illa sinnað fólk
92 versir um "illa sinnað fólk"
Versir
Síða 1 av 2Lukas 6:28 Lukas
signið tey, sum banna tykkum, og biðið fyri teimum, ið spilla tykkum út!
Orðtøkini 22:24 Orðtøkini
Ver ikki vinur við tann, sum skjótt kemur ilt í, og hav ikki felagsskap við snarsintan mann,
Orðtøkini 22:25 Orðtøkini
fyri at tú skalt ikki læra gøtur hansara og fáa snerru fyri sál tína!
Orðtøkini 16:4 Orðtøkini
Alt skapti HARRIN, hvørt til sítt, hin gudleysa við – til vanlukkudagin!
Orðtøkini 16:5 Orðtøkini
Ein og hvør hugmóðigur er HARRANUM andstygd; vissuliga, slíkur verður ikki órevsaður.
Orðtøkini 16:6 Orðtøkini
Við kærleika og trúfesti verður misgerð javnað, og við ótta HARRANS flýggjar ein frá illum.
Orðtøkini 16:7 Orðtøkini
Táið HARRANUM líkar atburð mansins, ger Hann, at um tað so eru fíggindar hansara, binda teir frið við hann.
Sálmarnir 109:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Eftir Dávid. Sálmur. Tú Gud lovsongs míns, ver ikki tigandi!
Sálmarnir 109:2 Sálmarnir
Tí teir hava latið upp móti mær gudleysa, falska munn sín, teir tala móti mær við lygitungu.
Sálmarnir 109:3 Sálmarnir
Við hatskum orðum kringseta teir meg og stríða móti mær uttan grund.
Sálmarnir 109:4 Sálmarnir
Í løn fyri kærleika mín standa teir mær ímóti, tóat eg geri einki uttan biði.
Sálmarnir 109:5 Sálmarnir
Teir gera mær ilt fyri gott, løna mær við hatri fyri kærleika mín.
Sálmarnir 109:6 Sálmarnir
Set gudleysan yvir hann, lat klagara standa undir høgru lið hansara!
Sálmarnir 109:7 Sálmarnir
Táið hann kemur fyri rættin, lat hann tá verða dømdan sekan, og lat bøn hansara verða roknaða sum synd!
Sálmarnir 109:8 Sálmarnir
Lat dagar hansara verða fáar, og lat ein annan fáa embæti hansara!
Sálmarnir 109:9 Sálmarnir
Lat børn hansara verða faðirleys, og konu hansara einkju,
Sálmarnir 109:10 Sálmarnir
lat børn hansara flakka um og bidda, lat tey søkja breyð sítt langt burtur frá oyddu heimum sínum!
Sálmarnir 109:11 Sálmarnir
Lat okraran fáa í snerru sína alt tað, sum hann eigur, lat fremmandar ræna góðs hansara!
Sálmarnir 109:12 Sálmarnir
Lat ongan vera, sum goymir honum miskunn, lat ongum tykjast synd í faðirleysu børnum hansara!
Sálmarnir 109:13 Sálmarnir
Lat avkom hansara ganga til grundar, lat navn hansara verða útstrikað í næsta ættarliði!
Sálmarnir 109:14 Sálmarnir
Misgerð fedra hansara verði minst av HARRANUM, synd móður hansara verði ikki útstrikað!
Sálmarnir 109:15 Sálmarnir
Tær veri altíð HARRANUM fyri eyga, og Hann striki minnið um hann út av jørðini –
Sálmarnir 109:16 Sálmarnir
aftur fyri at hann hugsaði ikki um at vísa miskunn, men søkti at Honum, sum var armur og fátækur, Honum, sum var sorgarfullur í hjartanum líka til deyðan!
Sálmarnir 109:17 Sálmarnir
Hann elskaði bann – so lat tað ráma hann! Hann hevði ikki hug til signing – so lat hana verða langt frá honum!
Sálmarnir 109:18 Sálmarnir
Hann klæði seg í bann sum í klæði, tað komi í búk hansara sum vatn, og sum olja inn í bein hansara!
