Kora.

2

Sálmarnir 42:2 Sálmarnir

Sum hjørturin tráar eftir rennandi vatni, so tráar sál mín eftir Tær, Gud!

2

Sálmarnir 139:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Eftir Dávid. Sálmur. HARRI, Tú rannsakar meg og kennir meg!

2

Sálmarnir 139:2 Sálmarnir

Tú veitst, nær eg siti, og nær eg standi; Tú skilir hugsan mína langan veg.

2

Sálmarnir 139:3 Sálmarnir

Tú hevur greiði á, hvar eg gangi ella liggi, og allar vegir mínar kennir Tú gjølla.

2

Sálmarnir 139:4 Sálmarnir

Tí áðrenn orðið er til á tungu míni – ja, tá veitst Tú tað til fulnar, HARRI!

2

Sálmarnir 139:5 Sálmarnir

Aftanfrá og frammanfrá heldur Tú tvørtur um meg, og Tú leggur hond Tína á meg.

2

Sálmarnir 139:6 Sálmarnir

At skilja hetta er mær ov undurfult; tað er ov høgt, eg eri tað ikki mentur.

2

Sálmarnir 139:7 Sálmarnir

Hvar skal eg fara undan Anda Tínum, og hvar skal eg flýggja undan ásjón Tíni!

2

Sálmarnir 139:8 Sálmarnir

Fari eg upp til Himmals, so ert Tú har, og reiði eg mær legu í deyðaríkinum – ja, so ert Tú har;

2

Sálmarnir 139:9 Sálmarnir

taki eg veingir morgunroðans, og festi eg búgv við ytsta mark havsins,

2

Sálmarnir 139:10 Sálmarnir

so leiðir hond Tín meg har við, høgra hond Tín heldur mær føstum.

2

Sálmarnir 139:11 Sálmarnir

Og sigi eg: „Myrkrið skal fjala meg, ljósið rundan um meg skal verða nátt!“

2

Sálmarnir 139:12 Sálmarnir

so er heldur ikki myrkrið Tær myrkt, og náttin er bjørt sum dagurin, myrkrið er sum ljósið.

2

Sálmarnir 139:13 Sálmarnir

Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.

2

Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

2

Sálmarnir 139:15 Sálmarnir

Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.

2

Sálmarnir 139:16 Sálmarnir

Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.

2

Sálmarnir 139:17 Sálmarnir

– Sum hugsanir Tínar eru mær dýrabarar, Gud, sum tær telja nógv, samanlagdar!

2

Sálmarnir 139:18 Sálmarnir

Um eg vildi talt tær – tær eru fleiri enn sandskornini; eg vakni, og eg eri hjá Tær enn!

2

Sálmarnir 139:19 Sálmarnir

Gud, hevði Tú viljað dripið hinar gudleysu! – Tit blóðmenn, víkið frá mær! –

2

Sálmarnir 139:20 Sálmarnir

teir, ið við svikaráðum í huga tala um Teg og nýta navn Títt til lygn, fíggindar Tínir!

2

Sálmarnir 139:21 Sálmarnir

Skuldi eg ikki hatað teir, ið hata Teg, HARRI! Skuldu teir ikki boðið mær ímóti, teir, ið reisa seg móti Tær!

2

Sálmarnir 139:22 Sálmarnir

– Við sterkasta hatri hati eg teir, teir eru fíggindar mínir við!

2

Sálmarnir 139:23 Sálmarnir

Rannsaka meg, Gud, og kenn hjarta mítt, royn meg og kenn hugsanir mínar!

2

Sálmarnir 139:24 Sálmarnir

Vita, um eg eri á vanlukkuleið, og leið meg hin æviga vegin!

2

Esaias 55:1 Esaias

Nú, øll tit, ið tysta – komið til vøtnini! Og tit, sum ongan pening hava, komið, keypið og etið, ja, komið, keypið fyri ongan pening og gjaldsleyst vín og mjólk!

2

Esaias 55:2 Esaias

Hví lata tit pening fyri tað, sum ikki er breyð, og dagløn tykkara fyri tað, sum ikki mettar? – Lurtið eftir Mær! So skulu tit fáa gott at eta, so skal sál tykkara gleða seg í tí, sum feitt er.

2

Esaias 55:3 Esaias

Boyggið oyra tykkara og komið til Mín – hoyrið! So skal sál tykkara liva, og Eg skal gera ævigan sáttmála við tykkum, geva tykkum alla hina trúføstu náði, ið Eg havi lovað Dávidi.

2