hvussu skulu vit biðja
72 versir um "hvussu skulu vit biðja"
Versir
Síða 1 av 2Matteus 6:5 Matteus
Táið tit biðja, mugu tit ikki vera sum hyklararnir; tí teimum dámar at standa í sýnagogum og á vegamótum og biðja, fyri at teir kunnu verða sæddir av menniskjum. Sanniliga, sigi Eg tykkum: Teir hava longu fingið løn sína.
Matteus 6:6 Matteus
Men tú, táið tú biður – far inn í kamar títt, lat aftur hurð tína, og bið til Faðir tín, sum er í loyndum! Tá skal Faðir tín, sum sær í loyndum, løna tær.
Matteus 6:7 Matteus
Í bønum tykkara mugu tit ikki fáfongt taka orðini upp í saman – sum heidningarnir; tí teir halda, at teir skulu verða bønhoyrdir, táið teir nýta mong orð.
Matteus 6:8 Matteus
Líkist tí ikki teimum! Tí Faðir tykkara veit, hvat tykkum tørvar, áðrenn tit biðja Hann.
Matteus 6:9 Matteus
Tí skulu tit biðja soleiðis: „Faðir okkara, Tú, sum ert í Himli! Heilagt verði navn Títt!
Matteus 6:10 Matteus
Komi ríki Títt! Verði vilji Tín, sum í Himli, so á jørðini við!
Matteus 6:11 Matteus
Gev okkum í dag dagliga breyð okkara!
Matteus 6:12 Matteus
Fyrigev okkum skuldir okkara, sum eisini vit fyrigeva skuldarum okkara.
Matteus 6:13 Matteus
Leið okkum ikki í freistingar, men frels okkum frá illum! Tí Títt er ríkið og valdið, Tín er heiðurin, í allar ævir. Amen.“
Matteus 6:14 Matteus
Tí fyrigeva tit menniskjum misbrot teirra, skal himmalski Faðir tykkara eisini fyrigeva tykkum;
Matteus 6:15 Matteus
men fyrigeva tit ikki menniskjum misbrot teirra, skal Faðir tykkara heldur ikki fyrigeva misbrot tykkara.
Lukas 11:1 Lukas
Hann var einastaðni og bað; táið Hann tá helt uppat, segði ein av lærisveinum Hansara við Hann: „Harri! Lær okkum at biðja, eins og Jóhannes lærdi lærisveinar sínar!“
Lukas 11:2 Lukas
Hann segði við teir: „Táið tit biðja, sigið tá: „Faðir! Heilagt verði navn Títt! Komi ríki Títt!
Lukas 11:3 Lukas
Gev okkum hvønn dag dagliga breyð okkara!
Lukas 11:4 Lukas
Fyrigev okkum syndir okkara – tí eisini vit fyrigeva øllum, ið skylda okkum! Leið okkum ikki í freisting!““
Lukas 11:5 Lukas
Og Hann segði við teir: „Um onkur tykkara eigur vin og fer til hansara mitt um náttina og sigur við hann: „Góði, læn mær trý breyð!
Lukas 11:6 Lukas
Tí ein vinur mín er komin ferðandi til mín, og eg havi einki at seta fyri hann“
Lukas 11:7 Lukas
– um tá hin svarar innanfyri: „Ger mær ikki ónáðir! Dyrnar eru longu stongdar, og bæði eg og børn míni eru løgst; eg kann ikki fara upp aftur og fáa tær tað!“
Lukas 11:8 Lukas
tá sigi Eg tykkum: Um hann so ikki fer upp og gevur honum tað, tí hann er vinur hansara, so fer hann kortini upp, av tí at hann er so framligur, og letur hann fáa alt, ið honum tørvar.
Lukas 11:9 Lukas
Og Eg sigi tykkum: Biðið, og tykkum skal verða givið! Leitið, og tit skulu finna! Bankið uppá, og tykkum skal verða latið upp!
Lukas 11:10 Lukas
Tí hvør tann, ið biður, fær; tann, ið leitar, finnur; tann, ið bankar uppá, honum skal verða latið upp.
Lukas 11:11 Lukas
Hvør tykkara, sum er faðir, fer at geva syni sínum stein, táið hann biður um breyð, ella – táið hann biður um fisk – geva honum orm í staðin fyri fiskin,
Lukas 11:12 Lukas
ella – táið hann biður um egg – geva honum skorpión!
Lukas 11:13 Lukas
Vita nú tit – sum ónd eru – at geva børnum tykkara góðar gávur, hvussu mikið meiri skal tá Faðirin av Himli geva teimum Heilaga Andan, sum biðja Hann!“
Lukas 11:14 Lukas
Hann rak út illan anda, sum var málleysur; men táið nú hin illi andin var farin út, talaði hin málleysi. Og fólkið undraðist.
