høvuðsbund

Fyrra Korintbrævið 11:1 Fyrra Korintbrævið

Verðið eftirfylgjarar mínir, eins og eg fylgi Kristusi eftir!

19

Fyrra Korintbrævið 11:2 Fyrra Korintbrævið

Eg rósi tykkum fyri, at tit í øllum minnast meg og halda fast við lærdómarnar, soleiðis sum eg gav tykkum teir.

19

Fyrra Korintbrævið 11:3 Fyrra Korintbrævið

Eg vil, at tit skulu vita, at Kristus er høvur eins og hvørs mans, at maðurin er høvur kvinnunnar, og at Gud er høvur Kristusar.

19

Fyrra Korintbrævið 11:4 Fyrra Korintbrævið

Tann maður, ið biður ella profeterar og hevur á høvdinum, vanærir høvd sítt.

19

Fyrra Korintbrævið 11:5 Fyrra Korintbrævið

Og tann kvinna, ið biður ella profeterar við ongum á høvdinum, vanærir høvd sítt; tí tað er eitt og tað sama, sum hon var rakað.

19

Fyrra Korintbrævið 11:6 Fyrra Korintbrævið

Hevur kvinnan einki á høvdinum, so klippi hon hárið av sær við! Og er tað kvinnu skomm at vera klipt ella rakað, so havi hon á høvdinum!

19

Fyrra Korintbrævið 11:7 Fyrra Korintbrævið

Maður skal ikki hava á høvdinum, tí hann er mynd og dýrd Guds; men kvinnan er dýrd mansins.

19

Fyrra Korintbrævið 11:8 Fyrra Korintbrævið

Maðurin er jú ikki av kvinnuni, men kvinnan av manninum.

19

Fyrra Korintbrævið 11:9 Fyrra Korintbrævið

Ei heldur varð maðurin skaptur kvinnuni, men kvinnan manninum.

19

Fyrra Korintbrævið 11:10 Fyrra Korintbrævið

Tí eigur kvinnan at hava á høvdinum tekin upp á undirgivni – fyri einglanna skuld.

19

Fyrra Korintbrævið 11:11 Fyrra Korintbrævið

Tó – í Harranum er ikki kvinnan uttan mannin, ei heldur maðurin uttan kvinnuna.

19

Fyrra Korintbrævið 11:12 Fyrra Korintbrævið

Tí eins og kvinnan er av manninum, er eisini maðurin við kvinnuni – og alt er tað av Gudi.

19

Fyrra Korintbrævið 11:13 Fyrra Korintbrævið

Dømið við tykkum sjálvum – er tað kvinnu sømiligt at biðja til Gud við ongum á høvdinum!

19

Fyrra Korintbrævið 11:14 Fyrra Korintbrævið

Og lærir ikki sjálv nátturan tykkum, at gongur maður við síðum hári, er tað honum vanæra,

19

Fyrra Korintbrævið 11:15 Fyrra Korintbrævið

men at kvinnu er tað til dýrd, at hon gongur við síðum hári! Hárið er jú givið henni sum slør.

19

Fyrra Korintbrævið 11:16 Fyrra Korintbrævið

– Og hevur onkur hug at trætast um hetta – vit hava ikki slíkan sið, samkomur Guds heldur ikki!

19

Fyrra Korintbrævið 11:17 Fyrra Korintbrævið

Hetta boð gevi eg tykkum nú. Men tað, sum eg ikki rósi tykkum fyri, er, at tit koma saman, ikki til hitt betra, men til hitt verra.

19

Fyrra Korintbrævið 11:18 Fyrra Korintbrævið

Fyri tað fyrsta hoyri eg, at á samkomufundum tykkara er flokkadráttur tykkara millum – og fyri ein part trúgvi eg tí!

19

Fyrra Korintbrævið 11:19 Fyrra Korintbrævið

Flokkaskifting má jú vera tykkara millum – so koma kann fyri ein dag, hvørji ið fullroynd eru tykkara millum.

19

Fyrra Korintbrævið 11:20 Fyrra Korintbrævið

Nú – táið tit koma saman, er hetta ikki at eta kvøldmáltíð Harrans!

19

Fyrra Korintbrævið 11:21 Fyrra Korintbrævið

Tí við máltíðina tekur hvør sín egna mat frammanundan, og ein situr svangur, annar er drukkin!

19

Fyrra Korintbrævið 11:22 Fyrra Korintbrævið

Hava tit tá ikki hús at eta og drekka í! Ella vanvirða tit samkomu Guds og gera tey til skammar, sum einki hava! Hvat skal eg siga við tykkum? Skal eg rósa tykkum! Í hesum rósi eg tykkum ikki.

