Indonesia

Zakarias 12:9 Zakarias

Tann dag skal Eg royna at forkoma øllum heidningafólkunum, ið halda móti Jerusalem.

24

Fyrsta Mósebók 12:3 Fyrsta Mósebók

Eg skal signa tey, ið signa teg, og tann, ið tær bannar, honum skal Eg banna; og í tær skulu allar ættir á jørðini verða signaðar.“

6

Triðja dagin læt Ester seg í kongligt skrúð og fór inn í hin innara garð kongshallarinnar; har stóð hon, beint fyri kongshøllini, og kongurin sat í kongahásæti sínum í kongshøllini, beint inn av durum hallarinnar.

6

Ester 5:2 Ester

Táið nú kongurin sá Ester drotning standa í garðinum, fann hon náði fyri eygum hansara; kongurin rætti út móti Ester gullstavin, sum hann hevði í hondini, og Ester gekk fram og nam við enda stavsins.

6

Ester 5:3 Ester

Kongurin segði við hana: „Hvat bagir, og hvat vilt tú hava, Ester drotning? – Um tað so var hálvt ríkið, skuldi tú fingið tað!“

6

Ester 5:4 Ester

Ester svaraði: „Um tað líkar konginum, vildi eg fegin, at kongurin og Haman í dag høvdu komið í veitslu, sum eg havi gjørt honum til.“

6

Ester 5:5 Ester

Tá segði kongurin: „Skundið tykkum og farið eftir Haman, so verða kann, sum Ester vil!“ – Kongurin og Haman komu nú í veitsluna, sum Ester hevði gjørt til.

6

Ester 5:6 Ester

Sum tey nú sótu og drukku vín, segði kongurin við Ester: „Hvat er bøn tín? Hon skal verða tær veitt! Og hvat vilt tú hava? Um tað so er hálvt ríkið, skuldi tað ikki verðið tær sýtt!“

6

Ester 5:7 Ester

Ester svaraði: „Bøn mín og tað, ið eg vil, er:

6

Ester 5:8 Ester

Havi eg funnið náði fyri eygum kongsins, og líkar tað konginum at veita mær bønina, ið eg biði, og ikki sýta mær tað, ið eg vil hava, so mugu kongurin og Haman koma í veitslu, sum eg ætli at gera teimum til! Í morgin skal eg tá gera, sum kongurin sigur.“

6

Ester 5:9 Ester

Haman fór haðani tann dagin, glaður og í góðum lagi; men táið hann sá Mordokai í kongsportrinum, og at hann hvørki reisti seg fyri honum ella rørdi seg, varð hann fullur av vreiði móti Mordokai.

6

Ester 5:10 Ester

Tó helt hann sær og fór til hús. So sendi hann boð eftir vinmonnum sínum og eftir Zeres, konu síni,

6

Ester 5:11 Ester

og segði teimum frá ríkidømi sínum og dýrd síni, hvussu mangar synir hann átti, og frá øllum, hvussu kongurin hevði gjørt hann stóran, og hvussu hann hevði sett hann hægri enn høvdingar og tænarar kongsins.

6

Ester 5:12 Ester

Og Haman segði: „Eisini læt Ester drotning ongan annan enn meg sleppa við kongi í veitsluna, sum hon hevði gjørt til, og hon hevur boðið mær saman við kongi í morgin eisini.

6

Ester 5:13 Ester

Men alt hetta er mær ikki nóg mikið, so leingi sum eg síggi handa Jødan Mordokai sita í kongsportrinum!“

6

Ester 5:14 Ester

Tá søgdu tey við hann, Zeres, kona hansara, og allir vinmenn hansara: „Lat reisa gálga, 50 alin høgan, og tala so í morgin við kong um at lata Mordokai heingja í hann! Far so glaður við kongi í veitsluna!“ Hesi ráð dámdi Haman væl, og hann læt gálgan reisa.

6

Orðtøkini 11:1 Orðtøkini

Skeiv vekt er HARRANUM andstygd, men fulla vekt líkar Honum væl.

6

Orðtøkini 11:2 Orðtøkini

Kemur hugmóð, kemur skomm við, men hini eyðmjúku, tey hava vísdóm.

6

Orðtøkini 11:3 Orðtøkini

Rættsinni hinna sannhjartaðu leiðir tey, men rangvørga sinni hinna trúleysu forkemur teimum.

6

Orðtøkini 11:4 Orðtøkini

Góðs hjálpir einki vreiðidagin, men rættvísi frelsir frá deyðanum.

6

Orðtøkini 11:5 Orðtøkini

Rættvísi hins lýtaleysa ger veg hansara slættan, men hin gudleysi fellur við gudloysi sínum.

6

Orðtøkini 11:6 Orðtøkini

Rættvísi hinna sannhjartaðu bjargar teimum, men hini trúleysu verða fangað í sínum egna óndskapi.

6

Orðtøkini 11:7 Orðtøkini

Táið gudleyst menniskja doyr, er úti við vón hansara, ja, yvirstaðið er við tí, sum hini óndu stunda eftir.

