hvussu ein skal viðgera fíggindar sínar

Lukas 6:27 Lukas

Men Eg sigi við tykkum, sum hoyra: Elskið fíggindar tykkara, gerið teimum gott, sum hata tykkum,

6

Lukas 6:28 Lukas

signið tey, sum banna tykkum, og biðið fyri teimum, ið spilla tykkum út!

6

Rómverjabrævið 12:20 Rómverjabrævið

„Er tí fíggindi tín svangur, so gev honum at eta, er hann tystur, so gev honum at drekka! Tí táið tú hetta gert, savnar tú gløðandi kol á høvd hansara.“

6

Rómverjabrævið 12:21 Rómverjabrævið

Lat teg ikki vinna av hinum illa, nei, vinn hitt illa við góðum!

6

Orðtøkini 24:17 Orðtøkini

Táið fíggindi tín fellur, mást tú ikki vera glaður, og táið hann snávar, má hjarta títt ikki frøast

5

Rómverjabrævið 12:19 Rómverjabrævið

Hevnið tykkum ikki sjálv, tit elskaðu, nei, gevið vreiðini rúm! Tí skrivað er: „Mær hoyrir hevndin til, Eg skal løna aftur! sigur Harrin.“

5

Matteus 5:38 Matteus

Tit hava hoyrt, at sagt er: „Eyga fyri eyga, og tonn fyri tonn!“

4

Matteus 5:39 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at tit skulu ikki seta tykkum ímóti hinum illa; nei, slær onkur teg undir høgra vanga, so vend honum hin við!

4

Lukas 10:27 Lukas

Hann svaraði: „„Tú skalt elska Harran Gud tín av øllum hjarta tínum, av allari sál tíni, av allari styrki tíni og av øllum huga tínum, og næsta tín sum teg sjálvan.““

3

Fyrra Timoteusarbrævið 5:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hevur onkur ikki umsorgan fyri sínum egnu og fyrst og fremst fyri húsfólki sínum – hann hevur avnoktað trúnna og er verri enn ein vantrúgvandi.

3

Fimta Mósebók 28:47 Fimta Mósebók

Aftur fyri at tú tænti ikki HARRANUM Gudi tínum við gleði og av hjartans lysti, meðan tú hevði yvirflóð av øllum,

2

Fimta Mósebók 28:48 Fimta Mósebók

so skalt tú sleppa at tæna fíggindum tínum, sum HARRIN skal senda ímóti tær, í hungri og tosta, nakin og saknandi alt; Hann skal leggja jarnok á háls tín, inntil Hann hevur gjørt enda á tær.

2

Sálmarnir 46:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Eftir synir Kora. Eftir alamot. Songur.

2

Orðtøkini 25:26 Orðtøkini

Sum gruggut kelda og spiltur brunnur er rættvísur maður, ið gevur eftir fyri gudleysum manni.

2

Matteus 26:52 Matteus

Tá segði Jesus við hann: „Stikk svørð títt aftur, hagar sum tað eigur at vera! Tí allir teir, ið taka til svørð, skulu falla fyri svørði.

2

Matteus 26:53 Matteus

Ella heldur tú, Eg kundi ikki biðið Faðir Mín, og Hann nú hevði sent Mær meir enn tólv legiónir av einglum!

2

Matteus 26:54 Matteus

Hvussu skuldu tá skriftirnar gingið út, at so eigur at verða!“

2

Jóhannes 14:26 Jóhannes

men Talsmaðurin, Heilagi Andin, sum Faðirin skal senda í navni Mínum, skal læra tykkum alt og minna tykkum um alt, sum Eg havi sagt tykkum.

2

Jóhannes 18:1 Jóhannes

Táið Jesus hevði sagt hetta, fór Hann út við lærisveinum Sínum um Kedronsløk; har var urtagarður, og inn í hann fór Hann við lærisveinum Sínum.

2

Jóhannes 18:2 Jóhannes

Judas, sum sveik Hann, kendi eisini staðið; tí har kom Jesus ofta saman við lærisveinum Sínum.

2

Jóhannes 18:3 Jóhannes

Judas hevði nú fingið vaktina við sær og tænarar frá høvuðsprestunum og Farisearunum, og kom hagar við kyndlum, lampum og vápnum.

2

Jóhannes 18:4 Jóhannes

Við tað at Jesus nú visti alt, ið koma skuldi yvir Hann, gekk Hann fram og segði við teir: „Hvørjum leita tit eftir?“

2

Jóhannes 18:5 Jóhannes

Teir svaraðu Honum: „Jesusi úr Nazaret.“ Jesus segði við teir: „Tað eri Eg.“ – Eisini Judas, sum sveik Hann, stóð har hjá teimum.

2

Jóhannes 18:6 Jóhannes

Táið Hann nú segði við teir: „Tað eri Eg,“ fóru teir aftur eftir hæli og fullu til jarðar.

