hvussu ein vigir olju
20 versir um "hvussu ein vigir olju"
Versir
Síða 1 av 1Onnur Mósebók 30:25 Onnur Mósebók
Av hesum skalt tú gera heilaga salvuolju, kryddsalvu, slíka sum salvublandarar gera hana; heilag salvuolja skal tað vera.
Fyrsta Mósebók 35:14 Fyrsta Mósebók
Jákup reisti minnisvarða á tí staðnum, har sum Hann hevði talað við hann, minnismerki av gróti; og hann stoytti drykkjuoffur á tað og helti olju á tað.
Onnur Mósebók 15:26 Onnur Mósebók
Hann segði: „Lurtar tú eftir HARRANUM Gudi tínum, og gert tú tað, sum rætt er í eygum Hansara, aktar eftir boðum Hansara og heldur allar fyriskipanir Hansara, so skal Eg onga av teimum sjúkum leggja á teg, sum Eg legði á Egyptar – men Eg eri HARRIN, lækni tín!“
Hásongurin 1:1 Hásongurin
Hásongurin. Eftir Sálomo.
Hásongurin 1:2 Hásongurin
„Hann kyssi meg, kyssi meg við munni sínum! Tí kærleiki tín er betri enn vín.
Hásongurin 1:3 Hásongurin
Søtur er angin av smyrslum tínum, navn títt er úthelt olja; tí elska moyggjar teg.
Hásongurin 1:4 Hásongurin
Drag meg! Við skundi skulu vit fylgja tær. Kongurin tók meg inn í kømur síni. Vit skulu frøa og gleða okkum í tær, vit skulu prísa kærleika tínum meir enn víni; av sonnum hjarta elska tær teg.
Hásongurin 1:5 Hásongurin
Svørt eri eg, men yndislig kortini, tit døtur Jerusalems, sum tjøld Kedars, sum tjaldteppi Sálomos.
Hásongurin 1:6 Hásongurin
Hyggið ikki at mær, fyri tað at eg eri so svørt, fyri tað at eg eri so brend av sólini! Synir móður mínar vórðu illir við meg, teir settu meg at røkta víngarðarnar, mín egna víngarð havi eg ikki røktað.
Hásongurin 1:7 Hásongurin
Sig mær, tú, sum sál mín elskar, hvar røktar tú fylgi títt? Hvar letur tú tað hvíla um middagin? Hví skal eg ganga sum vilst kvinna hjá fylgjum felaga tína?“
Hásongurin 1:8 Hásongurin
„Veitst tú tað ikki, tú hin vakrasta av kvinnum, so far bert avstað í sporum fylgisins og røkta geitalomb tíni við tjøld hirðanna!
Hásongurin 1:9 Hásongurin
Við gangararnar fyri vagni Faraos líkni eg teg, elskaða mín!
Hásongurin 1:10 Hásongurin
Yndisligar eru kinnar tínar undir ketunum, hálsur tín í perlurøðunum.
Hásongurin 1:11 Hásongurin
Gullketur skulu vit gera tær við silvurkúlum á.“
Hásongurin 1:12 Hásongurin
„So leingi sum kongurin sat við borð sítt, gav nardus mítt góðan anga.
Hásongurin 1:13 Hásongurin
Vinur mín er mær myrrapungur, sum eg beri í barminum.
Hásongurin 1:14 Hásongurin
Vinur mín er mær tyssi av syprisberum úr víngørðunum í En-Gedi.“
Hásongurin 1:15 Hásongurin
„Sum tú ert vøkur, elskaða mín, sum tú ert vøkur! Eygu tíni eru dúvur.“
Hásongurin 1:16 Hásongurin
„Sum tú ert vakur, vinur mín, sum tú ert lívsælur! Og lega okkara er grøn.
Hásongurin 1:17 Hásongurin
Bjálkarnir í húsi okkara eru sedrisviður, tað er bróstað við syprisviði.“