ikki at fara í samkomu/kirkju

Ápostlasøgan 17:24 Ápostlasøgan

Gud, sum hevur gjørt heimin og alt, sum honum er í, Hann, ið er Harri himmals og jarðar, býr ikki í templum, sum gjørd eru við hondum;

8

Matteus 18:20 Matteus

Tí har sum tvey ella trý eru savnað saman í navni Mínum, eri Eg mitt ímillum teirra.“

7

Orðtøkini 18:1 Orðtøkini

Hin eginsinti gongur bert eftir sínum egna hugi; hann ilskast at øllum vísum ráðum.

5

Sálmarnir 95:1 Sálmarnir

Komið, latið okkum fegnast fyri HARRANUM, rópa av gleði fyri frelsukletti okkara!

2

Sálmarnir 95:2 Sálmarnir

Latið okkum við tøkk stíga fram fyri ásjón Hansara, rópa av gleði fyri Honum við sálmum!

2

Sálmarnir 95:3 Sálmarnir

Tí HARRIN er veldigur Gud, kongur, stórur yvir øllum gudum;

2

Sálmarnir 95:4 Sálmarnir

í hond Hansara eru jarðardjúpini; fjallatindarnir eru Hansara;

2

Sálmarnir 95:5 Sálmarnir

havið er Hansara, Hann hevur skapt tað; og hendur Hansara hava gjørt turrlendið.

2

Sálmarnir 95:6 Sálmarnir

Komið, latið okkum falla niður og boyggja okkum, latið okkum falla á knæ fyri HARRANUM, skapara okkara!

2

Sálmarnir 95:7 Sálmarnir

Tí Hann er Gud okkara, og vit eru fólkið, ið Hann røktar, fylgið, ið hond Hansara leiðir. – Høvdu tit tó í dag viljað lurtað eftir rødd Hansara!

2

Sálmarnir 95:8 Sálmarnir

Herðið ikki hjørtu tykkara sum við Meriba, sum hina ferðina við Massa í oyðimørkini,

2

Sálmarnir 95:9 Sálmarnir

táið fedrar tykkara freistaðu Meg, táið teir royndu Meg, teir, sum tó høvdu sæð verk Mítt!

2

Sálmarnir 95:10 Sálmarnir

Í 40 ár beyð tann ættin Mær ímóti, og Eg segði: „Tey eru fólk við vilstum hjarta, tey kenna ikki vegir Mínar!“

2

Sálmarnir 95:11 Sálmarnir

So svór Eg í vreiði Míni: „Sanniliga, tey skulu ikki koma inn til hvílu Mína!“

2

Sálmarnir 122:1 Sálmarnir

Songur. Á hátíðarferðunum. Eftir Dávid. Eg varð glaður, táið sagt varð við meg: „Vit skulu fara í hús HARRANS!“

2

Sálmarnir 122:2 Sálmarnir

– So standa tá føtur okkara í portrum tínum, Jerusalem!

2

Sálmarnir 122:3 Sálmarnir

Jerusalem, vælbygdi staður, sum fólkið kemur saman í,

2

Sálmarnir 122:4 Sálmarnir

sum ættirnar fara til, ættir HARRANS, eftir lóg Ísraels, at prísa navni HARRANS!

2

Sálmarnir 122:5 Sálmarnir

Tí har eru settir dómstólar, stólar fyri hús Dávids.

2

Sálmarnir 122:6 Sálmarnir

Biðið frið yvir Jerusalem! Væl gangist teimum, ið elska teg!

2

Sálmarnir 122:7 Sálmarnir

Friður ráði innan fyri múrar tínar, trygd í borgum tínum!

2

Sálmarnir 122:8 Sálmarnir

Fyri at brøðrum og vinum mínum skal gangast væl, ynski eg tær frið.

2

Sálmarnir 122:9 Sálmarnir

Fyri at húsi HARRANS Guds okkara skal gangast væl, søki eg tað, ið tær er gott.

2

Sálmarnir 139:7 Sálmarnir

Hvar skal eg fara undan Anda Tínum, og hvar skal eg flýggja undan ásjón Tíni!

2

Orðtøkini 28:9 Orðtøkini

Tann, ið vendir oyrað burtur frá lógini – um tað so er bøn hansara, er hon andstygd.

2

Orðtøkini 28:10 Orðtøkini

Tann, ið leiðir hini sannhjartaðu vill inn á ónda leið, skal falla í sína egnu grøv; men lýtaleys skulu arva tað, ið gott er.

2

Orðtøkini 28:11 Orðtøkini

Ríkur maður er vísur í egnum eygum, men hin fátæki, sum vit hevur, dugir at síggja, hvussu hann er.

