innflytarar

36 versir um "innflytarar"

Versir

Síða 1 av 1
Triðja Mósebók 19:33 Triðja Mósebók

Táið fremmandur býr hjá tykkum í landi tykkara, so mást tú ikki vera harður við hann;

10
Triðja Mósebók 19:34 Triðja Mósebók

sum ein av tykkara egnu skulu tit rokna hin fremmanda, ið hjá tykkum býr, og tú skalt elska hann sum teg sjálvan; tí tit hava sjálv verið fremmand í Egyptalandi. – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

10
Onnur Mósebók 22:21 Onnur Mósebók

Fremmandum mást tú ikki gera órætt ella vera harður við hann; tit hava jú sjálv verið fremmand í Egyptalandi.

5
Fimta Mósebók 27:19 Fimta Mósebók

„Bannaður veri tann, ið boyggir rætt hins fremmanda, hins faðirleysa og einkjunnar!“ Og alt fólkið skal svara: „Amen!“

5
Lukas 10:29 Lukas

Men hann vildi gera seg sjálvan rættvísan og segði tí við Jesus: „Hvør er tá næsti mín?“

4
Lukas 10:30 Lukas

Jesus svaraði: „Maður fór úr Jerusalem oman til Jeriko; og hann fall í hendur ránsmanna, sum bæði lótu hann naknan og slógu hann og síðani fóru leið sína og lótu hann liggja har hálvdeyðan.

4
Lukas 10:31 Lukas

Nú bar so á, at prestur fór somu leið oman; hann sá hann, men gekk bert framvið.

4
Lukas 10:32 Lukas

Á sama hátt ein Levitur; hann kom til staðið, fór yvir, sá hann, men gekk bert framvið.

4
Lukas 10:33 Lukas

Men ein Samverji, ið var á ferð, kom til hansara; táið hann sá hann, tykti honum hjartaliga synd í honum.

4
Lukas 10:34 Lukas

Hann fór yvir til hansara, bant um sár hansara og læt olju og vín í tey; so lyfti hann hann upp á sítt egna dýr, fór til gistihús við honum og røkti hann.

4
Lukas 10:35 Lukas

Dagin eftir tók hann tveir denarar, gav vertinum teir og segði: „Røk hann! Og leggur tú meiri út, skal eg lata teg fáa tað, táið eg komi aftur.“

4
Lukas 10:36 Lukas

Hvør av hesum trimum, tykist tær nú, royndist næsti hansara, sum fallin var í hendur ránsmanna?“

4
Lukas 10:37 Lukas

Hann segði: „Tann, ið vísti honum miskunn.“ Tá segði Jesus við hann: „Far tú og ger tað sama!“

4
Lukas 10:38 Lukas

Meðan teir nú ferðaðust, kom Hann til eina bygd; og kvinna, sum æt Marta, tók ímóti Honum í húsi sínum.

4
Lukas 10:39 Lukas

Hon hevði systur, ið æt Maria; hon setti seg við føtur Harrans at lurta eftir tí, sum Hann segði.

4
Lukas 10:40 Lukas

Men Marta stríddist og gjørdi sær nógvan ómak fyri Honum. Hon kom tá yvir og segði: „Harri, hugsar Tú ikki um tað, at systir letur meg vera einsamalla um at tæna Tær? Sig tó við hana, at hon skal hjálpa mær!“

4
Lukas 10:41 Lukas

Men Harrin svaraði henni: „Marta, Marta! Tú gert tær stríð og órógv av mongum;

4
Lukas 10:42 Lukas

men eitt er fyri neyðini. Maria hevur valt hin góða lut, og hann skal ikki verða frá henni tikin.“

4
Triðja Mósebók 18:26 Triðja Mósebók

Haldið tit tí lógir Mínar og boð Míni, bæði tit sjálv og hin fremmandi, ið hjá tykkum býr, og gerið ongar av hesum viðurstyggiligu gerðum!