Sálmarnir 109:19 Sálmarnir
Tað verði honum sum kappi at sveipa seg í, sum belti, ið hann altíð spennir um seg!
Sálmarnir 109:20 Sálmarnir
Hetta veri lønin, ið mótstøðumenn mínir fáa frá HARRANUM, teir, ið tala ilt móti sál míni!
Sálmarnir 109:21 Sálmarnir
Men Tú, HARRI, Harri mín, ger mær væl fyri navns Tíns skuld! Góð er jú náði Tín – so bjarga Tú mær tá!
Sálmarnir 109:22 Sálmarnir
Tí eg eri armur og fátækur, og hjartað er gjøgnumstungið í mær.
Sálmarnir 109:23 Sálmarnir
Sum skuggin, ið hallar, svinni eg burtur, eg verði stygdur burtur sum grashoppa.
Sálmarnir 109:24 Sálmarnir
Av føstu riða knø míni, og kroppur mín missir holdini.
Sálmarnir 109:25 Sálmarnir
Til spott eri eg vorðin teimum; teir rista við høvdinum, táið teir síggja meg.
Sálmarnir 109:26 Sálmarnir
Hjálp mær, HARRI Gud mín, frels meg eftir náði Tíni,
Sálmarnir 109:27 Sálmarnir
so teir sanna, at hetta er hond Tín, at Tú, HARRI, hevur gjørt tað!
Sálmarnir 109:28 Sálmarnir
Biði teir ilt – Tú skalt signa! Teir reisa seg, men verða til skammar; og tænari Tín gleðist.
Sálmarnir 109:29 Sálmarnir
Mótstøðumenn mínir skulu verða klæddir í vanæru og sveipa seg í skomm sína sum í kappa.
Sálmarnir 109:30 Sálmarnir
Eg skal stórliga takka HARRANUM við munni mínum, mitt ímillum mong skal eg lova Honum;
Sálmarnir 109:31 Sálmarnir
tí Hann stendur undir høgru lið hins fátæka fyri at bjarga honum frá teimum, ið døma sál hansara.
Sálmarnir 110:1 Sálmarnir
Eftir Dávid. Sálmur. HARRIN segði við Harra mín: „Set Teg við høgru hond Mína, inntil Eg leggi fíggindar Tínar sum skammul fyri føtur Tínar!“
Sálmarnir 110:2 Sálmarnir
Av Zion rættir HARRIN út kongastav veldis Tíns; ráð mitt ímillum fíggindar Tínar!
Sálmarnir 110:3 Sálmarnir
Sjálvboðið kemur fólk Títt veldisdag Tín; í heilagum prýði kemur ungi skari Tín til Tín sum døggin úr fangi morgunroðans.
Sálmarnir 110:4 Sálmarnir
HARRIN hevur svorið – og Hann skal ikki angra tað: „Tú ert prestur í allar ævir á sama hátt sum Melkizedek.“
Sálmarnir 110:5 Sálmarnir
Harrin undir høgru lið Tíni sorar kongar vreiðidag Sín;
Sálmarnir 110:6 Sálmarnir
Hann heldur dóm millum heidningarnar, fyllir upp við líkum, sorar høvd um hina víðu jørð.
Sálmarnir 110:7 Sálmarnir
Úr løkinum drekkur Hann á vegnum; tí ber Hann høvdið høgt.
Orðtøkini 26:26 Orðtøkini
Hin hatski fjalir seg í sviki, men óndskapur hansara verður opinberur í samkomuni.
Orðtøkini 26:27 Orðtøkini
Tann, ið grevur grøv, skal falla í hana, og tann, ið rullar upp stein, skal hann rulla aftur á.
Orðtøkini 26:28 Orðtøkini
Lygitungan hatar tann, ið hon hevur sorað sundur, og falskur muður voldir fall.
Orðtøkini 27:1 Orðtøkini
Rósa tær ikki av deginum í morgin, tí tú veitst ikki, hvat dagur kann føða!
Orðtøkini 27:2 Orðtøkini
Lat aðrar rósa tær, og ikki tín egna munn, fremmandar, og ikki tínar egnu varrar!