2

Orðtøkini 28:12 Orðtøkini

Táið hini rættvísu fegnast, er alt dýrd og frøi, men táið gudleys koma til ræði, má leitast eftir fólki.

2

Orðtøkini 28:13 Orðtøkini

Tann, ið dylur syndir sínar, hevur onga eydnu, men tann, ið játtar tær og vendir sær frá teimum, finnur miskunn.

2

Orðtøkini 28:14 Orðtøkini

Sælur er tann, ið altíð óttast; men tann, ið herðir hjarta sítt, hann fellur í vanlukku.

2

Orðtøkini 28:15 Orðtøkini

Sum brølandi leyva og glúpsk bjørn er gudleysur høvdingi yvir fátækum fólki.

2

Orðtøkini 28:16 Orðtøkini

Tú høvdingi, sum ert fátækur í viti og ríkur í yvirgangsverkum! – Tey, sum hata órættvísan vinning, skulu liva leingi!

2

Orðtøkini 28:17 Orðtøkini

Tað menniskja, sum blóðskyld hvílir á, flýggjar, og tað beint í grøv sína; eingin má hjálpa tí!

2

Orðtøkini 28:18 Orðtøkini

Tann, ið ólastandi livir, skal verða bjargaður, men hin falski, ið gongur á tvinnanda leiðum, skal falla á aðrari.

2

Orðtøkini 28:19 Orðtøkini

Tann, ið dyrkar jørð sína, verður mettaður av breyði, men tann, sum rennur eftir tí, ið tómt er, verður mettaður av armóð.

2

Orðtøkini 28:20 Orðtøkini

Trúfastur maður verður ríkliga signaður, men tann, ið vil skunda sær at verða ríkur, verður ikki óstraffaður.

2

Orðtøkini 28:21 Orðtøkini

At gera mannamun er ikki gott, men mangur og ein verður brotsmaður fyri breyðbita.

2

Orðtøkini 28:22 Orðtøkini

Í bráðskundi vil hin øvundsjúki verða ríkur – og veit ikki, at trongd fer at koma á hann!

2

Orðtøkini 28:23 Orðtøkini

Tann, ið hevur at einum, skal eftirsíðani verða betur kendur enn tann, ið hevur sleiska tungu.

2

Matteus 9:21 Matteus

Tí hon segði við sær sjálvari: „Bert eg nemi við klæði Hansara, verði eg hjálpin.“

2

Matteus 9:22 Matteus

Tá vendi Jesus Sær á, og táið Hann sá hana, segði Hann: „Ver hugreyst, dóttirin! Trúgv tín hevur frelst teg.“ Og kvinnan varð grødd frá somu stund.

2

Matteus 11:28 Matteus

Komið higar til Mín, øll tit, ið strevast og hava tungt at bera – Eg skal geva tykkum hvílu!

2

Hebrearabrævið 10:1 Hebrearabrævið

Lógin hevur bert skugga hinna komandi góða, ikki sonnu mynd teirra; tí kann hon aldri við ofrunum, ið teir altíð hvørt ár av nýggjum bera fram, gera tey fullkomin, sum koma fram við teimum.

2

Hebrearabrævið 10:2 Hebrearabrævið

Annars høvdu tey jú hildið uppat at borið tey fram, av tí at hini ofrandi ikki longur høvdu havt syndir á samvitskuni, táið tey eina ferð vóru reinsað.

2

Hebrearabrævið 10:3 Hebrearabrævið

Men við hesum ofrum verður hvørt ár mint um syndir.

2

Hebrearabrævið 10:4 Hebrearabrævið

Tað er jú ómøguligt, at blóð tarva og bukka kann taka burtur syndir.

2

Hebrearabrævið 10:5 Hebrearabrævið

Tí sigur Hann, táið Hann kemur í heimin: „Sláturoffur og matoffur vildi Tú ikki hava, men likam gjørdi Tú Mær til;

2

Hebrearabrævið 10:6 Hebrearabrævið

brennioffur og syndoffur líkaði Tær ikki.

2

Hebrearabrævið 10:7 Hebrearabrævið

Tá segði Eg: „Hygg, Eg komi – í bókrulluni er skrivað um Meg – at gera vilja Tín, Gud!““

2

Hebrearabrævið 10:8 Hebrearabrævið

– Eftir at Hann fyrst hevur sagt: „Sláturoffur, matoffur, brennioffur og syndoffur vildi Tú ikki hava, og tey líkaði Tær ikki“ – og tey verða tó borin fram eftir lógini –

2