3
Triðja Mósebók 23:22 Triðja Mósebók

Táið tit heysta grøðina í landi tykkara, mást tú ikki skera akur tín heilt út á bakkarnar, ei heldur mást tú henta elmuna; tað skalt tú lata verða eftir til hin fátæka og hin fremmanda. – Eg eri HARRIN Gud tykkara!““

3
Matteus 2:14 Matteus

Tá reistist hann, tók barnið og móður tess við sær um náttina og fór avstað til Egyptalands;

3
Hebrearabrævið 13:3 Hebrearabrævið

Minnist fangarnar, sum høvdu tit sjálv verið fangar við! Minnist tey, sum ilt líða, sum tey, ið eisini sjálv eru í likami!

3
Hebrearabrævið 13:4 Hebrearabrævið

Hjúnabandið veri hildið í æru hjá øllum, og hjúnasongin veri ódálkað! Tí siðloysingar og horkallar skal Gud døma.

3
Hebrearabrævið 13:5 Hebrearabrævið

Atferð tykkara veri uttan peningakærleika, verið nøgd við tað, sum tit hava! Hann hevur jú sjálvur sagt: „Eg skal als ikki sleppa tær og als ikki fara frá tær“ –

3
Hebrearabrævið 13:6 Hebrearabrævið

so vit kunnu siga við fríum móti: „Harrin er hjálpari mín, eg skal ikki óttast – hvat kann menniskja gera mær!“

3
Hebrearabrævið 13:7 Hebrearabrævið

Minnist vegleiðarar tykkara, sum hava talað orð Guds til tykkara! Aktið eftir, hvussu teir endaðu lív sítt, og eftirfylgið so trúgv teirra!

3
Hebrearabrævið 13:8 Hebrearabrævið

Jesus Kristus er hin sami í gjár og í dag og í allar ævir.

3
Hebrearabrævið 13:9 Hebrearabrævið

Latið tykkum ikki villleiða av alskyns fremmandum lærum! Tað er gott, at hjartað verður styrkt við náðini, ikki við mati – sum ongan bata hevur verið teimum til, sum fingust við hann!

3
Hebrearabrævið 13:10 Hebrearabrævið

Vit hava altar, sum teir, ið tæna við tabernaklið, ongan rætt hava at eta av.

3
Hebrearabrævið 13:11 Hebrearabrævið

Dýrini, hvørja blóð av høvuðsprestinum verður borið inn í halgidómin sum bót fyri synd – kroppar teirra verða jú brendir uttan fyri tilhaldið.

3
Hebrearabrævið 13:12 Hebrearabrævið

Tí var tað eisini, Jesus leið uttan fyri portrið – fyri at Hann við Sínum egna blóði kundi halga fólkið.

3
Hebrearabrævið 13:13 Hebrearabrævið

Latið okkum tá fara út til Hansara, út um tilhaldið, berandi vanæru Hansara!

3
Hebrearabrævið 13:14 Hebrearabrævið

– Vit hava jú ongan verðandi stað her; vit søkja hin komandi.

3
Onnur Mósebók 12:48 Onnur Mósebók

Er ein fremmandur hjá tær at vera, og hann hevur hug at halda páskir fyri HARRANUM, so skal alt mannkyn hjá honum verða umskorið; so kann hann sleppa at vera við at halda tær; hann skal tá vera sum ein, ið føddur er í landinum. Men eingin óumskorin má eta av tí.

2
Onnur Mósebók 12:49 Onnur Mósebók

Ein og sama lóg skal galda fyri tann, ið føddur er í landinum, og tann fremmanda, ið er at vera hjá tykkum.“

2
Ezekiel 47:22 Ezekiel

Tit skulu við lutakasti skifta tað til arvalut tykkara og hinna fremmandu, ið millum tykkara búgva, og sum hava fingið børn millum tykkara; tey skulu vera tykkum sum hini innføddu millum Ísraelsmenn; tey skulu fáa arvalut saman við tykkum millum ættir Ísraels.

2