Lukas 11:15 Lukas
Men nakrir av teimum søgdu: „Við Be’elzebul, høvdinga hinna illu anda, rekur Hann út hinar illu andarnar!“
Lukas 11:16 Lukas
Aðrir freistaðu Hann og kravdu Hann eftir tekini av Himli.
Lukas 11:17 Lukas
Men við tað at Hann visti, hvat teir hugsaðu, segði Hann við teir: „Hvørt ríki, sum kemur í stríð við seg sjálvt, legst í oyði, og hús fellur á hús.
Lukas 11:18 Lukas
Er nú eisini Satan komin í stríð við seg sjálvan, hvussu verður tá ríki hansara standandi! Tit siga jú, at Eg reki út hinar illu andar við Be’elzebul!
Lukas 11:19 Lukas
Reki Eg nú út hinar illu andar við Be’elzebul, við hvørjum reka tá synir tykkara teir út? – Tí skulu teir vera dómarar tykkara.
Lukas 11:20 Lukas
Men reki Eg út hinar illu andar við fingri Guds, so er jú ríki Guds komið til tykkara.
Lukas 11:21 Lukas
Táið hin sterki vápnaður heldur vakt um garð sín, verður tað, sum hann eigur, í friði.
Lukas 11:22 Lukas
Men táið ein, sum sterkari er enn hann, heldur á hann og vinnur hann, tekur hann frá honum bæði vápn og herklæði, alt, ið hann leit á, og skiftir sundur fongin, ið hann hevur tikið frá honum.
Lukas 11:23 Lukas
– Tann, ið ikki er við Mær, er ímóti Mær, og tann, ið ikki savnar við Mær, spjaðir.
Lukas 11:24 Lukas
Táið hin óreini andin er farin út úr menniskjanum, gongur hann um á vatnleysum støðum og leitar eftir hvílu. Táið hann nú onga hvílu finnur, sigur hann: „Eg skal fara aftur í hús mítt, sum eg fór úr.“
Lukas 11:25 Lukas
Táið hann so kemur hagar, sær hann, at tað er sópað og prýtt.
Lukas 11:26 Lukas
Tá fer hann avstað og tekur við sær sjey aðrar andar, sum verri eru enn hann sjálvur; og táið teir so eru farnir inn, verða teir búgvandi har; og hitt seinna hjá tí menniskja verður verri enn hitt fyrra.“
Lukas 11:27 Lukas
Táið Hann hetta segði, lyfti ein kvinna millum fólkið upp rødd sína og segði við Hann: „Sælt er tað lív, ið Teg bar, og sæl eru tey bróst, ið Tú seyg!“
Lukas 11:28 Lukas
Tá segði Hann: „Ja, sæl eru tey, sum hoyra orð Guds og goyma tað!“
Lukas 11:29 Lukas
Táið nú fólkið streymaði til, tók Hann til orða og segði: „Henda ætt er ónd ætt; hon krevur tekin, og henni skal einki tekin verða givið uttan tekin Jónasar.
Lukas 11:30 Lukas
Tí eins og Jónas varð Ninevemonnum tekin, so skal eisini Menniskjasonurin verða hesi ætt.
Lukas 11:31 Lukas
Drotningin í Suðurlandi skal rísa upp í dóminum saman við monnunum av hesi ætt og dómfella teir; tí hon kom frá enda jarðarinnar at hoyra vísdóm Sálomons – og hyggið, her er meir enn Sálomon!
Lukas 11:32 Lukas
Menn úr Nineve skulu stíga fram í dóminum saman við hesi ætt og dómfella hana; tí teir vendu við, táið Jónas prædikaði fyri teimum – og hyggið, her er meir enn Jónas!
Lukas 11:33 Lukas
Eingin tendrar ljós og krógvar tað burtur ella setur tað undir skeppumálið; nei, hann setur tað í ljósastakan, so tey, sum inn koma, skulu síggja skinið av tí.
Lukas 11:34 Lukas
Eyga títt er ljós likamsins; táið eyga títt er frískt, er eisini alt likam títt ljóst; men er tað sjúkt, er eisini likam títt myrkt.
Lukas 11:35 Lukas
Síggj tí til, at ljósið, sum í tær er, er ikki myrkur!
Lukas 11:36 Lukas
Er nú alt likam títt ljóst, so eingin partur av tí er myrkur, tá verður tað heilt ljóst, sum táið ljósið lýsir á teg við bjarta skini sínum.“
Lukas 11:37 Lukas
Í tí Hann segði hetta, bað ein Fariseari Hann koma og eta døgurða hjá sær. Hann fór tá inn og setti Seg til borðs.
Lukas 11:38 Lukas
Men táið Farisearin sá, at Hann vaskaði Sær ikki, áðrenn Hann fór at eta, undraðist hann.
Lukas 11:39 Lukas
Tá segði Harrin við hann: „Tit Farisearar reinsa nú bikarið og fatið uttan, men innan eru tit fullir av ráni og óndskapi.