19

Fyrra Korintbrævið 11:23 Fyrra Korintbrævið

Tí eg havi fingið frá Harranum tað, sum eg eisini havi lært tykkum: Ta náttina ið Harrin Jesus varð svikin, tók Hann breyð,

19

Fyrra Korintbrævið 11:24 Fyrra Korintbrævið

takkaði, breyt tað og segði: „Hetta er likam Mítt, sum givið verður fyri tykkum; gerið hetta til minni um Meg!“

19

Fyrra Korintbrævið 11:25 Fyrra Korintbrævið

Somuleiðis tók Hann eisini kalikin – eftir kvøldmáltíðina – og segði: „Hesin kalikur er hin nýggi sáttmálin í blóði Mínum; gerið hetta, so ofta sum tit drekka tað, til minni um Meg!“

19

Fyrra Korintbrævið 11:26 Fyrra Korintbrævið

Tí so ofta sum tit eta hetta breyð og drekka henda kalik, kunngera tit deyða Harrans, inntil Hann kemur.

19

Fyrra Korintbrævið 11:27 Fyrra Korintbrævið

Tann, sum tí etur breyðið ella drekkur kalik Harrans óverdiga, verður sekur fyri likami og blóði Harrans.

19

Fyrra Korintbrævið 11:28 Fyrra Korintbrævið

Hvørt menniskja royni seg sjálvt, og eti tað so av breyðinum og drekki av kalikinum!

19

Fyrra Korintbrævið 11:29 Fyrra Korintbrævið

Tí tann, ið etur og drekkur, etur og drekkur dóm yvir seg, aktar hann ikki eftir likaminum.

19

Fyrra Korintbrævið 11:30 Fyrra Korintbrævið

– Tí eru mong veik og sjúk tykkara millum, og mong sovna burtur.

19

Fyrra Korintbrævið 11:31 Fyrra Korintbrævið

Dømdu vit okkum sjálv, vórðu vit ikki dømd;

19

Fyrra Korintbrævið 11:32 Fyrra Korintbrævið

men táið vit verða dømd, verða vit revsað av Harranum – fyri at vit skulu ikki verða fordømd við heiminum.

19

Fyrra Korintbrævið 11:33 Fyrra Korintbrævið

Táið tit tí, brøður mínir, koma saman til máltíð, bíðið tá hvør eftir øðrum!

19

Fyrra Korintbrævið 11:34 Fyrra Korintbrævið

Og er nakar svangur, so eti hann heima, fyri at tit skulu ikki koma saman til dóm! – Hvat annað, ið er, skal eg geva fyriskipan um, táið eg komi.

19

Fimta Mósebók 22:5 Fimta Mósebók

Kvinna má ikki ganga í mannfólkaklæðum, og maður má ikki fara í konufólkaklæði; hvør tann, ið slíkt ger, er HARRANUM Gudi tínum andstygd.

6

Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið

somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,

5

Titusarbrævið 2:3 Titusarbrævið

at gamlar kvinnur somuleiðis skulu skikka sær, sum heilagum sømir, ikki baktala, ikki vera trælir av drykki, men lærarar í tí, sum gott er,

3

Titusarbrævið 2:4 Titusarbrævið

so tær kunnu læra hinar ungu kvinnur at elska menn sínar og børn síni,

3

Titusarbrævið 2:5 Titusarbrævið

at bera seg sámiliga at, vera reinar, húsligar, góðar, sínum egnu monnum undirgivnar, so orð Guds verður ikki spottað!

3

Triðja Mósebók 16:4 Triðja Mósebók

Hann skal lata seg í heilagan undirkyrtil av líni, vera í buksum av líni uttan á blygd síni, binda belti av líni um seg og húgvu av líni um høvd sítt; hetta eru hini heilagu klæðini; og hann skal tváa likami sínum í vatni, áðrenn hann fer í tey.

2

Fjórða Mósebók 5:18 Fjórða Mósebók

So skal presturin leiða kvinnuna fram fyri ásjón HARRANS, loysa hár hennara og leggja minningarmatofrið í hendur hennara – illtankamatoffur er tað; í hondini skal presturin hava beiskleikavatnið, sum voldir bann.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Hetta skrivi eg tykkum, fyri at tit skulu ikki synda. Men um onkur syndar, hava vit talsmann hjá Faðirinum, Jesus Kristus, hin rættvísa;

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:2 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hann er bót fyri syndir okkara – og ikki bert fyri okkara, men eisini fyri syndir als heimsins.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:3 Fyrra Jóhannesarbrævið

Av tí vita vit, at vit kenna Hann – av, at vit halda boð Hansara.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:4 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur: „Eg kenni Hann!“ – og heldur ikki boð Hansara – hann er lygnari, og í honum er sannleikin ikki.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:5 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tann, ið heldur orð Hansara, í honum er av sonnum kærleiki Guds vorðin fullkomin. – Av hesum vita vit, at vit eru í Honum.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:6 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur seg verða verandi í Honum, er eisini bundin at hava somu atferð sum Hann.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:7 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit elskaðu! Tað er ikki nýtt boð, eg skrivi tykkum, men gamalt boð, sum tit hava havt frá upphavi. Hitt gamla boðið er orðið, ið tit hava hoyrt.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:8 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og tó er tað nýtt boð, eg skrivi tykkum, og tað er satt, í Honum og í tykkum; tí myrkrið víkur burt, og hitt sanna ljós skínur longu.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur seg vera í ljósinum – og hatar bróður sín – er í myrkrinum enn.

2

Versir