Illuminati-samsverjan

Fyrra Tessalonikabrævið 5:17 Fyrra Tessalonikabrævið

Biðið uttan íhald!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:18 Fyrra Tessalonikabrævið

Takkið í øllum førum – tað er vilji Guds við tykkum í Kristi Jesusi!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:19 Fyrra Tessalonikabrævið

Sløkkið ikki Andan!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:20 Fyrra Tessalonikabrævið

Vanvirðið ikki profetiska talu –

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:21 Fyrra Tessalonikabrævið

nei, roynið alt, og havið hitt góða eftir!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:22 Fyrra Tessalonikabrævið

Haldið tykkum frá øllum illum, hvussu tað so sær út!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:23 Fyrra Tessalonikabrævið

Og Hann sjálvur, Gud friðarins, heilaggeri tykkum, øll sum tit eru, og mátti bæði andi, sál og likam tykkara verðið varðveitt fullkomin, ólastandi, í komu Harra okkara Jesu Krists!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:24 Fyrra Tessalonikabrævið

Trúfastur er Hann, sum kallaði tykkum; Hann skal gera tað við!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:25 Fyrra Tessalonikabrævið

Brøður, biðið fyri okkum!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:26 Fyrra Tessalonikabrævið

Heilsið øllum brøðrunum við heilagum kossi!

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:27 Fyrra Tessalonikabrævið

Eg áleggi tykkum við Harranum at lata brævið verða lisið fyri øllum brøðrunum.

3

Fyrra Tessalonikabrævið 5:28 Fyrra Tessalonikabrævið

Náði Harra okkara Jesu Krists veri við tykkum!

3

Jákupsbrævið 4:4 Jákupsbrævið

Tit ótrúgvu! Vita tit ikki, at vinskapur við heimin er fíggindskapur móti Gudi? Tann, ið vil vera vinur heimsins, verður tí fíggindi Guds.

3

Sálmarnir 109:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Eftir Dávid. Sálmur. Tú Gud lovsongs míns, ver ikki tigandi!

2

Sálmarnir 109:2 Sálmarnir

Tí teir hava latið upp móti mær gudleysa, falska munn sín, teir tala móti mær við lygitungu.

2

Sálmarnir 109:3 Sálmarnir

Við hatskum orðum kringseta teir meg og stríða móti mær uttan grund.

2

Sálmarnir 109:4 Sálmarnir

Í løn fyri kærleika mín standa teir mær ímóti, tóat eg geri einki uttan biði.

2

Sálmarnir 109:5 Sálmarnir

Teir gera mær ilt fyri gott, løna mær við hatri fyri kærleika mín.

2

Sálmarnir 109:6 Sálmarnir

Set gudleysan yvir hann, lat klagara standa undir høgru lið hansara!

2

Sálmarnir 109:7 Sálmarnir

Táið hann kemur fyri rættin, lat hann tá verða dømdan sekan, og lat bøn hansara verða roknaða sum synd!

2

Sálmarnir 109:8 Sálmarnir

Lat dagar hansara verða fáar, og lat ein annan fáa embæti hansara!

2

Sálmarnir 109:9 Sálmarnir

Lat børn hansara verða faðirleys, og konu hansara einkju,

2

Sálmarnir 109:10 Sálmarnir

lat børn hansara flakka um og bidda, lat tey søkja breyð sítt langt burtur frá oyddu heimum sínum!

2

Sálmarnir 109:11 Sálmarnir

Lat okraran fáa í snerru sína alt tað, sum hann eigur, lat fremmandar ræna góðs hansara!

2

Sálmarnir 109:12 Sálmarnir

Lat ongan vera, sum goymir honum miskunn, lat ongum tykjast synd í faðirleysu børnum hansara!

2

Sálmarnir 109:13 Sálmarnir

Lat avkom hansara ganga til grundar, lat navn hansara verða útstrikað í næsta ættarliði!

2

Sálmarnir 109:14 Sálmarnir

Misgerð fedra hansara verði minst av HARRANUM, synd móður hansara verði ikki útstrikað!

2

Sálmarnir 109:15 Sálmarnir

Tær veri altíð HARRANUM fyri eyga, og Hann striki minnið um hann út av jørðini –

2

Sálmarnir 109:16 Sálmarnir

aftur fyri at hann hugsaði ikki um at vísa miskunn, men søkti at Honum, sum var armur og fátækur, Honum, sum var sorgarfullur í hjartanum líka til deyðan!

2

Sálmarnir 109:17 Sálmarnir

Hann elskaði bann – so lat tað ráma hann! Hann hevði ikki hug til signing – so lat hana verða langt frá honum!

2

Sálmarnir 109:18 Sálmarnir

Hann klæði seg í bann sum í klæði, tað komi í búk hansara sum vatn, og sum olja inn í bein hansara!

2

Sálmarnir 109:19 Sálmarnir

Tað verði honum sum kappi at sveipa seg í, sum belti, ið hann altíð spennir um seg!

2

Sálmarnir 109:20 Sálmarnir

Hetta veri lønin, ið mótstøðumenn mínir fáa frá HARRANUM, teir, ið tala ilt móti sál míni!

2

Sálmarnir 109:21 Sálmarnir

Men Tú, HARRI, Harri mín, ger mær væl fyri navns Tíns skuld! Góð er jú náði Tín – so bjarga Tú mær tá!

2

Sálmarnir 109:22 Sálmarnir

Tí eg eri armur og fátækur, og hjartað er gjøgnumstungið í mær.

2

Sálmarnir 109:23 Sálmarnir

Sum skuggin, ið hallar, svinni eg burtur, eg verði stygdur burtur sum grashoppa.

2

Sálmarnir 109:24 Sálmarnir

Av føstu riða knø míni, og kroppur mín missir holdini.

2

Sálmarnir 109:25 Sálmarnir

Til spott eri eg vorðin teimum; teir rista við høvdinum, táið teir síggja meg.

2

Sálmarnir 109:26 Sálmarnir

Hjálp mær, HARRI Gud mín, frels meg eftir náði Tíni,

2

Sálmarnir 109:27 Sálmarnir

so teir sanna, at hetta er hond Tín, at Tú, HARRI, hevur gjørt tað!

2

Sálmarnir 109:28 Sálmarnir

Biði teir ilt – Tú skalt signa! Teir reisa seg, men verða til skammar; og tænari Tín gleðist.

2

Sálmarnir 109:29 Sálmarnir

Mótstøðumenn mínir skulu verða klæddir í vanæru og sveipa seg í skomm sína sum í kappa.

2

Sálmarnir 109:30 Sálmarnir

Eg skal stórliga takka HARRANUM við munni mínum, mitt ímillum mong skal eg lova Honum;

2

Sálmarnir 109:31 Sálmarnir

tí Hann stendur undir høgru lið hins fátæka fyri at bjarga honum frá teimum, ið døma sál hansara.

2

Matteus 6:22 Matteus

Eygað er ljós likamsins; er tí eyga títt frískt, verður alt likam títt ljóst;

2

Matteus 6:23 Matteus

men er eyga títt sjúkt, verður alt likam títt myrkt. Er nú ljósið, sum í tær er, myrkur – hvussu stórt verður tá ikki myrkrið!

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2

Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

2

Opinberingin 1:2 Opinberingin

honum, sum hevur vitnað um orð Guds og vitnisburð Jesu Krists – alt, ið hann sá.

2