hyssop-urt
96 versir um "hyssop-urt"
Versir
Síða 1 av 2Onnur Mósebók 12:22 Onnur Mósebók
Og takið tykkum isopkustar, drepið teir í blóðið í fatinum, og smyrjið á træið yvir durunum og á báðar durastavirnar av blóðinum í fatinum! Eingin av tykkum má fara út um dyrnar í húsi sínum fyrrenn morgunin eftir.
Sálmarnir 51:7 Sálmarnir
Tú sært, eg eri føddur í misgerð, og í synd varð eg til í móðurlívi.
Fyrra Kongabók 4:33 Fyrra Kongabók
Hann talaði um trøini, líka frá sedristrænum á Libanon til isopin, ið veksur út úr vegginum; og hann talaði um dýrini, um fuglarnar, um skriðdýrini og um fiskarnar.
Triðja Mósebók 14:4 Triðja Mósebók
so skal presturin geva boð um, at tikið skal verða fyri tann, ið letur seg reinsa, tveir livandi, reinir fuglar, sedrisviður, skarlaksreytt tógv og isopur.
Triðja Mósebók 14:52 Triðja Mósebók
Táið hann soleiðis hevur reinsað húsið við fuglablóðinum, keldu- ella áarvatninum, hinum livandi fuglinum, sedrisviðinum, isopinum og hinum skarlaksreyða tónum,
Fjórða Mósebók 19:6 Fjórða Mósebók
So skal presturin taka sedrisvið, isop og skarlaksreytt tógv og kasta tað í eldin, sum kvígan brennur í.
Jóhannes 19:29 Jóhannes
Har stóð ílat fult av ediki; teir settu tá svamp fullan av ediki á isopslegg og hildu hann at munni Hansara.
Triðja Mósebók 14:6 Triðja Mósebók
So skal hann taka hin livandi fuglin, sedrisviðin, hitt skarlaksreyða tógvið og isopin, og drepa tað alt samalt – eisini hin livandi fuglin – niður í blóð fuglsins, ið dripin varð yvir keldu- ella áarvatninum,
Triðja Mósebók 14:51 Triðja Mósebók
síðani skal hann taka sedrisviðin, isopin, hitt skarlaksreyða tógvið og hin livandi fuglin og drepa tað niður í blóð fuglsins, ið dripin er, og í keldu- ella áarvatnið, og sletta á húsið sjey ferðir.
Fjórða Mósebók 19:18 Fjórða Mósebók
So skal maður, ið reinur er, taka isop, drepa í vatnið og sletta á tjaldið og á alt og øll, ið har hava verið, og á tann, ið hevur nomið við menniskjabein ella dripnan ella við annað lík ella grøv.
Jóhannes 19:28 Jóhannes
Síðani, við tað at Jesus visti, at nú var alt fullgjørt, fyri at skriftin skuldi ganga út, segði Hann: „Eg tysti.“
Jóhannes 19:30 Jóhannes
Táið Jesus nú hevði fingið edikin, segði Hann: „Tað er fullgjørt!“ So boygdi Hann høvdið og gav upp andan.
Hebrearabrævið 9:19 Hebrearabrævið
Tí táið Móses hevði kunngjørt øllum fólkinum øll boðini eftir lógini, tók hann kálva- og bukkablóð saman við vatni, skarlaksreyðari ull og isopi og sletti tað bæði á bókina sjálva og alt fólkið, og segði:
Triðja Mósebók 4:9 Triðja Mósebók
bæði nýruni við nýrumørinum, innantil við lendarnar, og hitt størra livrarblaðið; tað skal hann taka út saman við nýrunum.
Triðja Mósebók 14:49 Triðja Mósebók
Tá skal hann, fyri at húsið kann verða reinsað, taka tveir fuglar, sedrisvið, skarlaksreytt tógv og isop.
Fjórða Mósebók 19:1 Fjórða Mósebók
HARRIN talaði framvegis við Móses og Áron og segði:
Fjórða Mósebók 19:2 Fjórða Mósebók
„Hetta er lógboð, ið HARRIN hevur kunngjørt: Sig við Ísraelsmenn, at teir skulu lata teg fáa reyða kvígu – lýtaleysa, sum einki brek hevur – og sum ikki hevur borið ok.
Fjórða Mósebók 19:3 Fjórða Mósebók
Hana skulu tit fáa Eleazar presti, og hann skal fara út um tilhaldið við henni; har skal hon verða dripin fyri eygum hansara.
Fjórða Mósebók 19:4 Fjórða Mósebók
So skal Eleazar prestur taka av blóði hennara á fingurin og sletta sjey ferðir ímóti framsíðu samkomutjaldsins.
Fjórða Mósebók 19:5 Fjórða Mósebók
Nú skal kvígan verða brend fyri eygum hansara; bæði húðin, kjøtið og blóðið skulu verða brend, gorið við.
Fjórða Mósebók 19:7 Fjórða Mósebók
Síðani skal presturin vaska klæði síni og tváa likami sínum í vatni; so kann hann koma inn aftur í tilhaldið, men hann skal vera óreinur líka til kvølds.
Fjórða Mósebók 19:8 Fjórða Mósebók
Tann, ið brennir kvíguna, skal líkaleiðis vaska klæði síni í vatni, tváa likami sínum í vatni og vera óreinur til kvølds.
Fjórða Mósebók 19:9 Fjórða Mósebók
Ein maður, ið reinur er, skal sópa upp øskuna av kvíguni og leggja hana á reint stað uttan fyri tilhaldið; har skal hon verða goymd, samkomu Ísraelsmanna til reinsivatn. Tað er syndoffur.