2

Jóhannes 18:7 Jóhannes

Hann spurdi teir tá uppaftur: „Hvørjum leita tit eftir?“ Teir svaraðu: „Jesusi úr Nazaret.“

2

Jóhannes 18:8 Jóhannes

Jesus segði: „Eg segði tykkum jú, at tað eri Eg! Er tað tá eftir Mær, tit leita, so latið hesar fara!“

2

Jóhannes 18:9 Jóhannes

– fyri at orðið skuldi ganga út, sum Hann hevði sagt: „Eg misti ongan av teimum, ið Tú hevur givið Mær.“

2

Jóhannes 18:10 Jóhannes

Símun Pætur – sum hevði svørð – dró tað nú og høgdi til tænara høvuðsprestsins og hevði høgra oyrað av honum; tænarin æt Malkus.

2

Jóhannes 18:11 Jóhannes

Tá segði Jesus við Pætur: „Stikk svørðið í slíðrarnar! Skal Eg ikki drekka kalikin, ið Faðir Mín hevur givið Mær!“

2

Jóhannes 18:12 Jóhannes

Vaktin, herhøvdingin og tænarar Jødanna tóku nú Jesus og bundu Hann.

2

Jóhannes 18:13 Jóhannes

Og teir fóru fyrst til Annas við Honum; hann var verfaðir Kaifas, sum var høvuðsprestur tað árið.

2

Jóhannes 18:14 Jóhannes

– Tað var Kaifas, ið hevði givið Jødunum tey ráð, at tað var gagnligt, at eitt menniskja doyði fyri fólkið. –

2

Jóhannes 18:15 Jóhannes

Símun Pætur og ein annar lærisveinur fylgdu Jesusi. Hesin lærisveinur var kendur við høvuðsprestin, og hann fór við Jesusi inn í garð høvuðsprestsins.

2

Jóhannes 18:16 Jóhannes

Men Pætur stóð uttanfyri við dyrnar. Tá fór hin lærisveinurin – sum kendur var við høvuðsprestin – út og tosaði við hana, sum helt vakt við dyrnar, og fekk Pætur inn.

2

Jóhannes 18:17 Jóhannes

Gentan, ið helt vakt við dyrnar, segði tá við Pætur: „Ert eisini tú ein av lærisveinunum hjá hesum manni?“ Hann svaraði: „Nei, tað eri eg ikki!“

2

Jóhannes 18:18 Jóhannes

Men tænararnir og sveinarnir høvdu kynt upp koleld – tí kalt var – og stóðu nú og vermdu seg; eisini Pætur stóð hjá teimum og vermdi seg.

2

Jóhannes 18:19 Jóhannes

Høvuðspresturin spurdi nú Jesus um lærisveinar Hansara og læru Hansara.

2

Jóhannes 18:20 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg havi talað opinberliga fyri heiminum; Eg havi altíð lært í sýnagogum og í templinum, har sum allir Jødar koma saman; í loyndum havi Eg einki talað.

2

Jóhannes 18:21 Jóhannes

Hví spyrt tú Meg? Spyr tey, sum hoyrt Meg hava, hvat Eg havi talað til teirra! Tey vita jú, hvat Eg havi sagt.“

2

Jóhannes 18:22 Jóhannes

Táið Jesus hetta segði, gav ein av sveinunum, sum hjá stóðu, Honum eitt slag undir vangan og segði: „Svarar Tú høvuðsprestinum so!“

2

Jóhannes 18:23 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Havi Eg talað illa, so prógva, at tað er ónt! Men havi Eg talað rætt, hví slært tú Meg tá!“

2

Jóhannes 18:24 Jóhannes

Annas sendi Hann nú bundnan til Kaifas høvuðsprest.

2

Jóhannes 18:25 Jóhannes

– Men Símun Pætur stóð og vermdi seg. Tá søgdu teir við hann: „Ert eisini tú ein av lærisveinum Hansara?“ Hann noktaði tað og segði: „Tað eri eg ikki!“

2

Jóhannes 18:26 Jóhannes

Ein av tænarum høvuðsprestsins, ein skyldmaður hansara, sum Pætur hevði høgt oyrað av, segði: „Sá eg teg ikki í urtagarðinum við Honum!“

2

Jóhannes 18:27 Jóhannes

Tá noktaði Pætur tað aftur – og í tí sama gól hanin.

2

Jóhannes 18:28 Jóhannes

Teir fóru nú við Jesusi frá Kaifasi til borg landshøvdingans; tað var tíðliga um morgunin. Sjálvir fóru teir ikki inn í borgina, fyri at teir skuldu ikki verða óreinir, men kundu eta páskalambið.

2

Jóhannes 18:29 Jóhannes

Pilatus fór tá út til teirra og segði: „Hvørja klagu føra tit móti hesum manni?“

2

Jóhannes 18:30 Jóhannes

Teir svaraðu honum: „Var Hann ikki illgerðarmaður, høvdu vit ikki givið Hann upp til tín!“

2

Jóhannes 18:31 Jóhannes

Tá segði Pilatus við teir: „Takið tit Hann og dømið Hann eftir lóg tykkara!“ Jødarnir svaraðu honum: „Vit hava ongan rætt at taka av døgum!“

2

Jóhannes 18:32 Jóhannes

– fyri at orð Jesusar skuldi ganga út, sum Hann segði fyri at vísa, á hvønn hátt Hann skuldi doyggja.

2