6

Orðtøkini 11:8 Orðtøkini

Hin rættvísi verður frelstur úr neyðini, og hin gudleysi kemur í stað hansara.

6

Orðtøkini 11:9 Orðtøkini

Við munninum oyðir hin gudleysi næsta sín, men við kunnskapi sínum verða hini rættvísu bjargað.

6

Orðtøkini 11:10 Orðtøkini

Táið hinum rættvísu gongst væl, fegnast staðurin, og táið hini gudleysu ganga til grundar, hoyrast gleðiróp.

6

Orðtøkini 11:11 Orðtøkini

Við signing hinna sannhjartaðu reisist staður upp, men muður gudleysra brýtur hann niður.

6

Orðtøkini 11:12 Orðtøkini

Tann, ið tosar vanvirðisliga um næsta sín, honum fattast vit; vitigur maður tigur.

6

Orðtøkini 11:13 Orðtøkini

Baktalarin sigur frá tí, sum undir hann er lagt, men tann, sum er trúfastur í andanum, dylur tað.

6

Orðtøkini 11:14 Orðtøkini

Har sum einki stýri er, fellur fólkið, men har sum nógvir ráðgevarar eru, gongst væl.

6

Orðtøkini 11:15 Orðtøkini

Illa gongst tí, sum gongur í ábyrgd fyri ein annan, men tann, ið skýggjar at geva handtak, er tryggur.

6

Orðtøkini 11:16 Orðtøkini

Yndislig kvinna vinnur heiður – og yvirgangskroppar vinna ríkidømi!

6

Orðtøkini 11:17 Orðtøkini

Hjartagóður maður ger væl við seg sjálvan, men hin harðhjartaði forkemur sær.

6

Orðtøkini 11:18 Orðtøkini

Hin gudleysi vinnur løn, sum svíkur, men tann, ið sáar rættvísi, fær løn, sum varir.

6

Orðtøkini 11:19 Orðtøkini

Tann, sum stendur fastur í rættvísi, honum verður tað til lív, men tann, ið jagar eftir illum, voldir sær sjálvum deyðan.

6

Orðtøkini 11:20 Orðtøkini

Tey, sum hava rangvørgt hjarta, eru HARRANUM andstygd, men væl líkar Honum tey, sum ganga lýtaleysan veg.

6

Orðtøkini 11:21 Orðtøkini

Vissuliga verður hin óndi ikki óstraffaður; men avkom rættvísra sleppur undan.

6

Orðtøkini 11:22 Orðtøkini

Sum gullringur í svínstrýni er vøkur kvinna, sum einki vit hevur.

6

Orðtøkini 11:23 Orðtøkini

Tað, sum hini rættvísu tráa eftir, verður bert til lukku, men hini gudleysu hava vreiði at vænta sær.

6

Orðtøkini 11:24 Orðtøkini

Ein stroyir út – og fær enn meiri; ein annar noktar sær alt – og hevur tó ov lítið.

6

Orðtøkini 11:25 Orðtøkini

Gávumild sál trívst, og tann, ið leskar onnur, verður leskaður sjálvur.

6

Orðtøkini 11:26 Orðtøkini

Tann, ið heldur korninum aftur, honum bannar fólkið, men signing kemur yvir høvd hansara, sum selur korn.

6

Orðtøkini 11:27 Orðtøkini

Tann, sum leitar eftir tí, ið gott er, leitar eftir tí, ið dámligt er, men tann, sum stundar eftir illum, yvir hann kemur hitt illa.

6

Orðtøkini 11:28 Orðtøkini

Tann, ið lítur á ríkidømi sítt, fellur, men hini rættvísu grønkast sum leyvið.

6

Orðtøkini 11:29 Orðtøkini

Tann, ið fær hús sítt í ólag, skal arva vind, og dárin verður tænari hins vísa.

6

Orðtøkini 11:30 Orðtøkini

Ávøkstur hins rættvísa er lívsins træ, og hin vísi vinnur sálir.

6

Orðtøkini 11:31 Orðtøkini

Hin rættvísi fær løn sína á jørðini – hvussu mikið meiri tá ikki hin gudleysi og syndarin!

6

Hásongurin 5:1 Hásongurin

„Ja, eg komi í urtagarð mín, systir mín, brúður mín! Eg henti myrra og balsam mítt, eg eti hunangskøku mína og hunang mín, eg drekki vín mítt og mjólk mína.“ Vinir mínir, etið og drekkið, verðið druknir av kærleika!

6

Hásongurin 5:2 Hásongurin

„Eg svav, men hjarta mítt vakti; hoyr, tá bankar vinur mín: „Lat mær upp, systir mín, elskaða mín, dúva mín, tú hin reina mín! Tí høvd mítt er fult av døgg, lokkar mínir av náttardropum.“

6

Hásongurin 5:3 Hásongurin

[Eg svaraði:] „Eg eri farin úr kyrtlinum; skal eg nú lata meg í hann aftur! Eg havi vaskað mær um føturnar; skal eg nú dálka teir aftur!“

6

Versir