innari skjønheit

Fyrra Pætursbrævið 3:3 Fyrra Pætursbrævið

Prýði tykkara veri ikki hitt útvortis, flættur og áhongt gullstás ella klæði,

15

Fyrra Pætursbrævið 3:4 Fyrra Pætursbrævið

men dulda menniskja hjartans við hinum spakføra og stilla anda – óforgeingiligum prýði, sum er Gudi ógvuliga dýrabart.

15

Hásongurin 4:7 Hásongurin

– Tú ert vøkur, øll sum tú ert, elskaða mín, á tær er einki lýti!

10

Orðtøkini 31:30 Orðtøkini

Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.

9

Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

7

Fyrra Sámuelsbók 16:7 Fyrra Sámuelsbók

Men HARRIN segði við Sámuel: „Hygg ikki eftir, hvussu hann sær út, ella hvussu stórur hann er! Tí Eg havi vrakað hann – Eg hyggi ikki eftir tí, sum menniskjan hyggur eftir; tí menniskjan hyggur eftir tí, sum er fyri eygunum, men HARRIN hyggur eftir hjartanum.“

6

Orðtøkini 3:15 Orðtøkini

Hann er dýrabarari enn perlur, og av øllum dýrgripum tínum er eingin sum hann.

5

Seinna Korintbrævið 4:16 Seinna Korintbrævið

Vit missa tí ikki mótið; nei, um so útvortis menniskja okkara gongur til grundar, endurnýggjast tó innvortis menniskja okkara dag frá degi.

4

Sálmarnir 34:5 Sálmarnir

Eg søkti HARRAN, og Hann svaraði mær og fríaði meg frá øllum, ið eg ræddist.

2

Orðtøkini 3:16 Orðtøkini

Langt lív hevur hann í høgru hond, ríkdóm og heiður í vinstru.

2

Orðtøkini 3:17 Orðtøkini

Vegir hansara eru lívsælir vegir, og allar gøtur hansara eru lukka.

2

Orðtøkini 3:18 Orðtøkini

Hann er teimum lívsins træ, sum grípa hann, og lukkuligur tann, ið ikki sleppir honum!

2

Prædikarin 3:11 Prædikarin

Alt hevur Hann gjørt vakurt á tíð síni, ja, ævina hevur Hann lagt í hjarta teirra, tó so, at menniskjað fatar hvørki hitt fyrsta ella hitt síðsta av tí, ið Gud hevur virkað.

2

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

2

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

2

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

2

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

2

Fyrra Korintbrævið 13:8 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin fellur aldri burtur. Men profetagávur – tær skulu fáa enda; somuleiðis tungutala – hon skal halda uppat; og kunnskapur – hann skal fáa enda.

2