Fjórða Mósebók 19:10 Fjórða Mósebók
Tann, ið sópar upp øskuna av kvíguni, skal vaska klæði síni og vera óreinur til kvølds. – Hetta skal vera ævig lóg fyri Ísraelsmenn og hin fremmanda, ið millum teirra býr.
Fjórða Mósebók 19:11 Fjórða Mósebók
Tann, ið nemur við ein deyðan, við líkið av menniskja, skal vera óreinur í sjey dagar.
Fjórða Mósebók 19:12 Fjórða Mósebók
Triðja og sjeynda dagin skal hann reinsa seg við tí*, so verður hann reinur; men reinsar hann seg ikki triðja og sjeynda dagin, verður hann ikki reinur.
Fjórða Mósebók 19:13 Fjórða Mósebók
Hvør tann, ið nemur ein deyðan, við líkið av menniskja, ið deytt er, og reinsar seg ikki, hann ger tabernakul HARRANS óreint, og tað menniskja skal verða týnt úr Ísrael; við tað at reinsivatn er ikki slett á hann, er hann óreinur; óreinska hansara verður sitandi á honum.
Fjórða Mósebók 19:14 Fjórða Mósebók
Hetta er lógin: Táið menniskja doyr í tjaldi, so verður ein og hvør, sum inn í tjaldið kemur, og ein og hvør, sum í tjaldinum er, óreinur í sjey dagar.
Fjórða Mósebók 19:15 Fjórða Mósebók
Og øll opin íløt, sum ikki er bundið út yvir, verða órein.
Fjórða Mósebók 19:16 Fjórða Mósebók
Á sama hátt ein og hvør, sum úti á markini nemur við ein, ið fallin er fyri svørði, ella við annað lík ella við menniskjabein ella grøv – hann skal vera óreinur í sjey dagar.
Fjórða Mósebók 19:17 Fjórða Mósebók
Fyri at reinsa ein, ið soleiðis er vorðin óreinur, skal verða tikið nakað av øskuni av tí brenda syndofrinum; hon skal verða latin í ílat, og rennandi vatn skal verða helt út yvir hana.
Fjórða Mósebók 19:19 Fjórða Mósebók
Soleiðis skal hin reini sletta á hin óreina triðja og sjeynda dagin og taka burtur synd hansara sjeynda dagin. Síðani skal hann vaska klæði síni og tváa sær í vatni; so er hann reinur, táið kvøldið er komið.
Fjórða Mósebók 19:20 Fjórða Mósebók
Men tann, ið óreinur verður og ikki reinsar seg, hann skal oyðast úr samkomuni; tí hann hevur gjørt halgidóm HARRANS óreinan; reinsivatn er ikki slett á hann – hann er óreinur.
Fjórða Mósebók 19:21 Fjórða Mósebók
Hetta skal vera teimum ævig lóg. Tann, ið slettir reinsivatnið, skal vaska klæði síni, og tann, ið nemur við reinsivatnið, skal vera óreinur líka til kvølds.
Fjórða Mósebók 19:22 Fjórða Mósebók
Alt tað, ið hin óreini nemur við, skal vera óreint, og tann, ið nemur við hann, skal vera óreinur til kvølds.“
Sálmarnir 51:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.
Sálmarnir 51:2 Sálmarnir
Ta ferðina ið Natan kom til hansara, eftir at hann hevði verið inni hjá Batsebu.
Sálmarnir 51:3 Sálmarnir
Gud, ver mær náðigur eftir góðsku Tíni, strika út brot míni eftir stóru miskunn Tíni!
Sálmarnir 51:4 Sálmarnir
Tváa meg heilt reinan frá skyld míni, reinsa meg frá synd míni!
Sálmarnir 51:5 Sálmarnir
Tí eg kenni misbrot míni, og synd mín er mær altíð fyri eyga.
Sálmarnir 51:6 Sálmarnir
Móti Tær er tað, eg havi syndað, eina móti Tær, og tað, sum ónt er í eygum Tínum, havi eg gjørt – fyri at Tú skalt standa rættvísur, táið Tú talar, vera reinur, táið Tú dømir.
Sálmarnir 51:8 Sálmarnir
Tú elskar jú sannleik innast í hjartanum – so lær meg tá vísdóm í hjartadýpinum!
Sálmarnir 51:9 Sálmarnir
Reinsa meg við isopi frá synd, so eg verði reinur, tváa meg, so eg verði hvítari enn kavi!
Sálmarnir 51:10 Sálmarnir
Ger, at eg fái at hoyra frøi og gleði, lat beinini, ið Tú hevur sorað sundur, fegnast!
Sálmarnir 51:11 Sálmarnir
Fjal ásjón Tína fyri syndum mínum, og strika út allar misgerðir mínar!
Sálmarnir 51:12 Sálmarnir
Gud, skap í mær reint hjarta, og gev av nýggjum støðugan anda innan í mær!
Sálmarnir 51:13 Sálmarnir
Kasta meg ikki burtur frá ásjón Tíni, og tak ikki Heilaga Anda Tín frá mær!
Sálmarnir 51:14 Sálmarnir
Gev mær aftur at gleðast um frelsu Tína, og halt mær uppi við fúsum anda!
Sálmarnir 51:15 Sálmarnir
So skal eg læra misbrotsmenn vegir Tínar, og syndarar skulu venda við til Tín!
Sálmarnir 51:16 Sálmarnir
Fría meg frá blóðskyld, Gud, Frelsugud mín – so skal tunga mín fegnast um rættferð Tína!