hvussu kvinnur klæðast

Fimta Mósebók 22:5 Fimta Mósebók

Kvinna má ikki ganga í mannfólkaklæðum, og maður má ikki fara í konufólkaklæði; hvør tann, ið slíkt ger, er HARRANUM Gudi tínum andstygd.

7

Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið

somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,

7

Fyrra Timoteusarbrævið 2:10 Fyrra Timoteusarbrævið

men við góðum verkum – sum kvinnum sømir, ið játta seg undir gudsótta.

6

Fyrra Pætursbrævið 3:3 Fyrra Pætursbrævið

Prýði tykkara veri ikki hitt útvortis, flættur og áhongt gullstás ella klæði,

4

Orðtøkini 31:30 Orðtøkini

Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.

3

Fyrra Korintbrævið 11:5 Fyrra Korintbrævið

Og tann kvinna, ið biður ella profeterar við ongum á høvdinum, vanærir høvd sítt; tí tað er eitt og tað sama, sum hon var rakað.

3

Fyrra Korintbrævið 11:6 Fyrra Korintbrævið

Hevur kvinnan einki á høvdinum, so klippi hon hárið av sær við! Og er tað kvinnu skomm at vera klipt ella rakað, so havi hon á høvdinum!

3

Fyrra Korintbrævið 11:7 Fyrra Korintbrævið

Maður skal ikki hava á høvdinum, tí hann er mynd og dýrd Guds; men kvinnan er dýrd mansins.

3

Fyrra Korintbrævið 11:8 Fyrra Korintbrævið

Maðurin er jú ikki av kvinnuni, men kvinnan av manninum.

3

Fyrra Korintbrævið 11:9 Fyrra Korintbrævið

Ei heldur varð maðurin skaptur kvinnuni, men kvinnan manninum.

3

Fyrra Korintbrævið 11:10 Fyrra Korintbrævið

Tí eigur kvinnan at hava á høvdinum tekin upp á undirgivni – fyri einglanna skuld.

3

Kolossibrævið 3:2 Kolossibrævið

Tráið eftir tí, sum omanfyri er, ikki eftir tí, sum á jørðini er!

3

Orðtøkini 31:25 Orðtøkini

Klædd í styrki og heiður gongur hon við smíli hini komandi tíð ímóti.

2

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

2

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

2

Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?

2

Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

2

Filippibrævið 4:8 Filippibrævið

Og síðani, brøður: Alt, sum satt er, alt, sum sámiligt er, alt, sum rætt er, alt, sum reint er, alt, sum elskuligt er, alt, sum væl verður talað um, eina og hvørja dygd og ein og hvønn heiður – hugsið um hetta!

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:4 Fyrra Tessalonikabrævið

at ein og hvør tykkara veit at vinna sína egnu konu í heilagleika og æru,

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:5 Fyrra Tessalonikabrævið

ikki í girndarbruna, sum heidningarnir, ið kenna ikki Gud,

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:6 Fyrra Tessalonikabrævið

at eingin ger bróður sínum órætt ella óskjal í nøkrum viðurskifti; tí Harrin er hevnari av øllum hesum – sum vit eisini áður hava sagt og vitnað fyri tykkum.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:11 Fyrra Timoteusarbrævið

Kvinnan skal still lata seg læra, við øllum lýdni;

2

Titusarbrævið 2:6 Titusarbrævið

Áminn somuleiðis hinar ungu menn at hava sámiligan atburð,

2

Titusarbrævið 2:7 Titusarbrævið

og vís í øllum teg sjálvan sum fyrimynd í góðum verkum! Ber fram óspilta, siðprúða læru,

2

Titusarbrævið 2:8 Titusarbrævið

heilnæma, ólastandi talu, so mótstøðumaðurin verður til skammar, við tað at hann einki ilt hevur at siga um okkum!

2